Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 (Switch)

Vroeger konden we er alleen maar van dromen dat we Tony Hawk’s Pro Skater overal mee naartoe konden nemen, zodat we onze combo’s en highscores op school, in de trein en op vakantie konden voortzetten. Nu zijn er verschillende games die zijn vernoemd naar de legendarische skater verschenen voor handhelds, maar dat was het toch allemaal net niet als je thuis Tony Hawk’s Pro Skater 2 voor de PlayStation had liggen. Met deze remaster doet de serie eindelijk een gooi naar een volwaardige Tony Hawk-game voor onderweg.

De oplettende lezer zal opmerken dat we Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 al lang en breed gereviewd hebben vorig jaar. Geen zorgen: ik sta nog steeds achter het verdict dat ik toen over de game velde. Alleen is dus in de tussentijd een port voor de Switch uitgekomen die ik toch graag even wilde checken. Want hoewel het met de game op pc wel snor zit, ben ik benieuwd of de remaster ook nog een beetje overeind blijft op de console van Nintendo, die toch wat meer beperkingen met zich meebrengt als het om rekenkracht gaat.

Hoewel ik de game op voorhand dus al wel zag zitten, was het toch even slikken toen de output van mijn televisie naar mijn Switch omzette. Waar de heer Hawk normaal gesproken in 4K verscheen, stond daar nu dezelfde legendarische skater, denk ik. Het haar, de kleding en de lengte van het figuur op mijn scherm was hetzelfde, maar de nodige details waren verdwenen. Het is alsof je opeens naar een impressionistische versie van een schilderij van een van je favoriete naturalisten aan het kijken bent.

De overgang is vrij groot, maar dat wil niet zeggen dat de versie op de Switch lelijk is. De stijl van de Tony Hawk-games blijft bewaard en zeker op het moment dat je de game in handheldmodus speelt heb je een prima skategame in je handen. Daarnaast merkte ik dat na een tijdje de soms wat pixelige randjes die de beperkte hardware van de Switch in de handwerken juist wel bijdroegen aan het nostalgische gevoel dat sterk blijft bij het spelen van THPS 1+2.

Bovendien zijn een hoge resolutie en mooie lichteffecten niet het belangrijkste in een game waarbij het om timing en snelle skateboardtricks gaat. De game moet vooral lekker stabiel draaien, zodat je je kickflips goed kunt timen en je op het juiste moment een grind inzet. Hoewel ik de exacte fps niet heb kunnen meten, heb ik geen last gehad van framedrops en draait de game soepel boven de 30 fps.

Wat ik me nog niet eerder had gerealiseerd, is hoe ideaal de korte levels van Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 zijn voor een snel potje skaten tussendoor. Je zet tijdens je pauze toch minder snel even je gamepc aan om een game op te starten. De switch pak je er makkelijker bij en dat is helemaal het geval als je weet dat je in twee minuten een nieuw doel in de game kunt halen, al is het maar om net een nieuwe highscore of de letters S-K-A-T-E in een nieuw level te verzamelen.

Dat je vervolgens maar zelden ook slechts twee minuten speelt geeft wel aan hoe goed deze remaster past bij de hybride console van Nintendo. Menig lunchpauze werd afgelopen week toch net een kwartiertje langer, om toch net wel die combo te halen of de laatste speelgoedrobot in het verlaten winkelcentrum te vinden. Ook deze review was waarschijnlijk eerder af geweest als ik tussendoor niet mijn Switch er weer even bij had gepakt om de game nog even te spelen voor de review (sorry eindredactie).

Nu kan ik de oefening ook wel gebruiken, want mijn virtuele skateskills komen niet in de buurt van de scores die ik als tiener wist neer te zetten in de Tony Hawk’s Pro Skater-games. Al heb ik zo mijn twijfels of het echt gaat helpen.