De beste true crime documentaires op Netflix

Films over moord, doodslag, mysterieuze verdwijningen of bizarre sektes: ik krijg er geen genoeg van. Zeker als het waargebeurde verhalen betreft grijpt het mijn aandacht. Dat geldt ook voor anderen, want streamingdiensten staan er vol mee. Het wordt daardoor al snel lastig om het kaf van het koren te scheiden. Welke true crime documentaires heb je misschien gemist, die toch de moeite waard zijn?

Door het succes van series als Amanda Knox en The Keepers is het duidelijk dat misdaad fascineert. Die fascinatie is niet nieuw. Al honderden jaren wordt over misdaad geschreven en verteld in verhalende vorm. De true crime documentaires zijn simpelweg de moderne versie van het kampvuurverhaal. Vertellingen over moord en doodslag doen ons hart sneller kloppen en helpen adrenaline produceren. Dat geldt al helemaal voor mijn lijstje van favoriete true crime docu’s.

In de jaren 80 werd Los Angeles geterroriseerd door Richard Ramirez, toen alleen nog bekend als Night Stalker. De Night Stalker was een seriemoordenaar die zijn slachtoffers verkrachtte en vermoordde in hun huizen. Hij is uiteindelijk veroordeeld voor 13 moorden, 5 pogingen tot moord en 11 vekrachtingen in Los Angeles en San Francisco. Ramirez heeft naar vermoeden nog meer op zijn geweten.

Night Stalker: The Hunt for a Serial Killer is een miniserie over de tijd dat hij actief was. De docu leunt hevig op clichématige sensationele true crime elementen. Dat maakt het verhaal van Ramirez niet minder fascinerend. Night Stalker laat goed zien wat deze seriemoordenaar zo angstaanjagend maakte: zijn willekeurige slachtoffers.

Seriemoordenaars hebben vaak een patroon. Ted Bundy viel uitsluitend jonge vrouwen aan. Jeffrey Dahmer met name getinte mannen. Ramirez maakte geen onderscheid. Bejaarden, jongeren, kinderen, mannen, vrouwen, getint of wit: iedereen was bang voor deze onvoorspelbare moordenaar. De docu laat ook zien hoe zijn cultstatus een idioot mediacircus veroorzaakte, inclusief hysterische vrouwen die hem eeuwige trouw beloofden.

Ja, ik weet het. Een open deur. Mag The Staircase dan ontbreken uit deze lijst? Nee, absoluut niet. Deze miniserie is zeer terecht een grote hype geweest en moet je dus gezien hebben.

The Staircase gaat over het proces van Michael Peterson, een man veroordeeld voor de moord op zijn vrouw. Zij wordt door Michael dood aangetroffen, onderaan de trap in hun huis. Peterson belt zelf 911 maar wordt al snel aangewezen als de dader.

Ik weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen met het toelichten van deze true crime docu, zo raar is het verhaal. The Confession Killer gaat over Henry Lee Lucas, een man die in 1983 een politiebureau binnen liep om 200 moorden op te biechten. Later nam hij verantwoordelijkheid voor nog eens 400 moorden.

Henry Lee Lucas was in één klap de meest ‘succesvolle’ seriemoordenaar aller tijden. Hoe betrouwbaar zijn al die bekentenissen? DNA-onderzoek spreekt veel van zijn verhalen tegen, en het OM is net iets te happig op het sluiten van de moorden waar Lucas verantwoordelijk voor is. Wat is waarheid, en wie zit er echt achter de leugens van Lucas? De documentaire vertelt uitvoerig één van de raarste verhalen uit de geschiedenis van het Amerikaanse recht.

Wild, Wild Country gaat over de Indiase guru Bhagwan Shree Rajneesh en zijn assistente Ma Anand Sheela. Bhagwan predikte in de jaren zestig het belang van meditatie, bewustzijn, liefde en geluk. Mensen van over de hele wereld reisden naar India om hem te aanbidden en op zijn commune te wonen. Klinkt allemaal nog erg lieflijk, toch?

Niet verrassend: Bhagwan blijkt leider van een sekte vol misbruik en geweld. Dat wordt pas echt duidelijk als we in de film Bhagwan volgen naar het Amerikaanse Oregon. Hij koopt daar een stuk land met als doel een giga-commune te stichten in het teken van duurzaamheid, meditatie en (seksuele) vrijheid.

In Evil Genius volgen we het verhaal van Brian Wells, ook wel bekend als The Pizza Bomber. Wells probeert een bank te overvallen met een bom om zijn nek. De bom komt tot ontploffing en daarmee begint een jarenlange zoektocht naar het brein achter deze operatie. Dat blijkt Marjorie Diehl-Armstrong te zijn, een vriendin van Wells.

Moord is fascinerend, maar met name vrouwelijke moordenaars grijpen mijn aandacht. Er zijn bijvoorbeeld veel minder vrouwelijke seriemoordenaars bekend. De vrouwen die gepakt zijn voor het plegen van gruwelijke misdaden, kiezen bovendien vaak voor een minder directe aanpak: vergiftiging en anderen aansporen tot geweld zijn geregeld hun weapons of choice.

Daarom vraag ik me al jaren af: zijn er minder vrouwelijke (serie)moordenaars, of worden ze gewoon minder vaak gepakt? Marjorie Diehl-Armstrong bevestigt in ieder geval dat vrouwen anders te werk gaan. Ze laat mannen haar vieze werk doen. Ze manipuleert, dreigt, misleidt en liegt en blijft daardoor lang buiten zicht van autoriteiten. Als ik erover nadenk, is dat veel enger dan de huis-tuin-en-keuken-moordenaar.

Ik geef toe dat ik Making a Murderer eenmaal heb gezien en nooit meer ga kijken. De serie gaat over Steven Avery, een man uit Wisconsin die onterecht 18 jaar vastzit voor verkrachting.

In het eerste seizoen volgen we Avery vanaf zijn arrestatie, tot veroordeling, vrijlating en het moment dat hij Manitowoc County aanklaagt voor zijn onterechte veroordeling. Als je meer leert over de details van de zaak, wordt al snel duidelijk met hoe weinig bewijs Avery is aangeklaagd, en hoe bevooroordeeld rechters en het OM zijn over Avery en zijn familie. Hij is een simpele man met een slechte reputatie. Dat kostte hem een groot deel van zijn leven.

Making a Murderer is zo interessant omdat het een ander perspectief biedt. De ‘schuldigen’ in dit verhaal zijn de autoriteiten. Avery is het slachtoffer van een slecht functionerend systeem, en van zijn eigen stomheid. Dat maakt het zo pijnlijk om te zien. Er zijn twee seizoenen en met name in het tweede krijgt het verhaal een aantal bizarre wendingen, maar ik wil niet spoilen. Making a Murderer is de moeite waard, maar ook hartverscheurend.

De zaak van Madeleine McCann hield met name mensen in Europa in de greep. Madeleine verdween in 2007 uit haar slaapkamer in een appartementencomplex in Portugal, waar ze met haar ouders op vakantie was. Het Britse meisje verdween onder omstandigheden die voor veel ouders herkenbaar zijn: kinderen liggen al op bed, ouders drinken beneden voor de deur nog een biertje.

En weg was Madeleine. Ze verdween uit haar slaapkamer. Er waren andere kinderen in huis, maar alleen Maddy verdween. Haar verhaal was tot kort geleden nog een onopgelost mysterie. In de docu volgen we haar verdwijning, de zoektocht en de dode sporen waar de politie op uitkomt.

Er is recent nieuws geweest in de zaak McCann, dus deze true crime documentaire is niet meer actueel. Deze miniserie is toch de moeite waard, gezien recente ontwikkelingen niet afdoen aan de rest van het verhaal of de conclusies. De afschuwelijke nasleep voor de ouders van Maddy wordt op empathische en toch feitelijke manier in beeld gebracht. Dat is de kracht van deze documentaire.

Staat jouw favoriete true crime documentaire niet in dit lijstje? Of staat ‘ie niet op Netflix, maar op een andere streamingdienst? Laat het weten in de comments, ik heb inspiratie nodig!

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]