Dragonflight brengt de rpg terug in World of Warcraft

Na ruim twee jaar laten we de Shadowlands achter ons en keren we terug naar Azeroth. Daar is opnieuw een mysterieus continent uit de mist verschenen: dat van de Dragon Isles. Het biedt niet alleen een nieuw avontuur, maar ook een nieuwe kans voor Blizzard om te laten zien dat World of Warcraft heer en meester is in het mmo-landschap. Die positie lijkt de 18-jarige mmo een beetje kwijt te zijn na het avontuur in het hiernamaals. 

In Shadowlands moesten spelers letterlijk naar het hiernamaals afreizen om de wereld opnieuw te redden, deze keer van de grote slechterik de Jailor. Deze Jailor viel uiteindelijk nogal tegen en Blizzard was in Shadowlands vooral bezig met losse eindjes afwerken die het voor zichzelf had gecreëerd in de afgelopen jaren. In Dragonflight laten we Sylvanas achter ons en wordt zelfs koning Anduin voorlopig geparkeerd. In plaats daarvan krijgen de Dragon Aspects de hoofdrol en keren oude bekenden als Khadgar terug. 

De wereld staat nog maar een beetje in brand

In Dragonflight is er uiteraard opnieuw een grote brand die geblust moet worden door spelers. Deze keer voelt het alleen allemaal niet zo hopeloos verloren aan als in de vorige uitbreidingen. Het is een verhaal dat genoeg gewicht heeft om je er als speler in te trekken, maar het is een verhaal van hoop, waarin constant doorklinkt dat het allemaal goed gaat komen. Dat is een groot verschil met de uitbreiding hiervoor. 

Daarnaast krijgen spelers nog meer tussenfilmpjes voorgeschoteld en heeft elke zone zijn eigen verhaallijn. Deze kleinere hoofdstukken zijn onderdeel van het grote verhaal, maar zoomen in op specifieke plekken en personages. De hoofdstukken staan ook goed op zichzelf en gaan van een simpele broedertwist tot het uitbreken van een burgeroorlog. Het is een achtbaan die je in de eerste twintig uur van Dragonflight doormaakt, mits je een beetje opschiet en niet te veel wordt afgeleid door de wereld om je heen. 

De Dragon Isles zijn namelijk gigantisch. De vier zones zijn de meest uitgestrekte gebieden die we tot noch toe gezien hebben in World of Warcraft en zeer gevarieerd. Zeker de Azure Span is een prachtig, ijzig gebied dat met zijn hoge dennenbomen en gebergten sterk doet denken aan de Grizzly Hills. Ik durf zelfs te zeggen dat de muziek in dit gebied beter is dan in deze favoriete provincie uit Wrath of the Lich King. Of Blizzard met deze zones aan het overcompenseren is laat ik even in het midden, maar deze schaal was ook nodig voor het paradepaardje van Dragonflight: Dragonriding. 

Vliegen is nooit meer hetzelfde

Ik moet bekennen dat ik niet heel enthousiast was toen Dragonriding werd aangekondigd. Het zag eruit als een nieuwe gimmick die we na deze uitbreiding weer snel zouden vergeten. Niet eerder zat ik er zo erg naast. Dragonriding is een van de beste gameplayelementen die in de afgelopen 18 jaar zijn toegevoegd aan de game en gewoon vliegen gaat nooit meer hetzelfde zijn. Dragonriding is namelijk niet alleen een stuk sneller, maar ook veel leuker. 

Bij aankomst in de Dragon Isles krijg je vrijwel meteen een draak tot je beschikking, waarmee je door de Dragon Isles kunt vliegen. Je hoeft dus niet meer een hele uitbreiding door te spelen en reputaties te grinden om vliegen vrij te spelen, je mag direct opstijgen. Dragonriding werkt wel iets anders dan gewoon vliegen in World of Warcraft; je kunt niet direct naar de andere kant van de wereldkaart vliegen. Waar je met het gewone vliegen meer door de lucht zwemt, moet je met Dragonriding echt opstijgen en zorgen dat je momentum houdt. Als je alleen maar wilt stijgen, zul je na verloop van tijd momentum verliezen en moet de draak weer aan de grond worden gezet.

Het enige nadeel aan Dragonriding is dat ‘gewoon’ vliegen traag en saai is geworden.

Gelukkig kun je het uithoudingsvermogen van je draak gaandeweg verbeteren door glyphs te verzamelen. Hiermee krijgt je draak meer vigor, waarmee je tijdens het vliegen je draak een snelheid kunt laten maken of de hoogte in kunt laten schieten. Het mooie aan dit systeem is dat deze glyphs verspreid zijn over de Dragon Isles en je ze vanaf dag één allemaal kunt verzamelen. Als je dus graag zo snel mogelijk door de Dragon Isles wilt scheren op je draak, dan doe je er goed aan om ze te verzamelen voor je ook maar aan het verhaal begint. Blizzard laat spelers hier helemaal in vrij, iets wat we ook op andere gebieden zien in Dragonflight. Het enige nadeel aan Dragonriding is dat ‘gewoon’ vliegen traag en saai is geworden.

Een goede rpg

Dragonflight is vanaf het begin erg overweldigend, maar op een goede rpg-manier. Je wordt constant allerlei kanten op getrokken en uitgenodigd om op avontuur te gaan. Het hoofdverhaal is met duidelijke markeringen uitgezet, maar side-quests, geheime schatten en drakenraces zorgen ervoor dat je ogen constant een andere kant op dwalen. Dragonflight verbetert niet alleen bestaande systemen, maar is vooral weer een goede rpg.

Dragonflight bevestigt de regel dat een uitbreiding waarin een nieuwe class wordt geïntroduceerd een goede uitbreiding is. Over deze nieuwe Evoker Class kun je hier meer lezen, maar Dragonflight kan zonder twijfel in de ranglijst tussen Wrath of the Lich King en Mists of Pandaria gezet worden. Uiteraard hangt alles af van hoe Blizzard de updates voor Dragonflight gaat uitbrengen, want als daar opnieuw veel tijd tussen gaat zitten, raken spelers vanzelf verveeld en krijgen we mogelijk een herhaling van Shadowlands. De basis voor een van de beste uitbreidingen in de geschiedenis van World of Warcraft is in elk geval wel aanwezig.

Conclusie

Dragonflight vergroot de rpg-elementen uit die World of Warcraft in beginsel leuk maken. Het moet leuk zijn om een wereld te verkennen en op avontuur te gaan en dat is precies wat Blizzard heeft gedaan met de Dragon Isles. Daarmee ligt er een hele goede basis voor wat een van de beste uitbreidingen in de geschiedenis van de mmo kan worden. Nu moet Blizzard het alleen zien vast te houden.

Pluspunten

• Dragonriding is geweldig
• Vrijheid in het vormgeven van je avontuur
• Nieuwe Evoker Class
• Goede rpg-elementen

Minpunten

• Wat overweldigend in het begin