Philips zoekt de limieten van comfort op met de Evnia 49M2C89

Wanneer reviewproducten met een vrachtwagen worden geleverd en een pallet nodig is om te vervoeren, weet je dat het menens is. Zo ook met Philips en hun nieuwe Evnia 49M2C89-monitor, die nu een aantal weken op mijn bureau verblijft. Als ik terugkijk op die tijd, kan ik stellen dat ik twee dingen heb geleerd: het eerste is dat OLED geweldig is. Het tweede? Dat die enorme doos waar de monitor in geleverd wordt echt direct het raam uit gaat, want deze monitor is gigantisch.

Een ultrawide-monitor voor je pc is een bijzondere ervaring, omdat het vertrouwd is en toch enorm onwennig. Ik weet dat een 49 inch beeldscherm even breed is als twee 27 inch-beeldschermen, maar dan zonder een dikke scheiding in het midden. Desondanks heeft het mij weken gekost om met deze monitor van Philips in een fatsoenlijke flow te komen, omdat het een andere mindset vereist − simpelweg omdat het één beeldscherm is.

Dat heeft vooral te maken met het indelen van je scherm, of het uitblijven daarvan. Hoewel Windows steeds meer functies biedt om je scherm gemakkelijk in vakken te verdelen, vereist het een soort mentale rekencapaciteit in je eigen brein om te bedenken hoe je het beeldscherm vol bouwt. Pak je twee helften, deel je het beeldscherm in drie of ga je voor het goddeloze full screen browsen? Het lijkt allemaal minder denkvermogen te kosten op twee losse beeldschermen: venster hier, venster daar en door. Misschien ligt het aan mij, maar het zet je aan het denken…

Een parade aan specificaties

Laten we even terug gaan naar de basis, voordat we te diep in dit soort filosofische discussies stranden. De Philips Evnia 49M2C8900/00 (of QD OLED-gamemonitor zoals ze ‘m zelf ook noemen) is een curved ultrawide gaming beeldscherm met een diameter van 48,9 inch − of 124,3 centimeter om de enormiteit even in te laten dalen. Breder dan menig modern bureau op kantoor dus. Het heeft daarbij een 1800R-kromming en een resolutie van 5120 bij 1440 pixels. Dat zorgt voor een 32:9 verhouding die je tegenwoordig vaker ziet, maar waar sommige games duidelijk niet op zijn voorbereid. Ook de meeste films laten zich overigens niet zo breed afbeelden.

Het paneel claimt daarbij een verversingssnelheid van 240 hertz en een responstijd van 0,03 milliseconden gray-to-gray (GtG), maar aangezien we geen apparatuur hebben om dat te controleren, moeten we vooral afgaan op de specificaties op de doos. Voor kleurrealisme claimt Philips een Delta-E van onder de twee − maar ook dit is zonder testapparatuur lastig na te meten. Het paneel in de monitor is van het QD OLED-type, wat vooral het zwart echt inktzwart laat lijken, in plaats van het bekende grijs of antraciet. 

Ook het wit kan soms lekker fel zijn, maar met de beperkte HDR True Black 400-certificering zal de echte HDR-ervaring wegblijven. De monitor kan simpelweg niet genoeg wit licht produceren voor grotere effecten, iets wat ook opvalt wanneer je in dagelijks gebruik veel witte oppervlaktes op je scherm hebt. Denk bijvoorbeeld aan tekstbestanden en lichte websites die ervoor zorgen dat de gehele helderheid van je beeldscherm naar beneden zakt. Het zorgt soms voor een inconsistente ervaring die vooral stoort wanneer je langer achter je monitor zit.

Aan de achterkant van het beeldscherm vinden we de nodige poorten om je apparatuur mee aan te sluiten. Zo treffen we twee HDMI 2.1-poorten aan voor bijvoorbeeld je consoles, een (ondertussen verouderde)  DisplayPort 1.4-aansluiting en een USB-C-poort met DP Alt-modus en 90 watt stroomvoorziening om je laptop of Steam Deck te besturen en op te laden. Om het geheel af te maken zijn er vier USB-A-poorten en een USB-B-poort om je accessoires aan je pc of laptop te koppelen.

Maak maar ruimte vrij

Op papier heeft de monitor dus alles om je battlestation uit te breiden met een prachtig stukje beeldschermtechnologie. Hier staat echter wel tegenover dat je de nodige ruimte op je bureau moet hebben om de 49M2C89 neer te zetten. Niet per se door het paneel zelf, maar wel door de stevige voet die wordt meegeleverd.

Door de breedte van het paneel is ook een brede voet eigenlijk een vereiste en samen komt het geheel dan ook uit op een constructie van 14 kilogram die bijna 120 centimeter breed is, 54 centimeter hoog en 36 centimeter diep. Ik mag mij momenteel gelukkig prijzen met een bureau van 170 centimeter breed, anders had ik niet geweten waar ik dit monster kwijt had gemoeten.

Om het allemaal wat netter te maken, biedt Philips gelukkig wel de optie tot het plaatsen van een VESA-bevestiging op de achterkant. Dit maakt het gebruik van een monitorarm mogelijk, zolang je er eentje kan vinden die het gewicht van het beeldscherm kan tillen. Overigens levert Philips zelf deze plaat niet bij de monitor, dus zal het met je monitorarm meegeleverd moeten worden.

Minder nuttig is de toevoeging van Ambiglow aan de achterzijde van het beeldscherm. RGB-verlichting is aanwezig en doet zijn best om de gebeurtenissen op je beeldscherm bij te benen, maar het verdient hoogstens een participatieprijs. Verwacht daarbij ook geen diepgaande integraties met andere software: het beeldscherm kan op basis van beeld of geluid de kleuren doen veranderen, of enkele voorgeprogrammeerde effecten afspelen en daar houdt het op. Met de dimensies van dit beeldscherm worden je retina’s al genoeg geprikkeld, ook zonder matige gloed achter je scherm.

(Voorlopig) voor altijd verpest

Zoals ik eerder al had laten schemeren, waren mijn ervaringen met de Evnia 49M2C89 mijn eerste volwaardige weken met een OLED-beeldscherm. Natuurlijk heb ik ze eerder op beurzen en in winkels gezien, maar nog nooit bij mij thuis en nog nooit in dit formaat. Het is dan ook even wennen om van je standaard 16 bij 9 LCD-beeldschermen over te stappen naar deze gigant − en het zal nog een grotere stap zijn om terug te schakelen naar mijn oude beeldschermen.

Het moment dat het kwartje bij mij viel hoe geweldig OLED voelt voor gamen, was − hoe kan het ook anders − in Destiny 2. Het begin van de Crota’s End-raid staat in het teken van je weg vinden door een donker parcours, terwijl vijanden je proberen te vermoorden en de grond vol dodelijke gaten zit. Op een afgevlakt LCD-beeldscherm nog wel te zien, maar bij dit diepe OLED-paneel kwam het meer dan eens voor dat ik een gat des doods gewoon simpelweg niet aan zag komen.

Naast het diepe zwart brengt het QD-OLED paneel ook de daadwerkelijke kleuren van je games, video’s of andere content heerlijk tot leven. Een game als Monster Hunter World, waar ik recentelijk weer aan ben begonnen, ademt sfeer met felle kleuren en veel contrast − al is deze game helaas wel weer beperkt tot een 21:9 verhouding. Hetzelfde geldt voor een game als The Finals, waar het rode startscherm zich meerdere malen in mijn oogballen heeft proberen te branden met een  enorme lap aan  intense kleuren.

Een stevig budget maal twee

Je kunt wel stellen dat de 49M2C89 een beleving an sich is. Mocht je overtuigd zijn om 1400 euro neer te leggen, denk dan even goed na of je ook de apparatuur hebt om die enorme hoeveelheid pixels aan te sturen. Een game op 240 frames per seconde draaien is al een aardige uitdaging in regulier 1440p, dus kan je videokaart het aan om dit ook op twee keer die resolutie te doen?

Met mijn RTX 3070-kaart lukt het mij ternauwernood om games op de volwaardige resolutie met hoge instellingen te draaien tussen de 60 en 120 frames per seconde. Voor optimaal gebruik van het beeldscherm moest ik dus de grafische instellingen naar beneden schroeven en als terecht benoemde graphics-verslaafde doe ik dat liever niet.

Het is dus geen gek idee om je budget voor deze monitor minstens te verdubbelen als je niet een RTX 4080 of hoger al in je pc hebt zitten. Daarentegen: als je een monitor van 1400 euro serieus aan het overwegen bent, moet ook dat geen probleem zijn. Het zorgt er wel voor dat deze (en vergelijkbare) monitoren voorlopig wel uit de buurt blijven van de massa. Voor hetzelfde geld kan je immers ook een prima computer in elkaar zetten, inclusief een leuke 27 inch monitor. Toch blijft dat ergens zonde, want de ervaring die je met de Philips Evnia 49M2C8900/00 krijgt, is nauwelijks te vergelijken.

Conclusie

Meer dan een meter aan ongestoord beeld voor al je games, werk of internetsessies. Het is een ervaring op zichzelf met de nieuwe Philips Evnia 49M2C8900/00, maar het is er ook eentje met een behoorlijk prijskaartje. Prachtig beeld, een hoge verversingssnelheid en genoeg poorten voor al je apparatuur zorgen voor een geweldige monitor – maar zonder de juiste grafische kaart heb je er maar weinig aan.

Pluspunten

• Genoeg specs en poorten voor je gaming setup
• QD-OLED zorgt voor een fenomenale gaming ervaring
• Weinig overbodige poespas en nutteloze functies…

Minpunten

• … behalve de toevoeging van Ambiglow, dat niets bijdraagt
• Vereist veel gewenning voor je workflow
• Het prijskaartje houdt de monitor buiten het bereik van de massa