Kerstmis is een prima tijd voor wraak in Silent Night

Met Silent Night is binnen zijn genre weinig mis, maar de marketing is simpelweg fout. Een vluchtige blik op de poster in combinatie met de titel doet het voorkomen alsof dit een actiekomedie is. Een kerstfilm met een humoristische knipoog in de trant van Jingle All the Way of Violent Night. Niets is echter minder waar. Deze film bevat exact nul grappen.

Eigenlijk wordt het een en ander meteen duidelijk als je in de openingstitels ziet wie de regisseur is: John Woo. De Hongkongse grootmeester is na enkele rustige jaren weer terug in Hollywood. Met een minder groot budget dan Face/Off of Mission Impossible 2, maar met nog evenveel energie en vakmanschap. De actie is grimmig en de sfeer heerlijk melodramatisch. Silent Night is een prima wraakfilm die je op sommige momenten ook echt weet te beroeren.

Vraag maar aan John Wick

Wraak is meestal gebaseerd op iets dat je is ontnomen. Vraag dat maar aan John Wick. En dan hebben we het nog maar over een hond. De brave elektricien Brian (Joel Kinnaman) heeft met een groter verlies te kampen. Een dierbare wordt geraakt door een verdwaalde kogel. De daders zijn de nietsontziende gangbangers die de straten van Los Angeles onveilig maken.

Maar Brian laat het er niet bij zitten. Hij schrijft “kill them all” op zijn kalender en gaat aan de slag. Omdat hij nog geen particular set of skills heeft, richt hij zijn garage in als trainingscentrum, bekijkt YouTube filmpjes over lijf-aan-lijf gevechten en neemt schietlessen. Als hij denkt bekwaam en gespierd genoeg te zijn, begint zijn grimmige missie.

Balletdansers

John Woo heeft in de jaren 80 en 90 het actiegenre sterk beïnvloed. Zijn films inspireerden onder anderen de Wachowskis (The Matrix), Quentin Tarantino (Reservoir Dogs) en Robert Rodriguez (El Mariachi). Dit was de tijd dat iedereen probeerde Woo’s stijl te imiteren: over the top stuntwerk en hevig gestileerde gevechten waarbij de antagonisten als balletdansers om elkaar heen draaien. En natuurlijk heel veel slow motion.

De actie in Silent Night is echter minder Woo dan voorheen. De tot op de centimeter perfecte choreografie heeft plaatsgemaakt voor rauwe, ongepolijste vuistgevechten en vuurwisselingen. Brian is geen coole, elegante huurmoordenaar maar een ruwe autodidact die een groot deel van de film strompelend en bloedend over het scherm loopt. Wellicht gedwongen door het afgeslankte budget tovert Woo minder grote stunts en shootouts uit de hoge hoed dan in zijn Hollywood-hoogtijdagen.

Ergens is dat een zegen in vermomming, want de actie in Silent Night voelt lekker kleinschalig en persoonlijk. Niet elke film hoeft een Extraction 2, John Wick 3 of Fast X te zijn. Een man die zoekt naar genoegdoening ten opzichte van een paar dozijn schurken is soms voldoende. Recente voorbeelden daarvan zijn Sisu en The Equalizer 3. Silent Night is een gefocuste film waarin elke klap en elk schot voelbaar is, mede door het spaarzame gebruik van CGI om de actiescènes op te blazen. Bijna alles wat we zien is ‘echt’.  

Onderschatte acteur

De met Hollywoodsterren gevulde remake van Robocop uit 2014 had Joel Kinnamans carrière eigenlijk naar Jason Statham- of Chris Hemsworth-achtige hoogte moeten katapulteren. Helaas flopte de film en bleef Kinnaman in het circuit van hoofdrollen in B-films en bijrollen in A-films hangen. Ook de relatief kleinschalige productie Silent Night zal daar weinig aan veranderen. Jammer, want Kinnaman is een uitstekend acteur met een imposante fysiek en een uitstraling die op een ruige manier veel sympathie bij de kijker opwekt. Silent Night wordt door Kinnamans aanwezigheid een betere film dan het op papier is.

De andere rollen worden ook goed ingevuld, maar verwacht niet te veel diepgang. De vrouw is liefdevol, de politie onbekwaam en de schurken zijn slecht. Zo hoort het in de wereld van wraakfilms en wij zien dat het goed is. Door omstandigheden wordt er in Silent Night amper een woord gesproken (vandaar de titel), maar dat belet niet dat alle relaties, emoties en motivaties glashelder zijn door het spel van de cast, de cameravoering van Woo en het eenvoudige plot van de film. Kinnaman wendde zich trouwens tot method acting (24/7 inleven in je rol) en deed er op de set in zijn geheel het zwijgen toe. 

Geen kerstfilm

Ondanks de titel, de trailer en het kersttrui-motief op de filmposter is Silent Night geen kerstfilm, ook niet in ironische zin. Ja, we zien op de kalender dat het verhaal rond de kerstdagen speelt en er is een shootout in een zaal behangen met gouden ballen, maar dat was het verder wel. Je kunt prima van deze film genieten als hij dadelijk buiten de kerstperiode op een streamingdienst verschijnt. Een bezoekje aan de bioscoop is echter geen weggegooid geld, want Silent Night is nog steeds Woo genoeg om zich positief te onderscheiden van de grauwe massa.

Conclusie

Silent Night is een bloedserieuze wraakfilm, die weinig plot en dialoog nodig heeft om de liefhebber van harde actie een honderdtal minuten prima te vermaken. Joel Kinnaman laat opnieuw zien dat hij echt wel kan acteren en uit het juiste hout is gesneden om een afgetrainde, no-nonsense actieheld te spelen. De gevechten zijn minder gestileerd dan in het vorige werk van John Woo, maar dat komt het rauwe verhaal juist ten goede. Een aanrader voor de kerst en daarna.

Pluspunten

• Johnny goes to Hollywood (again)
• Geen geouwehoer, maar gewoon lekker meppen
• Heerlijk melodramatisch

Minpunten

• Vreemde marketing
• Aan de actie is soms wel het beperkte budget af te zien

Beeld: Stilbeeld uit film. Verkregen via Filmdepot.

Beeld: Stilbeeld uit film. Verkregen via Filmdepot.