Battletech
Megarobots zijn megagaaf. Dat is een welgesteld feit. Een ander feit is dat deze robots exponentieel gaver worden wanneer je ze bewapent met lasers, raketten, vlammenwerpers, kanonnen of deeltjesversnellers. In Battletech ga je op zoek naar de maximale gaafheid van megarobots.
Hoewel Hairbraid Schemes een relatief kleine gamestudio is met weinig games op haar naam, is er één game in hun bescheiden lijst die met kop en schouders boven de rest uitsteekt. De CRPG cultklassieker Shadowrun is namelijk een creatie van deze ontwikkelaar. Nu mocht dit team aan de slag met hun tweede grote titel: Battletech. Heeft Hairbraid Schemes recht kunnen doen aan het diepe Mechwarrior-universum of kun je Battletech maar beter laten wegroesten?
Diepe wortels
Eerder zei ik al dat Battletech onderdeel is van het Mechwarrior-universum, maar eigenlijk is het correcter om te stellen dat Mechwarrior onderdeel is van het Battletech-universum. Battletech is namelijk ontstaan in 1984 tijdens de opkomst van het fenomeen dat ‘war gaming’ heet. Hier hadden spelers fysieke miniatuur-mechs waarmee ze elkaar probeerden te verslaan in strategische gevechten.
De ontwikkeling van de Battletech-videogame is in 2014 via een Kickstarter van start gegaan en probeert vast te houden aan zijn roots. Combat is niet snel en flashy, maar langzaam met epische momenten. De nadruk wordt gelegd op strategisch manoeuvreren en zo efficiënt mogelijk je tegenstander uitschakelen. Je moet in ieder geval zorgen dat je zo min mogelijk schade oploopt. Daarnaast wordt de diepgaande lore van het universum ook behouden. Om een vinger op de tijdslijn te leggen, moet je Battletech zo’n honderd jaar voor de eerste Mechwarrior plaatsen.
Het is niet nodig om een volledig begrip van de lore te hebben alvorens je aan de game begint. Bij aanvang van de game krijg je een samenvatting waarin je leert hoe de mensen de aarde begonnen te verlaten. Je leert ook hoe we de sterren koloniseerden met een geavanceerde faster-than-light-technologie en hoe oorlogen op een bepaald moment alleen maar gevochten werden met reuzenrobots. Daarna word je direct in de character creation gedropt.
Hier wordt direct duidelijk dat deze game meer te bieden heeft dat de standaard huis-tuin-en-keuken-RPG. Waar je normaal de keuze hebt uit de mannelijke of de vrouwelijke sekse, biedt deze game je de keuze uit drie zelfstandige naamwoorden: he, she of they. Vrij vertaald is dat dus hem, haar en hun, waarbij ‘hun’ het genderneutrale zelfstandige naamwoord is. Er wordt dus niet vastgehouden aan standaard geslachtsnormen en -rolverdelingen. Dit is geen baanbrekende gameplay, maar wel een unicum in inclusiviteit binnen een game. Zeker het prijzen waard dus.
Diepgang in meerdere dimensies
Dit niveau van detail en keuzevrijheid blijft zich verder doorvoeren in de rest van de character creation, maar ook in de rest van de game. Je kunt je achtergrondverhaal kiezen uit meerdere opties bij de vraag waar je vandaan komt en waarom je je thuis hebt verlaten. Naast dat deze keuzes invloed hebben op de skills waar je in getraind bent, hebben deze keuzes later ook invloed op de game. In sommige conversaties krijg je andere dialoogopties afhankelijk van de door jouw gekozen origines.
De character creation is ook een goed opgestelde lesmethode om spelers die minder kennis hebben van de lore het één en ander bij te brengen. Bijzondere namen en termen hebben een tooltip, waardoor je meteen meer informatie kunt krijgen over The Inner Sphere of de Confederation. Na dit vlotte leerproces en het maken van jouw personage ben je klaar om in de cockpit van een mech te kruipen en echt aan de game te beginnen.
In de game ben je een Mechwarrior-huurling. Dit houdt in dat je een mech hebt en dat andere mensen jou in kunnen huren voor verschillende taken. Heeft iemand last van een piratenbende? Dan ben jij de juiste piloot voor de taak. Moet een konvooi beschermd worden terwijl ze naar hun doel reizen? Appeltje eitje! Er zijn in de game tal van redenen voor jou om in je robot te kruipen en eropuit te gaan.
Mercenary management
Aan het begin van de game is je missie het beschermen van Lady Arano, de toekomstige leider van de Aurigan Coalition. Dit doe je als onderdeel van een team. Op weg naar de kroningsceremonie wordt zij bedrogen door haar minder welwillende oom. Jouw hele team en Lady Arano worden voor je ogen verpulverd terwijl jij net weet te ontsnappen. Drie jaar later ben jij de kapitein van een ruimteschip en het is aan jou om ervoor te zorgen dat jouw schip van jou blijft. Wat er precies in die drie jaar gebeurd is en hoe jij in die machtspositie bent gerold, wordt niet duidelijk verteld. Het verhaal lijkt zich vooral te focussen op de strijd tegen de dictatuur van de oom van Lady Orano, al ligt de focus van de gameplay voornamelijk op het verdienen van geld en het onderhouden van je mechs.
Net als wanneer je een huis koopt, leg je niet in één keer die grote smak geld voor je paleis neer, maar doe je dit meestal via afbetalingen. Zo ook voor je schip. Je bent de federale bank een hoop geld verschuldigd dat zij iedere maand maar al te graag komen innen. Heb je op dat moment niet genoeg geld voor de afbetalingen, dan vorderen zij je trouwe ros terug en is het game over. Het lijkt nu alsof Battletech heel erg bestraffend kan zijn, maar het is bijzonder lastig om jezelf zo diep in de nesten te werken.
Geld verdien je namelijk genoeg door het uitvoeren van contracten die je vindt via een computer in je schip. Vaak moet je naar de planeet van dit contract toe vliegen, wat een bepaalde hoeveelheid tijd kost. Deze tijd kun je goed gebruiken voor het repareren van je mechs of het upgraden van diens wapens. Als je eenmaal daar bent aangekomen, ga je eropuit met je viertal mechs en hun piloten om de boel onveilig te maken. Of juist veilig, afhankelijk van de aard van je missie.
Aan het einde van de missie krijg je een mooi overzicht van welke mechs schade hebben opgelopen, hoeveel je verdient en hoeveel salvage je krijgt. Wat die salvage precies inhoudt, daar kom ik straks op terug. Eenmaal terug op je schip kun je je crewleden nieuwe skills geven met de XP die ze hebben verdiend en kun je je mechs laten repareren. Hierna begint de cirkel gewoon weer opnieuw.
Later in de game krijg je ook de mogelijkheid om je schip te verbeteren. Dit geeft je ook weer een reden om meer geld te willen verdienen. Ook krijg je meer opties om je leger aan mechs uit te bouwen. Uiteindelijk is het mogelijk om zestien piloten te hebben en twaalf mechs klaar te hebben staan voor een missie.
Makkelijk geleerd, moeilijk te perfectioneren
Battletech heeft dus een diepe lore en uitgebreide managementsystemen, maar waar het natuurlijk echt om gaat zijn reuzenrobots die elkaar het leven zuur maken. Dit doe je dus in de missies waar je het met jouw groepje van vier mechs opneemt tegen tanks, turrets en andere mechs die op je af gebulldozerd komen. Dit allemaal terwijl je je bevindt in afgelegen wouden, kurkdroge woestijnen of het harde vacuüm van de ruimte.
De combat verloopt turn-based. Per beurt heb je twee acties, waarna je vervolgens een aanval mag doen. De beweegactie kun je gebruiken om een stukje te lopen of zelfs te springen, mits je jump-jets geïnstalleerd zijn natuurlijk. Daarna kun je aanvallen. Je kunt vrij kiezen welke wapens van je arsenaal je wilt gebruiken of je kunt ze allemaal tegelijk gebruiken. Sta je direct naast je doelwit, dan kun je ook met hem op de vuist gaan.
Dit klinkt allemaal erg simpel, maar er zitten nog een boel haken en ogen aan dit systeem waar je rekening mee moet houden. Ten eerste kunnen mechs niet in 360 graden schieten. Hun torso kan wel een beetje draaien, maar het is dus belangrijk dat je altijd beweegt met een doelwit in gedachten. Gelukkig kun je met de handige UI op een overzichtelijke manier zien of je je doelwit kunt bekogelen vanaf de door jouw gekozen locatie voordat je je actie uitvoert.
Daarnaast hebben je wapens een optimale afstand. Long Range Missiles zijn, zoals de naam al suggereert, bedoeld voor doelen die ver weg zijn. Bij gebruik op kortere afstanden wordt de kans om je doelwit te raken aanzienlijk kleiner of kun je ze überhaupt niet gebruiken. Afhankelijk van de wapens die je bij je hebt, moet je dus een bepaalde tactiek gebruiken om zo optimaal mogelijke resultaten te behalen, terwijl je ook zelf zo min mogelijk raketten vangt.
Haken en ogen
Naast het positioneren van je mech moet je ook rekening houden met het oververhitten van je robot. Het vuren van wapens levert warmte en wanneer je reactor te heet wordt, krijg je schade aan je bepantsering. Dit kun je zelf reguleren door het installeren van heatsinks in je mech, maar dit gaan dan ten koste van bepantsering of eventuele wapens die je mee kunt zeulen. Verder heeft het klimaat waar je in vecht ook invloed op de warmte die je vasthoudt.
Vecht je in een besneeuwd landschap, dan krijg je waarschijnlijk geen problemen. Vecht je echter in een woestijn, dan is de kans op problemen veel groter. Gelukkig kun je jezelf dan snel afkoelen door in een meer te gaan staan. Tot slot kan het ook gebeuren dat je in het vacuüm van de ruimte staat te knokken. Hoewel het in de ruimte behoorlijk koud is, is er geen lucht om je warmte aan af te geven en kan je hitte niet weg. Hierdoor krijg je het in dit klimaat ook snel erg heet.
Als laatste moet je ook rekening houden met de bepantsering op je ledematen. Iedere mech heeft bepantsering, al zijn sommige builds wat meer tanky dan andere. De ongeschreven regel is dat wanneer je meer wapens wilt hebben, dit ten koste gaat van hoe tanky je bent. Bepantsering is heel belangrijk, want dit is de materie die de raketten en lasers die je ontvangt moet absorberen. Na verloop van tijd kan het bijvoorbeeld gebeuren dat de bepantsering van je rechterarm aan flarden is geschoten. Dit is een kwalijke zaak, want de volgende treffer betekent waarschijnlijk dat die arm kapot wordt geschoten.
Gotta catch ‘em all
Ditzelfde kun je natuurlijk ook doen bij de vijand. Je kunt op die manier strategisch te werk gaan door het onderdeel waar de gevaarlijkste wapens op zitten eerst kapot te schieten. Aan de andere kant is er ook een reden om dit niet te doen. Alles wat je kapot schiet, kun je later niet op het slagveld vinden als salvage.
Aan het begin van de missie kun je namelijk je salaris inperken voor meer salvage rights. Hierdoor heb je meer zeggenschap over de restanten van de mechs die je achteraf vindt. Dit kunnen wapens, munitie, jump-jets, heatsinks of chassis-onderdelen van de mechs zijn die je gesloopt hebt. Wanneer je drie chassis-onderdelen van een mechtype hebt weten te bemachtigen, kun je die mech zelf bouwen en hem gebruiken in de volgende missies.
Hierdoor ben je al snel geneigd om niet de wapens aan te vallen van de gevaarlijke mechs, maar hun benen uit te schakelen zodat ze meer salvage achterlaten. Deze mechanics geven een extra dimensie aan de combat. Hoe je presteert op het slagveld heeft echte repercussies op jouw gamestate. Daarnaast is het ook erg leuk om een nieuwe mech te krijgen en die dan optimaal op te bouwen.
Krassen op de bepantsering
De game is een visueel spektakel met bombastisch uitziende mechs, prachtige landschappen en mooie effecten bij de verschillende wapens. Het enige nadeel is dat de engine niet geweldig geoptimaliseerd is en er soms framedrops te merken zijn. Over het algemeen is de game prima in staat om stabiel 60 FPS te halen, maar bij sommige effecten zakt dit tijdelijk naar 40 FPS. Hoewel dit door de aard van de game geen invloed heeft op de directe gameplay, is dit wel een kleine nalatigheid.
Daarnaast voelt het verhaal secundair aan. De game geeft je het gevoel dat het vooral draait om mech-combat en het onderhouden van je schip, terwijl de narratief zegt dat je op een dringende missie bent om de troon terug te winnen. Juist omdat de gevechten zo complex zijn en een missie al snel drie kwartier tot een uur duurt, kruipt het verhaal dus met een slakkengangetje vooruit.
Dit zorgt er al snel voor dat het verhaal er voor je gevoel niet toe doet. In dit geval is dat niet erg, want de gameplay kan de rest van de game met gemak dragen, maar het is jammer dat het uitgebreide universum dus niet de aandacht krijgt die het verdient.