De Razer Edge is een prachtige edge case

Handheld gaming is weer helemaal hot — we hebben het al vaker geroepen bij onze podcast Iedereen vond dat leuk. Of je nou een Nintendo Switch, Steam Deck of Anbernic RG35XX op de kop tikt: er zijn momenteel duizend-en-één manieren om je favoriete games on the go te spelen. Aan het begin van het jaar deed ook Razer een duit in het zakje met de Razer Edge, welke ondertussen ook in Europa te koop is. We nemen de handheld onder de loep.

Hoewel Google’s Stadia-project een vroege dood stierf, wordt cloud-gaming steeds populairder. Steeds meer games zijn vanaf dag één via de cloud te spelen dankzij diensten als Geforce Now en Microsoft’s xCloud. Er is maar weinig rekenkracht voor nodig, waardoor tal van apparaten geschikt zijn om je cloudgames op te spelen. Maar dat er maar weinig rekenkracht voor nodig is, wil niet zeggen dat Razer zichzelf heeft ingehouden met de Edge.

Prima hardware… voor een Android-tablet

De Razer Edge is wat de Amerikaanse fabrikant zelf een ‘Android Gaming Handheld’ noemt, wat de helft van het verhaal al eigenlijk verklapt. Het pakketje bestaat uit twee losse onderdelen: een 6,8 inch FHD+ Android-tablet en een Razer Kishi V2 Pro-controller die om de tablet heen klemt. Het voordeel hiervan is dat je niet vast zit aan de meegeleverde tablet, zoals bij bijvoorbeeld de vergelijkbare Logitechs G Cloud wel het geval was.

Het brein van het geheel is natuurlijk de tablet, waar alles op wordt uitgevoerd. Deze tablet heeft een Snapdragon G3X Gen 1 system-on-a-chip (SoC) ingebakken, wat in de praktijk neerkomt op een overgeklokte Snapdragon 888-chip. Deze bestaat uit acht kernen met vier Cortex A55-kernen (1,8 GHz), drie Cortex A78-kernen (2,42 GHz) en een Cortex X1-kern (3 GHz). Dit alles wordt gekoeld door actieve koeling in de vorm van een kleine ventilator in de tablet, wat het geheel koel houdt maar wel wat lawaai maakt.

In de synthetische Geekbench benchmark levert dit een score op van 1596 punten op de single-core test en 3859 punten op de multi-core test. Vergelijkbaar met bijvoorbeeld een Motorola Edge X30 – een smartphone van ruim een jaar oud. Een tegenvallend resultaat als je het vergelijkt met bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S23, een telefoon die je misschien al wel in je zak hebt. Met respectievelijk 1850 en 4890 punten lijkt de Kishi Pro V2 als los accessoire aan te schaffen dan de betere optie. 

Vlot aan de lader

De SOC krijgt ondersteuning van 6 gigabyte LPDDR5 werkgeheugen en 128 gigabyte UFS 3.1-opslag voor al je games, muziek en apps. Daarnaast heeft de tablet ook ruimte voor een micro-SD kaart met maximaal twee terabyte aan extra opslag. Met de 5000 milliampère-uur batterij kun je best wat uurtjes gamen, maar hoe lang hangt helemaal af van de settings waar je op speelt. Acht uur speeltijd is zeker haalbaar, maar zet alles op maximaal en je vlamt er binnen enkele uren doorheen.

Iets wat mij regelmatig wist te verrassen — al dan negatief — is dat de batterij vlot leeg sijpelt. Hoewel je een Nintendo Switch in standby kan zetten en een week later weer zonder problemen kan oppakken, hoef je dat bij de Edge niet te proberen. Net als een telefoon blijft de tablet continu in verbinding om notificaties te ontvangen, updates te downloaden en altijd beschikbaar te zijn — met als resultaat dat ook bij het niet gebruiken, de console na twee dagen leeg is.

Ronde hoeken in een vierkant pakketje

Al deze hardware is natuurlijk nodig om games zo mooi mogelijk op je beeldscherm te toveren. Daarvoor heeft Razer gekozen voor een 6,8 inch AMOLED-scherm met een resolutie van 2400 pixels breed bij 1080 pixels hoog — een 20 bij 9 verhouding, in plaats van je gebruikelijk 16 bij 9 verhouding, zoals menig computermonitor of tv. Hoewel het niet ongebruikelijk is voor smartphones om een vergelijkbare beeldschermverhouding te hebben ten opzichte van de gemiddelde smartphone, heeft het niet altijd voordelen.

Een extra breed beeld is top voor de games die dit ondersteunen, zoals menig Android-game of pc-titel via GeForce Now, maar het is iets waar Android als besturingssysteem totaal niet op is ingericht. Het Android-platform is notoir slecht rondom zijn tabletaspiraties met matige appondersteuning — zo’n gekke resolutie helpt dan zeker niet mee. Als ik wat op moet zoeken of iets moet typen, draai ik het apparaat liever en gebruik ik het als uitgerekte telefoon.

Wanneer je wel aan het gamen bent, komt het scherm echt tot leven. Kleuren schitteren op het AMOLED-scherm waarbij zwart echt zwart is en wit bijna zeer doet aan je ogen. Dankzij de 144 Hz verversingssnelheid zien games er daarnaast vloeiend uit — zolang je iets speelt wat dit ondersteunt. Het grootste zwaktebod aan het scherm is echter de kadering die Razer over het scherm heeft geplakt.

Hoewel de tablet een strakke rechthoek is, blijft het scherm slechts deels zichtbaar dankzij de extreme afrondingen. Hierdoor voelt het scherm kleiner dan het daadwerkelijk is en bederft het zelfs de gebruikerservaring. Ik kan geen reden bedenken waarom Razer deze keuze heeft gemaakt.

Dankzij de 144 Hz verversingssnelheid zien games er daarnaast vloeiend uit —  zolang je iets speelt wat dit ondersteunt.

Controller standaard meegeleverd

Hoewel alle rekenkracht in de tablet schuilt, is dit niet de volledige kracht van het apparaat. Die zitnamelijk deels ook in de meegeleverde Kishi V2 Pro-controller, welke ook los te koop is voor 149,99 euro voor Android-apparaten. De controller kun je uit elkaar trekken, waarna deze middels USB-C met de tablet wordt verbonden. Daarbij beschikt de controller over alle gebruikelijke knoppen, plus wat extra opties. Zo zit er een ingebouwde screenshot-knop op extra M-knoppen naast de schouderknoppen.

De controller voelt daarbij prettig aan. Beter dan bijvoorbeeld Nintendo’s Joy-Cons, die qua vorm enigszins vergelijkbaar zijn. De knoppen zijn lekker clicky zoals we van Razer gewend zijn en voelen snappier dan die van Nintendo. Verder treffen we een audiojack aan onder op de linkercontroller, terwijl een USB-C poort gebruikt kan worden om de handheld op te laden via de rechtercontroller.

Razer zelf prijst de Kishi V2 Pro-controller om zijn haptische trilmotoren, die ze tot HyperSense hebben gedoopt. Deze zouden nauwkeurige trillingen en rumble moeten simuleren, maar daar is maar weinig van te merken. Dit is vooral door de beperkte ondersteuning vanuit games, waardoor ook de rumble-effecten die je bijvoorbeeld op een console wel zou hebben compleet verloren gaan. Het feit dat Razer op hun eigen pagina’s ook niet met games aankomt waar dit naadloos in zit ingebakken, zegt wat mij betreft al genoeg.

Hoewel de controller vrij stabiel voelt om de tablet, blijft er altijd speling. Dit komt vooral doordat de controller niet naadloos aansluit op de tablet, maar expres ruimte open laat. Voor mij voelde dit in het begin als een ontwerpfout of misschien wel fout gebruik door mijzelf, maar volgens Razer is dat bewust. Op deze manier kan het geluid goed naar de speler weerkaatsen, claimt de fabrikant. Hoewel dit vast de reden zal zijn, voelt het niet ideaal met de uitgerekte vorm van de tablet.

Twee gezichten, één formule

Zoals eerder aangegeven stempelt Razer de Edge als een Android Gaming Handheld, maar is het ook een perfect apparaat voor cloudgames. Je kan zelfs stellen dat cloudgames de enige manier zijn om het maximale uit je handheld te halen als je echt gebruik wil maken van de 144Hz verversingssnelheid, want daar hoef je in Genshin Impact of Call of Duty Mobile op maximale instellingen niet op te rekenen.

Natuurlijk speelt hier de dienst die je voor cloudgaming gebruikt ook een belangrijke rol. GeForce Now lijkt de meeste opties te bieden, met vaak native ondersteuning in games voor de ietwat gekke resolutie en hoge verversingssnelheid. Games als Destiny 2 en Assassin’s Creed Mirage spelen uitstekend weg op de Edge. Daarentegen voelt  Microsoft’s xCloud matig aan vanwege het feit dat ze Xbox-versies van games gebruiken, die standaard terugvallen naar een 16:9-verhouding. Op de Razer Edge resulteert dat in grote zwarte balken aan de zijkant van je scherm, al zijn die dankzij het AMOLED-beeldscherm wel echt zwart.

Daarnaast heb je voor een cloudgame natuurlijk stabiel internet nodig en aangezien Razer in Europa geen 5G-versie van de Edge levert, ben je daarvoor aan je wifi overgeleverd. Dus dan komen de Android-games in beeld, maar hier is de controllerondersteuning vaak hit-or-miss. Games als Genshin Impact en Honkai Star Rail ondersteunen het wel, maar moeten hier iedere sessie aan herinnerd worden.

Voor games waar de besturing niet ondersteund wordt, biedt Razers Nexus-app uitkomst. Mits je wat geduld hebt. Met de lancering van de Edge is deze app namelijk ook geüpdatet om gemakkelijk ‘virtuele controllers’ aan te maken. Hiermee kun je zelf knoppen op het beeldscherm plaatsen en deze koppelen aan je Kishi-controller. Het is een tijdsintensief klusje als je een game hebt met twintig knoppen (looking at you, Call of Duty Mobile), maar het versimpelt het gamen wel significant. Alleen verandert dat niets aan het feit dat je alsnog jezelf een suboptimale ervaring voorschotelt.

Wie biedt 500 euro?

De Razer Edge is een interessant product en biedt in bepaalde gevallen een ontzettend toffe ervaring. Even op de bank ploffen om wat dagelijkse taken in Destiny 2 of No Man’s Sky uit te voeren werkt top, maar je loopt al snel tegen moeilijkheden aan wanneer je buiten deze perfecte comfortzone gaat.

Het is dan ook de vraag voor wie de Razer Edge is met een prijskaartje van 500 euro. Voor hetzelfde geld heb je ook een Steam Deck en kun je zwaardere games zonder internetverbinding spelen, of een Switch met een zwik games exclusief aan dat platform. En voor exclusieve Android-games kan je ook een goedkope Android-telefoon kopen en de Kishi V2 Pro los op de kop tikken – als er al exclusieve games zijn die dat verantwoorden.

Uiteindelijk lijkt Razer over haar eigen formule te struikelen. Het is niet echt duidelijk wat het precies moet bieden, waardoor het voor niemand echt interessant is. Door het gebrek aan een 5G-variant in Europa is het geen volwaardige cloudgaming handheld, terwijl Android-games het pittige prijskaartje niet verantwoorden. Daardoor blijft de Razer Edge een interessante edge case voor enkele gebruikers, maar ook die zijn schaars.

Conclusie

Wie 500 euro in zijn zak heeft voor een handzaam gamingapparaat heeft tal van opties, maar de Razer Edge zou ik niet snel aanraden. Het AMOLED-scherm is heerlijk, maar komt door zijn rare resolutie en matige afwerking vooral ongemakkelijk over. Daarnaast is het ontbreken van een 5G-versie erg onpraktisch, want voor cloud-gaming — misschien wel het beste scenario voor de Edge — ben je overgeleverd aan je wifi-verbinding thuis.

Pluspunten

• AMOLED-scherm schittert in kleurrijke games
• Kishi V2 Pro-controller voelt lekker clicky en speelt fijn weg
• Nexus-software heeft handige features zoals de virtuele controller

Minpunten

• Stevige prijs in verhouding tot de competitie
• Afwerking van het beeldscherm is onbegrijpbaar
• Mist een oersterke USP die het allemaal waard maakt