Story of Seasons: Pioneers of Olive Town

Maart is de maand van boerenleven-simulators, want naast Natsume’s nieuwste Harvest Moon komt ook Marvelous Inc. met een nieuw deel in de Story of Seasons-reeks: Pioneers of Olive Town. Dit is de tweede game binnen de reeks die te spelen is op de Nintendo Switch. Met het aantal verschillende boerenleven-simulators wat nu op de markt is, heeft Pioneers of Olive Town meer dan genoeg concurrentie. Kan de game hier tegenop boksen?

Boerenleven-simulators zijn voor mij altijd ontzettend gevaarlijke games. Ik start ze op om een uur of 21:00 met het idee om nog even een spelletje te spelen voor het slapengaan, en wanneer ik een half uur later op de klok kijk is het op een of andere manier al 04:00 midden in de nacht. Het is heel makkelijk om te zeggen: ‘Nog een dagje’, want er is altijd wel wat te doen. Zo ben ik uiteindelijk ook Olive Town ingezogen.

Wanneer je een nieuwe save file opstart, krijg je de keuze uit twee modi: normal mode en seedling mode. Normal mode is voor degenen die zichzelf meer een uitdaging willen geven. Seedling mode is juist voor degenen die het meer relaxed en makkelijk willen spelen. Hier krijg je namelijk bepaalde bonussen: items verkopen voor meer geld, je uithoudingsvermogen gaat langzamer omlaag, het wordt makkelijker om vrienden te maken in het dorp, je vaardigheden levelen sneller en alles wat je nodig hebt uit de shop wordt goedkoper aangeboden. 

Tot nu toe heb ik alleen de normal mode uitgeprobeerd en ik moet toegeven dat dit helemaal niet zo’n grote uitdaging is. Alles kon ik verkopen voor fatsoenlijke prijzen en ik heb nooit echt veel op de centen moeten letten. Voor de grote uitgaven moet je natuurlijk even sparen, maar dit gaat relatief snel. Uithoudingsvermogen is verder ook geen groot probleem. Omdat ik genoeg geld tot mijn beschikking had, kon ik makkelijk twee keer op een dag bij het restaurant gaan eten om dit weer omhoog te brengen. 

Hierdoor heb ik heel erg het idee dat de seedling mode té makkelijk zal zijn. Dit soort games zijn gemaakt om lang te kunnen blijven spelen en je boerderij zo uitgebreid mogelijk te maken. Gezien de normal mode al zo gemakkelijk gaat en weinig uitdaging biedt, zal je met de seedling mode veel te snel klaar zijn met de game.

We kunnen de game natuurlijk niet beginnen zonder eerst onszelf na te maken, of een versie te maken van hoe we eruit zouden willen zien. De personalisatie-opties van je avatar zijn best uitgebreid en volledig genderneutraal. Van gezichtsuitdrukkingen tot verschillend gekleurde ogen, tot abnormale haarkleuren: je kunt helemaal losgaan. Je kunt elk moment nog langs de kapper in het dorp, dus voor ieder zoals ik die elke week een nieuwe haarkleur wil: spaar je echte haar en doe het in game. 

Een minpunt dat ik heb bij deze personalisatie, is dat de keuze in huidskleuren enorm beperkt is. Hier zijn slechts vijf opties, waarvan de middelste à la Donald Trump oranje is. Ook lijken bij de donkere huidskleuren de schaduwplekken, bijvoorbeeld bij de nek, niet helemaal lekker te lopen. Er is namelijk gebruikgemaakt van koelgetinte schaduwen op warmgetinte huidskleuren, waardoor de schaduwen letterlijk paars lijken. Met maar liefst twintig opties voor haarkleuren had er wat mij betreft meer moeite in de huidskleuren gestoken kunnen worden. 

Verder krijg je hier de keuze uit slechts twee outfits: een boerderij-outfit met jasje, sweater en spijkerbroek en een outfit met t-shirt, vest, rokje en legging. Later in de game krijg je echter wel de kans om meer outfits zelf te maken, mits je hiervoor de spullen kunt verzamelen. Afhankelijk van de outfit die je wilt laten maken, kost dit nog best wat tijd om bij elkaar te rapen. Voor de simpelste outfit heb je bijvoorbeeld vier stukken textiel nodig; dit textiel maak je van draad door middel van een naaimachine. Dit draad maak je weer van gras, waar je eerst weer een andere machine voor moet bouwen. Voor lange tijd zul je dus nog vastzitten aan een van de twee (best saaie) kloffies.

Elke ochtend op je boerderij begint om 06:00 met tien hartjes die je uithoudingsvermogen weergeven. Met bijna alles wat je doet verlies je een beetje van dit uithoudingsvermogen. Ga je vanaf ‘s ochtends vroeg al hard aan het werk, is de kans groot dat je rond 10:00 bijna zonder uithoudingsvermogen zit. Als dit helemaal op is, val je flauw en word je de volgende dag wakker in huis met minder hartjes. Ook als je te laat gaat slapen zul je de volgende dag minder uithoudingsvermogen hebben.

Dit uithoudingsvermogen is gelukkig wel bij te vullen door te eten. Dit kun je zelf in je keukentje koken, of je kunt het dorp in naar het dichtstbijzijnde restaurant om daar te eten. Met onbeperkt eten is dit ook niet op te lossen: net als in het echte leven zit je vol na een maaltijd. Wel is er altijd ruimte voor een toetje. Dit vol raken van je maag en het feit dat je de volgende dag minder energie hebt als je te laat gaat slapen, vind ik erg leuke aspecten die de game een realistisch tintje geven. Hierdoor moet je ook goed nadenken over hoe je je dag gaat inplannen om op tijd weer op bed te liggen. 

Nadeel aan de taken is dat ze uiteindelijk erg repetitief worden. Elke ochtend moet er wel ongeveer hetzelfde riedeltje gebeuren: wat stenen weghalen, bomen weghakken, koeien melken, schapen scheren, eieren rapen en je gewas water geven. Dit laatste kan echter verholpen worden door sproeiers te plaatsen of door moeder natuur die besluit je een regenbui te geven. 

Wel worden alle taken langzaam maar zeker makkelijker, het gaat je minder energie kosten en wordt vlotter geklaard. Je vaardigheden gaan namelijk beetje bij beetje omhoog wanneer je bijvoorbeeld een boom omhakt of je gewassen oogst.

Buiten het boerenwerk om heb je natuurlijk ook een sociaal leven – als je dat wilt opbouwen tenminste. Elke dag kun je het hele dorp rondwandelen om elke bewoner even lastig te vallen met een praatje. Ook kun je cadeaus schenken, gewoon zomaar of omdat iemand jarig is. Voor dit tweede heb je een hele handige kalender waar de verjaardag van elke bewoner op staat, en ook je eigen verjaardag. Dit vriendschappen onderhouden kost alleen heel erg veel tijd als je elke bewoner wilt opzoeken. Ik kies daarom liever één favoriete persoon uit om een vriendschap mee te bouwen. Er zijn tien bewoners die beschikbaar zijn als potentiële echtgenoten. Als je met een van hen een zo goed mogelijke band opbouwt, leidt dit tot een huwelijk. 

Als je niet echt een mensen-mens bent, biedt de game je ook viervoetige vriendjes. Afhankelijk van de grootte van je huis kun je een bepaald aantal huisdieren hebben. Voor zowel honden- als kattenmensen zijn er opties. Je kunt hierin ook nog kiezen uit verschillende rassen, met elk hun eigen uitstraling en karakter. Het beste hieraan is dat ze niet per se op de boerderij hoeven te blijven. Met een riem kun je je viervoeter mee op avontuur nemen door het hele dorp. 

Naast deze menselijke en viervoetige vriendjes, heb je ook nog schattige speciale wezentjes: de Earth Sprites. Dit zijn veertien verschillende Sprites die je ontmoet naarmate je je boerderij opbouwt. Je kunt bij hen op bezoek om spelletjes te doen of taken te voltooien om munten te verzamelen die je vervolgens kunt inwisselen voor van alles wat je nodig hebt op je boerderij. Dit is een heerlijke afwisseling wanneer je de alledaagse taken van het boer-zijn even zat bent.

Om terug te komen op de inleiding: kan deze game opboksen tegen de concurrentie? Persoonlijk ben ik naast Story of Seasons het meest bekend met Stardew Valley, op de pc in plaats van op de Switch. Het eerste wat mij opviel is het verschil in graphics. Beide games hebben een hele andere artstyle. Bij Stardew Valley is dit meer pixel art, terwijl Story of Seasons meer een cartoonstijl aanhoudt. Mijn voorkeur gaat hierin toch uit naar de artstyle van Story of Seasons, omdat hier naar mijn idee veel meer detail in zit verwerkt.

Bij beide games bezoek je ook grotten waar je je mineralen vandaan kunt halen. Bij Stardew Valley zitten er nogal intimiderende (maar vooral irritante) monsters in deze grotten, terwijl je in Story of Seasons enkel een mol hebt die eens in de zoveel tijd omhoogkomt. Hier wint Story of Seasons het opnieuw wat mij betreft, want het gebrek aan monsters geeft een sfeer die veel meer ontspannen is en je houdt meer uithoudingsvermogen over om daadwerkelijk mineralen te verzamelen in plaats van alles te besteden aan monsters bevechten. 

Verder zijn de Earth Sprites in Story of Seasons erg vergelijkbaar met de Junimo’s van Stardew Valley, met als verschil dat je bij de Earth Sprites minigames kunt doen en je bij de Junimo’s enkel spullen inlevert. Qua personalisatie-opties heeft Story of Seasons duidelijk meer te bieden. 

Alles bij elkaar opgeteld kan Story of Seasons zich zeker staande houden tegenover Stardew Valley. Ben je dus fan van Stardew Valley, maar zoek je toch nog iets extra’s? Dan kan Story of Seasons best de game voor jou zijn.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]