Shadow of the Colossus

In het verleden kenden we Team Ico al van de originele Shadow of the Colossus en van het modernere The Last Guardian. Die laatste game was vrij teleurstellend en dus keken de spelers van laatstgenoemde game met een scheef oog naar iedereen die Shadow of the Colossus al op de PlayStation 2 gespeeld had. Waarom kijken mensen op naar Team Ico? Deze vraag wordt binnen een half uur beantwoord als je aan deze remake van Shadow of the Colossus begint.

Het spel begint met een simpel concept. De hoofdpersoon, Wander, brengt een vrouw genaamd Mono naar een altaar. Mono is overleden, maar Wander wil haar koste wat het kost terugbrengen naar het land van de levenden. Om dit te doen volgt hij de taken op die door de god van de tempel aan hem gegeven worden. Zijn taak is simpel: versla de colossi die in de Forbidden Lands rondlopen. Hier begint je reis in de Forbidden Lands met je trouwe paard Agro en ga je opzoek naar de colossi.

Epische proporties

Na een uur spelen weet je dat Shadow of the Colossus een speciale game is die in 2005 al ver voorliep op andere games uit die tijd. Nadat je binnen een half uur oog in oog staat met de eerste colossus en zodra je een simpele doch effectieve cutscene ziet, weet je dat er een uitdaging op je te wachten staat. De grootte van de colossus is onvoorstelbaar en geeft je direct een gevoel van hopeloosheid. Hoe ga je een reusachtig beest dat wel honderd keer groter is verslaan?

Hiermee creëert Shadow of the Colossus direct een grote uitdaging die je als speler maar al te graag aangaat. Team Ico biedt je hiermee een gigantische puzzel aan en het is aan jou om uit te vogelen hoe je deze oplost. Je kunt niet zomaar in het wilde weg slaan om een vijand te doden zoals in vele andere games. Je moet je hersens gebruiken om de colussi te verslaan. Elke Colossus is uniek, wat elke confrontatie uniek maakt. Hierdoor voelt elk gevecht speciaal aan.

Naast dat het indrukwekkend is om het op te nemen tegen de colossi, is ook het verhaal erg sterk, ondanks dat het spel bijna geen dialogen bevat. Een groot deel van het verhaal wordt je namelijk beeldend overgebracht. In de kleine details wordt een groot deel van het verhaal verteld en zie je bijvoorbeeld na verloop van tijd heel goed dat de gevechten een tol eisen van Wander. Dit merk je aan het karakter en omdat hij zo graag Mono wil redden, hecht je direct een emotionele band aan hem en voel je dus met hem mee.

Ditzelfde geldt voor Agro die je het hele spel vergezelt. Agro’s acties spreken luider dan woorden en wanneer je hem nodig hebt in je gevecht tegen de colossi, staat hij altijd voor je klaar. Zonder al teveel woorden weten de karakters een band met je te maken. Ditzelfde effect weet Team Ico ook te genereren bij elke aanvaring met een colossus. Stuk voor stuk zijn ze uniek, zowel in design als dat het lijkt alsof ze een eigen gedachte hebben. Je ziet ze dan ook niet als een groepje vijanden, maar als unieke wezens met een eigen persoonlijkheid.

Het juiste gereedschap

Het gaat Wander echter niet lukken om met zijn blote handen een colossus uit te schakelen. Daarvoor heeft hij zijn zwaard en een pijl en boog. Deze wapens zijn dan ook het gereedschap dat je nodig hebt om elke puzzel op te lossen. Zodra je denkt dat je een manier hebt gevonden, is het vervolgens tijd om deze te testen en om de colossus te beklimmen.

De klim-mechanic is een essentieel onderdeel van Shadow of the Colossus en is vergelijkbaar met de klim-mechanic van The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Je hebt ook hier een stamina-meter die laat zien hoe lang je nog kunt klimmen. In Shadow of the Colossus kun je echter niet alles beklimmen, maar is er wel snel te onderscheiden wat wel en niet beklommen kan worden.

Doordat deze mechanic een groot onderdeel is van het verslaan van de colossus kun je het klimmen net als de wapens beschouwen als het gereedschap dat je helpt in de strijd. Deze mechanic moet echter wel goed aanvoelen en het is dan ook belangrijk dat dit in de controls goed aanvoelt. In grote mate werken de controls dan ook uitstekend. Hierin kun je zien dan de studio die verantwoordelijk is voor de remake, Bluepoint Games, daar flink aan heeft lopen schroeven. Deze zijn aangepast naar de huidige standaard, waar deze eerder nog wel eens voor kramp konden zorgen.

In de remake hoef je bijna geen kramp in je hand te verwachten, want het rollen heeft nu gewoon zijn eigen knop. Elke belangrijke functie heeft zijn eigen knop en positie en dat maakt het spelen prettig. Er is nog maar één pijnpuntje in de controls: wanneer je een pijl wilt schieten als je aan het paardrijden bent, dan kan dat nog steeds voor kramp in je hand zorgen.

Filmische schoonheid

Dat het spel oorspronkelijk uit 2005 komt, merk je niet als je deze versie van het spel speelt. De PlayStation 2-game heeft een grafische upgrade gekregen die goed laat zien waarom Bluepoint een goede studio is om bij aan te kloppen als je een remake van een oude game wilt maken. Het spel ziet er wonderschoon uit en soms sta je dan ook gewoon even stil om te kijken hoe mooi het er allemaal uitziet. Op sommige momenten ziet het spel er nog mooier uit dan The Last Guardian en Team Ico heeft dat spel eind 2016 pas uitgebracht.

Daarnaast geeft het spel je op de PlayStation 4 Pro twee verschillende opties om het spel te spelen. Je kunt kiezen voor 4K-graphics die zijn geupscaled of voor een performance optie die de game in 1080p met 60 FPS laat runnen. Waar de eerste er daadwerkelijk mooier uitziet, heb ik toch gekozen voor de performance. Hierdoor geeft het spel je als je op de grote velden met Agro rijdt het gevoel alsof je naar een film zit te kijken. Dit komt niet alleen door de grafische kwaliteiten, maar ook door de keuze van de cameraposities.

Het is echter diezelfde camera die ook het grootste probleem van Shadow of the Colossus kan zijn. Deze werkt soms erg tegen en je hebt in sommige gevallen geen goede controle over wat je ziet. Dit kan erg frustrerend zijn als je midden in een gevecht zit met een Colossus, maar het heeft in geen enkel geval gezorgd voor een onverdiende dood. Het is een klein ongemak, maar deze is toch zeker aanwezig.