Zeven dingen die ik goed vind aan The Rings of Power
When all other senses sleep, the eye of hope is first to awaken, last to shut
The Lord of the Rings: The Rings of Power, de duurste televisieserie aller tijden, ging op 1 september 2022 in première op Amazon Prime Video. De serie, die een aantal verhaallijnen uit het Tweede Tijdperk van Midden-Aarde vertelt, kreeg op zijn zachtst gezegd zeer wisselende kritieken. De geschreven pers was nog redelijk mild in haar oordeel (al zagen de meeste critici slechts de eerste twee afleveringen), maar op Youtube en Rotten Tomatoes kreeg de serie er flink van langs. En terecht. The Rings of Power voelt vaak als een raar mengsel van foute keuzes en verkeerde uitvoering. Maar tussen het puin liggen gelukkig toch nog een paar brokjes mithril.
Jeff Bezos werd als oprichter van Amazon een van de rijkste mensen ter wereld door spulletjes van A naar B te laten brengen. Wat kun je allemaal doen met 114 miljard dollar? Je koopt wat onroerend goed in Manhattan en Beverly Hills. Je koopt de Washington Post. Je koopt een reisje naar de ruimte. En je koopt natuurlijk de televisierechten van je favoriete boekenserie voor 250 miljoen dollar! Gooi daar nog 60 miljoen dollar productiekosten per aflevering tegenaan en succes gegarandeerd, toch?
Amazon verkondigde euforisch dat 25 miljoen mensen de eerste twee afleveringen van The Rings of Power hadden gekeken op de dag van de release. In de weken daarna namen de kijkersaantallen echter drastisch af. Zozeer zelfs dat Amazon nu opvallend stil is over de kijkcijfers. Niet dat dit een tweede seizoen in gevaar brengt. In totaal staan er zelfs vijf seizoenen van The Rings of Power gepland en de serie ligt Bezos zo aan het hart dat hij niet snel de geldslang zal afkoppelen.
Hoewel ik soms kramp in mijn tenen kreeg van het krommen tijdens het kijken, zijn er toch een aantal zaken die me goed bevielen aan The Rings of Power en waar prima op voortgeborduurd kan worden in de komende seizoenen. Dit zijn ze:
1. Oh, the horror
Ik was aangenaam verrast dat The Rings of Power, waarvan het leeftijdsadvies per aflevering nogal merkwaardig fluctueert tussen 7+ en 13+, soms behoorlijk griezelig en bloederig is. Vooral Theo’s eerste ontmoeting met een ork, die we in het dorp Tirharad uit een tunnel zien kruipen, heeft een echte horror vibe. Deze ork is een vreselijk gedrocht met een akelig, rood hoofd en hij/zij stoot alleen ijselijke kreten uit. De latere orks zien er helaas wat minder afschrikwekkend uit en praten gewoon Engels. Daarover later meer.
Verder in de serie zien we nog veel rood en zwart bloed vloeien. Er zijn grafische beelden van een warg die een elf doorknaagt, diverse spietsingen en de gevolgen van een vulkaanuitbarsting recht in iemands gezicht. Heerlijk onsmakelijk.
Wat het allemaal nog griezeliger zou maken is als er in de vervolgseries hier en daar een prominent personage het loodje legt, want op dit moment is iedereen van enig belang wel erg veilig. Minimaal Bronwyn (redelijk geacteerd door Nazanin Boniadi) of de koningin van Numenor (bar slecht geacteerd door Cynthia Addai-Robinson) had toch echt wel mogen omkomen in de uitbarsting van Mount Doom. Het sterfgehalte hoeft niet van Game of Thrones-proporties te zijn, maar de inzet mag best wat verhoogd worden.
2. Een mysterieus mysterie
Wist jij tijdens de eerste aflevering de ware identiteit van Halbrand (Charlie Vickers) al? Dan heb je van tevoren te veel trailers (waarin een paar scènes nogal suggestief aan elkaar zijn geplakt) en webdiscussies gekeken. Niet meer doen.
Als je de serie zonder voorkennis ingaat is het tot aan de zoektocht van Galadriel (Morfydd Clark) naar de stamboom van de koning van de Southlands in aflevering 8 onduidelijk wie Sauron is. Het is zelfs onduidelijk dat het onduidelijk is. De mysterieuze Stranger (Daniel Weyman) en de in een uruk getransformeerde elf Adar (Joseph Mawle ) vallen in de loop van de serie af als kandidaten, maar voor zover we weten kan Sauron nog een totale onbekende zijn, ergens verborgen in zijn ijsfort. Misschien wel een gigantisch oog.
Ik heb speciaal voor dit artikel The Rings of Power een tweede keer gekeken. Ook al zijn enkele uitspraken van Halbrand voor meerdere interpretaties vatbaar; er is amper iets wat erop wijst dat hij Sauron is. Als je zijn scènes terugziet is het wel heel duidelijk dat hij twijfelt over zijn identiteit en zijn lotsbestemming. Wetende dat hij Sauron is, wil dat dus zeggen dat hij niet simpelweg het nietsontziende kwaad vertegenwoordigt en iedereen heeft gemanipuleerd, maar dat hij keuzes heeft moeten maken net als ieder ander.
Dit geeft hem meer diepgang dan de Sauron die we kennen uit de Peter Jacksons Lord of the Rings-trilogie. Ik ben benieuwd of de twijfel van Halbrand ook in de volgende series een rol zal spelen of dat hij vanaf nu gewoon de big bad is.
3. De orks krijgen een gezicht met Adar als hun stem
In The Rings of Power zijn de orks individuen met namen als Magrot, Kishdibaroth en Izmumbogh. Ze zijn natuurlijk weer zo lelijk als de nacht en zullen vast de nodige rottigheid uithalen, maar wat we vooral zien is een volk dat naar een eigen plek op Midden-Aarde zoekt. Zoals de elfen en mensen hun landen het liefst in het licht zien baden, zo gedijen de orks het best in permanente duisternis. Is het één echt slechter dan het ander of is het gewoon een kwestie van perspectief?
Adar ziet de orks als zijn kinderen en zij noemen hem liefkozend Lord Father. Hij zegt dat de orks slaven van Sauron waren en hij wil het beloofde land voor ze veilig stellen. Hayao Miyazaki, de Studio Ghibli animator die enkele van de mooiste en meest genuanceerde films ooit heeft gemaakt, zei in een interview in negatieve zin het volgende over Peter Jacksons trilogie: “If someone is the enemy, it’s okay to kill endless numbers of them. Lord of the Rings is like that”. Ik ben het met die kritiek op de twijfelachtige moraal van de films eens. Elementen als de ‘grappige’ wedstrijd tussen Gimli en Legolas wie het meeste vijanden (niet alleen orks, maar ook mensen uit het Oosten) doodt vond ik vrij smakeloos. Ik was dan ook blij verrast dat de orks in The Rings of Power worden neergezet als wezens met een ziel, verlangen en keuzevrijheid.
4. Slakken vangen en het graf van de vuurvliegjes
Ik vind het een leuk detail in The Rings of Power dat de Harfoots zo graag slakken eten. Een deel van hun migratie is er zelfs op gebaseerd het juiste slakkengebied te vinden. Nori (Markella Kavenagh) geeft slakken aan de Stranger die ze met huisje en al opeet en Poppy (Megan Richards) zingt graag over slakken in haar liedjes.
Een ander mooi moment met dieren zonder ruggengraat vindt ’s nachts plaats als de Stranger met de vuurvliegjes praat en ze een sterrenconstellatie laat vormen om Nori iets duidelijk te maken. De vuurvliegjes vallen echter dood neer na ‘gebruik’, wat duidt op de ongecontroleerde krachten van The Stranger.
Hijzelf denkt daar later ook met smart aan terug, maar Nori overtuigt hem ervan dat de dood van de vuurvliegjes een ongeluk was en dat hij van nature “goed” is. Dat laatste komt weer terug als de drie witte acolyten de Stranger aanspreken als Sauron, maar hij toch besluit de Harfoots te helpen.
5. And the Emmy goes to
Youtuber The Critical Drinker vindt het paard Berek de beste acteur in The Rings of Power, maar mijns inziens gaat die eer naar Lloyd Owen als Elendil. Owen heeft ook een dankbare rol, want Elendil is een van de meest gelaagde karakters uit het eerste seizoen. Hij moet kiezen tussen plichtsbesef en zijn liefde en later het verdriet over zijn zoon.
Owen verzorgt ook een paar van de spaarzame komische momenten in de serie en hij heeft de mooiste stem van Midden-Aarde na Saruman (Christopher Lee). Ik ben erg benieuwd hoe Elendil zich in de komende serie(s) gaat ontwikkelen, want denk nog eens terug aan de proloog van The Fellowship of the Ring…
6. Cinematografie
Van een serie met een budget van een miljard dollar mag je verwachten dat de steden, dorpen en landschappen er mooi uitzien en dat doen ze. Het is niet van het niveau van Andor of Avatar: The Way of Water, maar zeker het aankijken waard. De serie is net als Peter Jacksons trilogie in Nieuw-Zeeland opgenomen en de natuurlijke omgevingen zijn erg rotsig, weidig en bossig, precies zoals het hoort. De steden Numenor en Lindon hebben een lekker weelderige uitstraling en de mijnen van de dwergen in Khazad-dûm gaan ver de diepte in. Waarschijnlijk iets te ver, want ze doen daar een oud kwaad ontwaken.
De tweede serie zal worden opgenomen in het Verenigd Koninkrijk. Dit besluit is om economische en sentimentele redenen genomen. Amazon investeert veel in studioruimte op het eiland en J.R.R. Tolkien woonde en werkte natuurlijk in Engeland. Daarom geven zijn (door hem schatrijk gemaakte) nazaten er de voorkeur aan dat The Rings of Power wordt gefilmd tussen de landschappen die de schrijver inspireerden. Of dit net zulke mooie en ruige plaatjes oplevert als de eerste serie moeten we even afwachten, maar met CGI valt veel aan te passen natuurlijk.
7. We laten de Harfoots lekker alleen lopen
Nobody goes off-trail and nobody walks alone! Totdat je je enkel verstuikt, dan wordt er zelfs gedreigd de wielen van je wagen af te pakken, wat een verkapte doodstraf is. Rare jongens, die Harfoots. In The Rings of Power vormen zij eigenlijk maar een irritant volkje van xenofoben, lafaards en pretbedervers. En waar zijn alle jonge mannen?
Nori is verreweg de leukste Harfoot en ik vind het dan ook een heel goed idee om de rest van de club in de vervolgseries links te laten liggen en ons te concentreren op haar en de Stranger (oké, het is Gandalf) die op avontuur gaan naar Rhûn.
De schrijvers/producers van de serie J.D. Payne en Patrick McKay hebben aangegeven naar de kritiek van de kijkers te zullen luisteren, maar ze zullen het roer niet volledig omgooien. Het is al bekend gemaakt dat het tweede seizoen duisterder en enger zal worden. Mooi. Ondanks dat Adar om onduidelijke redenen is gerecast en er absoluut betere regisseurs voor de nieuwe afleveringen moeten worden aangetrokken, brandt er nog genoeg sterrenlicht om het pad naar seizoen 2 bij te schijnen.
