Met Project Wingman: Frontline 59 ga je volledig op in het luchtruim

De Dog in Dogfight

Met Project Wingman: Frontline 59 ga je volledig op in het luchtruim

Hands-on
David Dijkhuis op 22 oktober 2023

Beeld:

Als blikken konden doden…

Voor een goede dogfight ben ik altijd te porren. Al barrel-rollend en summersaultend baande ik me een weg door Star Fox-games en met veel moeite probeerde ik m’n vliegtuig in de lucht te houden in War Thunder. Tijdens al die luchtgevechten vroeg ik me toch af hoe ze er nou uit zouden zien vanuit de cockpit zelf. Met Project Wingman: Frontline 59 hoef ik me dat niet meer af te vragen.

Hoog boven de Beringstraat, die Rusland en Alaska van elkaar scheidt, wierp ik mijn blik op een vijandig gevechtsvliegtuig om er eens en voor altijd mee af te rekenen. Zolang ik mijn ogen op de vijand hield, ging het richten vanzelf en voordat ik het wist, stortte de vijand neer in het bosrijke landschap. In feite zat ik heel intens naar een van de vier muren diep in de hallen van gamescom te staren. Maar met Project Wingman: Frontline 59, een re-release van de originele Project Wingman inclusief zes gloednieuwe VR missies, wordt de virtuele werkelijkheid behoorlijk echt.

Met een doel het luchtruim in

Project Wingman: Frontline 59 is de aangevulde re-release van Project Wingman, dat uitkwam in 2020. De game speelt in een alternatieve “nabije” toekomst. Dankzij een reeks gigantische aardverschuivingen, uitbarstingen en ander natuurgeweld stort de wereldorde in. De mensheid zelf overleeft het wel. 150 jaar na deze “calamity” heeft de mensheid zich herbouwd, maar de wereld ziet er radicaal anders uit.

Dat komt niet tenminste door een extreem waardevolle nieuwe grondstof, “cordium,” waar alle landen ter wereld zich meester over willen maken. Uiteindelijk maakt de oppermachtige Pacific Federation zich over vrijwel al het cordium meester. Maar als het opstandige Cascadia zich van de Federatie wil afscheiden, breekt er een grootschalig gewapend conflict uit om de tirannieke federatie ten val te brengen. 

Zelf ben je een huurling, die samen met de anti-Federatie troepen in Cascadia optrekt tegen de Federatie. Dit doe je aan de hand van een campaign van 21 missies. Frontline 59 voegt daar slechts zes missies aan toe, een magere hoeveelheid content voor het prijskaartje van 30 euro. De meerwaarde van Project Wingman: Frontline 59 zit ‘m echter meer in de kwaliteit, dan in de kwantiteit. 

Een haptisch hoogstandje

De game is zeker een hoogstandje in VR te noemen. Zodra je de VR-headset opzet, ga je volledig op in de cockpit van de fighter jet. Kosten noch moeite zijn gespaard om de ervaring zo meeslepend mogelijk te maken. Zo voel je de schokgolven van nabije explosies dankzij de lichte trillingen van de headset. Je kunt met je ogen vijandige gevechtsvliegtuigen targeten, waardoor je snel en feilloos van doelwit kunt wisselen. Geen geneuzel met joysticks of triggers om te schakelen. 

Met Project Wingman: Frontline 59 ga je volledig op in het luchtruim

De ervaring is des te meeslepender, omdat je niet door de controller uit de VR getrokken wordt. Omdat je in het spel zelf je doelwitten plaatst, hoef je niet steeds mentaal een knop om te zetten welke knop je ook weer indrukt om op het gevechtsvliegtuig recht voor je neus te focussen. Grafisch is het spel net zo imposant. De bossen, bergen en oceaan van het noordwesten van Noord-Amerika zijn een waar plaatje. En als je daar dan nog eens de lichte aanslag op de ramen van de cockpit bij optelt, waan je jezelf eventjes duizenden meters boven de Beringstraat.

Er is niet genoeg

De VR van Project Wingman: Frontline 59 is indrukwekkend. Het grootste probleem is dat er niet genoeg van is. De zes nieuwe missies, die in totaal slechts 2 tot 3 uur duren, zijn de enige missies die deze VR ondersteunen. Aangezien de rest van het spel het moet doen zonder deze VR, laat dat behoorlijk wat aan de wensen over. 

De VR van Project Wingman: Frontline 59 is exclusief voor de PlayStation VR2. De game zelf is ook beschikbaar op de PlayStation 5. 

Geschreven door

David Dijkhuis

Redacteur sinds september 2021. David is fan van meer dingen dan we kunnen (en willen opnoemen). Gelukkig schrijft hij er net zo graag over en dat lees je terug op Pixel Vault.