Ancestors: The Humankind Odyssey

Tal van games simuleren de ontwikkeling van de mens door de eeuwen heen, maar slechts weinig ontwikkelaars hebben het zo grondig aangepakt als de mensen bij Panache Digital Games. Ancestors: The Humankind Odyssey begint bij het begin en neemt daar rustig de tijd voor. De game werpt vervolgens de grote vraag van het leven op: wat zijn we nu eigenlijk aan het doen?

De geschiedenis wordt breed uitgemeten in videogames, van de oude Grieken tot aan de Tweede Wereldoorlog. Tot nu toe zijn er maar weinig games die het tijdperk Neogeen als centrale periode hebben. Nu gebeurde er tien miljoen jaar geleden ook niet zo heel veel. De mensheid was een stelletje apen dat elkaar lekker aan het vlooien was ergens in Afrika . We keken of Panache Digital Games dit toch naar interessante gameplay heeft weten te vertalen.

Buikkrampen

De game begint op het moment dat de mensheid zich begon te ontwikkelen tot een dier met een hoger bewustzijn en langzaam maar zeker de wereld om zich heen wist te beheersen. De jungle van Afrika is waar dit trage avontuur begint, want de mens is niet over één nacht ijs rechtop gaan lopen.

Het begint met het vinden van je apenfamilie en jawel: elkaar lekker vlooien. Daarna is het zaak dat je al slingerend door de jungle voedsel vindt en analyseert. Dat analyseren gebeurt met een druk op de knop, waarna de aap die je bestuurt gebiologeerd naar het voorwerp in zijn hand kijkt. Een eureka-moment zorgt ervoor dat het eten een (Latijnse) naam krijgt en vervolgens kun je het opeten.

Dat wil niet zeggen dat het voedsel ook veilig is. Meer dan eens moest mijn aap met buikkrampen verder na een giftig stuk fruit te hebben gegeten. Gelukkig staat onze soort erom bekend zich te kunnen aanpassen en als je je aap maar genoeg blijft volstoppen met giftig eten is de kans groot dat je kinderen na een paar generaties resistent worden. Je moet er wat buikpijn voor over hebben, maar dan heb je ook wat.

Evolueren kun je leren

Deze cirkel van ontdekken, analyseren en proberen moet je met alles herhalen in Ancestors. Door je ‘intelligentie’ te gebruiken kun je onbekende elementen in je omgeving markeren en op verkenning gaan door de jungle. Daar kom je naast voedsel ook andere dieren tegen en voorwerpen die je kunt leren gebruiken. De meeste grote dieren zijn in eerste instantie een bedreiging voor je, maar wanneer je ze wat vaker tegenkomt en ze succesvol weet te ontwijken, wordt je mensensoort beter in het omgaan met zijn natuurlijke vijanden.

Voor je ontdekkingen en de interactie met je omgeving krijg je ervaringspunten, die je kunt gebruiken om je apenfamilie te laten evolueren. Hierdoor kun je bijvoorbeeld van de stok die je vindt een korte speer maken. Hiermee kun je vervolgens de reuzevogel neersteken waarvan je steeds de eieren opeet, in plaats van dat je uit de boom kukelt.

Dit gaat allemaal niet in een keer, voor elke actie zijn meerdere herhalingen nodig om te zorgen dat het tot de botte schedel van de mens doordringt. In die zin is er maar weinig veranderd als we vandaag de dag naar onze soort kijken. Het zorgt er wel voor dat de game na verloop van tijd in herhaling valt. Door deze eindeloze repetities begin je je wel af te vragen wat je aan het doen bent en waar het allemaal voor dient. Hierdoor kunnen we de game in ieder geval bewonderen om het feit dat het de grote levensvraag van ons bestaan naar boven roept.

Een slingerende aap, is een gelukkige aap

Daar komt bij dat de game je helemaal niets uitlegt en je alles zelf moet uitzoeken. Daardoor kan het even duren voordat je de verschillende loops doorhebt en vergt het wat doorzettingsvermogen om tot de kern te komen van de game. Dit is geen titel die je aan de hand neemt en je een uitgestippeld plan van evolutie laat aflopen. Het is een proces van veel herhaling, dode apen en het slingeren door de jungle. Ancestors is geen game waarbij je snel achievements kunt aftikken. Je moet jezelf overgeven aan het rondslingeren door de jungle en genieten van de mooie omgeving.

Als je lang genoeg blijft slingeren en met nieuwe generaties apen blijf spelen, gaat je apenfamilie steeds meer rechtop lopen en worden ze meester over hun omgeving. De meest gevaarlijke panter zal na verloop van tijd met de staart tussen de benen wegrennen als je er met je troep apen aankomt.
Als je dat doet komt wel de schoonheid van Ancestors naar boven. Wanneer je er zonder tutorials na urenlang slingeren en verkennen achter komt dat je met een steen een stok kunt bewerken, voelt dat echt als een eureka-moment. Panache Digital Games is er namelijk helemaal in geslaagd om de meest simpele dingen, zoals een punt aan een stok schaven, als een wereldschokkende ontdekking te laten voelen door spelers door een traag en moeizaam proces van evolutie te slepen.