De duistere kant van The Rock in Black Adam

Is Dwayne Johnson de supermens  die de wereld nodig heeft?

In 2007 probeerde een Californische pro-wrestler de definitieve carrièreswitch te maken van de worstelarena naar de filmstudio. Dwayne “The Rock” Johnson (toen nog met haar) toonde zoveel potentie dat producer Peter Segal en scriptschrijver John August hem benaderden om een superheld te spelen: Shazam, een middelbare scholier met Superman-achtige vermogens. Maar Shazams verhaal gaat ook over een ander personage met superkrachten: zijn tegenstrever, de moreel twijfelachtige Black Adam. Johnson liet het aan zijn fans over wie hij zou vertolken, Shazam of Black Adam. We weten hoe dat is afgelopen.

Shazam kreeg zijn eigen film in 2019 met de komische Zachary Levi in de hoofdrol. Die film had in eerste instantie ook de introductie van Black Adam moeten bevatten, maar Johnson die inmiddels een megaster was, stak daar een stokje voor en pleitte voor een aparte origin story voor de duistere man uit de stad Kahndaq. Zoals iedereen zou doen als The Rock iets opdraagt, gehoorzaamden de studiobazen en zodoende was vorige maand de première van Black Adam, geregisseerd door Jaume Collet-Serra (The Shallows, Jungle Cruise). Was het de vijftien jaar wachten waard?

A long time ago

Vijfduizend jaar geleden, nog voor de bouw van de grote piramides, had de Oost-Egyptische stad Kahndaq een rijke, maar wrede cultuur gebaseerd op slavenarbeid en onderdrukking. De tirannieke koning van Kahndaq liet zijn volk dag en nacht naar het blauwgloeiende kristal eternium zoeken. Hij wil met dit materiaal de Kroon van Sabbac vervaardigen. Een artefact wat, je raadt het al, de drager ervan enorme kosmische krachten geeft. 

Een van de slavenkinderen komt in opstand tegen de tiran en krijgt hulp van de Council of Wizards, die hem superkrachten geeft door het magische woord “Shazam” uit te spreken.  Zo gezegd, zo gedaan. Maar dan gaat er iets mis. Kahndaqs kampioen wijkt van het beoogde pad af en de Council ziet zich genoodzaakt Teth-Adam in een tombe op te sluiten.

Fast forward naar het nu: ook in de huidige tijd wordt de bevolking van Kahndaq onderdrukt, ditmaal door de criminele organisatie Intergang.  Deze bende buitenlandse huurlingen is op zoek naar de inmiddels voltooide Kroon van Sabbac, die door de Council of Wizards is verborgen naast de tombe van Teth-Adam. Lekker handig. De kroon wordt natuurlijk gestolen en Teth-Adam ontwaakt. Maar wat is zijn doel in de moderne wereld en zal hij zijn superkrachten ten goede of ten kwade aanwenden?

Teth-Adam en Black Adam zijn trouwens dezelfde persoon. De film doet iets met de naam in de trant van The Rise of Skywalker. Om de titel van de film en het personage van Johnson te scheiden zal ik de man in het vervolg Teth-Adam noemen en de film Black Adam.

Wedstrijdje doen?

De DCEU (Detective Comics Expanded Universe) en de MCU (Marvel Cinematic Universe) doen al jaren een wedstrijd wie de meest doorsnee superheldenfilm kan maken. Denk hierbij aan spelers als de Justice League en Aquaman aan de ene kant en Captain Marvel en Shang-Chi aan de andere kant. Black Adam is in die race geen winnaar en dat is dus een goed teken. Ja, er is een tamelijk random superhelden-ensemble, een übergeneriek CGI-leger, en natuurlijk de onvermijdelijke sky beam, maar Black Adam biedt genoeg leuks om de film boven het dichtbegroeide maaiveld uit te laten steken. Het is allemaal niet echt origineel, maar wel duidelijk met liefde gemaakt.

Troefkaart

Black Adam heeft natuurlijk een 118 kilogram zware troef in handen met de aanwezigheid van Dwayne Johnson. Als ik van íemand vermoed dat het best wel eens een superheld in het echte leven zou kunnen zijn, dan is het The Rock. De man heeft een imposante gestalte, genoeg charisma om een klein land mee te vullen en loopt over van de humor. Hij is geen Daniel Day-Lewis of Joaquin Phoenix, maar dat maakt niet uit, want hij speelt vrijwel altijd dezelfde ijzersterke rol: zichzelf.

In Black Adam moet Johnson uit een ander vaatje tappen, want hij is dit keer niet de toffe peer die zijn gezelschap door de jungle loodst of de dubbelgespierde hulpverlener die de slechterik (dat kan ook een aardbeving zijn) op zijn plek zet. Teth-Adam is een grimmige ‘super’ die zijn krachten alleen inzet voor eigen doeleinden en bij voorkeur over lijken gaat. The Rock kills!

Teth-Adam synchroniseert zijn doelstellingen gaandeweg de film met de good guys, maar hij doodt op zijn pad wel een stevige portie bad guys en dan niet alleen van het CGI-type. Die bloederige werkwijze is dan weer tegen het zere been van de Justice Society of America, een superhelden-ensemble dat ruggespraak houdt met de overal in de DCEU aanwezige Amanda Waller (Viola Davis). 

You had one job

De leden van de Justice Society, en dan met name hun leider Hawkman (Aldis Hodge), zien Teth-Adam als een ongeleid projectiel en hebben in Black Adam maar één taak, die ze met oogkleppen op uitvoeren: Teth vastzetten om te voorkomen dat hij meer Intergang slechteriken doodt. Die taak gaat echter tegen de belangen van de onderdrukte bevolking van Kahndaq in.

Kahndaqs bevolking, gerepresenteerd door moeder Adrianna (Sarah Shahi) en zoon Amon (Bodhi Sambongui), ziet Teth-Adam als hun held en dat is hij eigenlijk ook, hoewel de Justice Society en hijzelf het tegendeel beweren. Wat volgt zijn allerlei vriend-vijand-vriend combinaties die voornamelijk tot doel hebben supers tegen supers te laten vechten. En dan weet je het wel. Superkrachten vliegen over en weer, zonder al te veel logica. Het ene moment wordt Teth-Adam door de grote Atom Smasher (Noah Centineo) letterlijk onder de duim gehouden, maar even later is dat blijkbaar geen optie meer. Hawkman weet dat Teth-Adam alleen gestopt kan worden als de man daar zelf voor kiest, maar blijft tegelijkertijd volharden in zinloze melee gevechten en rare grootspraak.

Naarmate de film vordert, lijkt regisseur Collet-Serra het overzicht over de verhaallijnen, onderlinge verhoudingen en locaties wat kwijt te raken. Sommige zaken krijgen te weinig aandacht (eternium) en andere te veel (de vriendschap tussen Hawkman en Dr. Fate). Heel erg storend is dit echter niet, want Black Adam heeft lekker veel vaart en is natuurlijk ook niet bedoeld om al te lang over na te denken. Gewoon achterover gaan zitten en lekker meevliegen met Teth.

Get the job done

De superkrachten in Black Adam zijn niet de meest originele (geen polka-dots dit keer), maar ze doen hun werk. Dat geldt ook voor de acteurs die de Justice Society vormgeven. Alle leden zijn prima gecast. De eerder genoemde Hodge (Hawkman) en Centineo (Atom Smasher) en daarnaast Pierce Brosnan (Dr. Fate) en Quintessa Swindel (Cyclone) leggen veel flair in hun rollen. Nu Dwayne Johnson niet het komische middelpunt van de film is, zijn de ironische wenkbrauw van Brosnan en het jeugdige enthousiasme van Centineo en Swindel zeer welkom.

Shahi en Sambogui die de moeder-zoon invalshoek vertegenwoordigen, zijn minder goed op dreef. Voor Shahi lijkt de blockbuster-categorie een maatje te groot. Ze doet duidelijk haar best en is een knappe verschijning, maar ze weet vaak niet de goede toon aan te slaan of slaat juist te hard. Sambogui doet het redelijk als bijdehante puber die Teth-Adam wil begeleiden een superheld te worden, maar is volstrekt ongeloofwaardig zodra hij als een soort volksmenner op gaat treden in de strijd tegen Intergang. De jongen doet ook de voice-over bij bepaalde delen van de film en dat is een slechte keuze. Hij kan beter skateboarden dan verhalen vertellen.

En is dat niet onze eigen Marwan Kenzari uit Den-Haag? Jazeker, hij mag na zijn beurt als “hot” Jafar in Aladdin (2019) weer de boef spelen in een grote Hollywood-productie en dat doet hij verdienstelijk. Kenzari is niet de meest angstaanjagende tegenstander, maar hij legt de nodige menselijkheid en humor in zijn rol.

What the world needs

Superheld of superschurk, Teth-Adam is een kracht die in elk geval zijn stempel zal gaan drukken op de DCEU. De productie van Black Adam 2 is nog niet in gang gezet, maar gezien de populariteit van het eerste deel bij het publiek, is de komst daarvan een no-brainer. Filmcritici zijn iets minder enthousiast over Black Adam, maar ach, daar verkoop je niet de meeste kaartjes aan.

Ik denk trouwens dat beide kanten van het kijkersspectrum in hun recht staan. Black Adam is soms overvol en onlogisch en tikt ook weer de nodige clichés aan, maar compenseert dat met een lekker tempo, prima actie, en een super die nog wel even meekan. 

Blijf op je stoel zitten tijdens de aftiteling, dan krijg je een voorproefje van wat ons nog te wachten staat van de metamens klasse A uit Kahndaq! The world doesn’t always need a white knight. Sometimes it needs something darker.