Yonder: The Cloud Catcher Chronicles

Heerlijk rondhuppelen op een eiland zonder enige zorgen is het beste wat je kan overkomen. Heb je wat hout nodig? Dan kap je heel relaxed een boom. Op zoek naar eten? Vang een van de vele visjes of produceer melk met jouw boerderijdieren. Toch liever steen hakken voor het maken van een voederbak? Het kan allemaal in Yonder: The Cloud Catcher Chronicles.

Yonder: The Cloud Catcher Chronicles is een open world adventure game, waarin je op je dooie gemakje spullen kunt verzamelen en quests kunt voltooien. Prideful Sloth heeft haar best gedaan om hier een micro-AAA-game van te maken, geïnspireerd door Zelda. Is de ontwikkelaar hierin geslaagd? Paul ging op avontuur en schrijft over zijn trektocht door deze game.

Vrede en hoop

Nog nooit heb ik mij zo kunnen ontspannen tijdens het gamen. Dat is misschien zo gek nog niet, gezien ik normaal gesproken actiespellen of RPG’s speel. Yonder is daarentegen een game waar helemaal niet gestreden wordt. Sterker nog, dood gaan in dit spel is onmogelijk. Gemea is een kleurrijk eiland, vol met prachtige natuur en vredige beschavingen. Ronddwarrelen door dit spel was voor mij een geschikt kalmeringsmiddel. Je wordt nergens toe verplicht en kunt gaan en staan waar je wilt.

Het spel begint met een scène waarin jij met enkele kameraden per schip terugkeert naar Gemea. Helaas treft een storm de boot en gaat het schip ten onder. Jij wordt als enige van het schip wakker op het eiland. Dat komt door jouw unieke kompas. Waarom dit kompas zo uniek is, begrijp je na het voltooien van het verhaal. Het verhaal leert je meer over jezelf, je familie en Gemea.

Zodra ik arriveerde op het eiland, was ik onder de indruk van de mooie, levendige kleuren in Yonder. De belichting is subliem en het design is voor zo’n kleine ontwikkelaar erg realistisch gemaakt. Ook de gesprekjes met de bevolking waren leuk om te volgen. Normaal gesproken sla ik alles zo snel mogelijk over, maar door de typische humor en manier van spreken blijft het grappig om te lezen. Zo vind je ook geen enkel scheldwoord of frustratie bij deze mensen, wat goed past bij het vredige plaatje van dit eiland.

Murk

Jij bent in dit spel als het ware de uitverkorene om Gemea te bevrijden van Murk. Dit zijn donkerpaarse wolken die de toegang beperken tot verschillende plaatsen. Hierdoor raken de dorpen gescheiden van elkaar en kunnen de beschavingen elkaar niet meer bereiken. Deze wolken zijn te verwijderen met behulp van Sprites, vliegende wezentjes die je door heel Gemea kunt vinden. Hoe meer Sprites je bezit, hoe meer Murk je kunt verwijderen.

Dat klinkt makkelijk, maar dat valt reuze tegen. Sprites zitten verstopt op de minst voor de hand liggende plekjes en je moet echt het hele eiland verkennen om deze wezentjes te vinden. Denk aan een afgesloten grot, struikjes of kisten. Ook krijg je sommige Sprites pas na het behalen van quests. Toch is het goed dat dit lastig is gemaakt, want anders zou het iets te makkelijk worden om het spel uit te spelen.

Geen gebrek aan quests

Yonder heeft zowel een main quest als sidequests. De main quest was voor mijn gevoel relatief snel klaar. Het verhaal was goed te doorlopen en leuk om te volgen. Zo moest je de Cloud Catcher repareren, waarvoor je drie onderdelen nodig had. Deze drie onderdelen waren op uiteenlopende plekken te vinden en voor ieder onderdeel moest je ook heel andere taken uitvoeren. Voor één onderdeel ga je bijvoorbeeld speciale kolen mijnen en afgeven aan de juiste persoon. Vervolgens moet je twee dagen in-game wachten (wat gelijk staat aan ongeveer tien minuten) en kun je het onderdeel afhalen bij diezelfde persoon.

Tijdens die twee dagen kun je allerlei andere sidequests doen, zoals het bouwen van een brug of het toetreden tot een guild. Je kunt ook de beschaving helpen, bijvoorbeeld met het vangen van de vissen voor een gerecht of het vinden van dieren die weg zijn gelopen. Genoeg te doen dus!

Veel keuze met weinig afwisseling

Ook al zijn er meer dan genoeg quests, wil dit nog niet gelijk zeggen dat ik er positief over ben. De quests komen veelal op hetzelfde neer: grondstoffen verzamelen, spullen daarmee craften en het eindproduct afgeven ter voltooiing van de quest. In het begin is dit erg leuk om te doen, want je komt steeds meer grondstoffen tegen, zoals verschillende planten, zaadjes, koolsoorten, etc.

Zodra je dit allemaal hebt ontdekt, kom je erachter dat dit verzamelen best vermoeiend begint te worden. Voor het bouwen van de eerder genoemde brug heb je bijvoorbeeld nodig: vijf Stones, vier Stone Arches en zes Stone Pillars. Voor een Stone Pillar heb je vervolgens nodig: één Construction Kit, tweemaal Mortar, een Keystone en vier Stones. Zo heb je voor een Keystone ook weer grondstoffen nodig. Het voelt soms eindeloos aan. Gelukkig kun je in de verschillende dorpjes ook jouw verzamelde objecten ruilen voor deze grondstoffen.

Een interessant ruilsysteem

In Gemea maakt men nog geen gebruik van geld. Graag ga ik dieper in op het ruilsysteem. Ieder object heeft zijn eigen waarde. Hoe moeilijker te maken of te vinden, hoe hoger de waarde. Het leuke is dat de waardes ook kunnen dalen en stijgen. Ieder dorp heeft behoefte aan andere spullen, wat jou meer door de wereld laat reizen om te handelen. Dit hangt samen met vraag en aanbod. Zo kent de grondstof hout een waarde van 1, omdat hier meer dan genoeg aanbod van is. Wil je echter de eerder genoemde Stone Pillar hebben, dan kun je rekenen op een waarde van 250, gezien de grote hoeveelheid moeite die het kost om het te maken en het dus weinig wordt aangeboden.

Ondanks dat in deze open wereld geen andere online spelers te zien zijn, merk je de aanwezigheid van anderen echter wel. De objecten die bij de handelaren te koop zijn, zijn niet permanent aanwezig. Zodra een andere speler het object heeft gekocht, verdwijnt het uit de winkel bij iedereen. Gelukkig zijn er genoeg traders waar je spullen kunt kopen en verkopen.

Je eigen boerderij

Als het craften nog niet genoeg was, dan kun je naast het verzamelen van spullen ook maximaal drie boerderijen oprichten en onderhouden. Hiervoor moet je ook verschillende quests uitvoeren. Een boerderij helpt je bij het maken van verschillende producten, zoals Groffle Milk en Pelt. Ieder dier levert een ander product met verschillende waarden.

Ook het bijhouden van deze boerderijen kost veel werk. De dierenhokken of waterbakken zijn bijvoorbeeld te craften zodra je lid bent geworden van de Carpenters Guild. Hiervoor heb je weer een grote hoeveelheid grondstoffen nodig. Ook hebben de dieren soms hun behoeftes en laten ze dus wel eens ‘een boodschap’ achter op je boerderij. Dat moet ook netjes opgeruimd worden. Gelukkig kun je hiervoor mensen inhuren die je boerderij bijhouden.

Naast het maken van een fijne plek voor je dieren, moet je de dieren ook liefde geven. Dat kan door ze af en toe te bezoeken en ze te aaien. Wie heeft er nou geen liefde nodig, nietwaar? Het zijn allemaal kleine details die de game-ervaring net wat leuker en realistischer maken.

Kleine rugzak voor dit grote eiland

Een groot minpunt aan Yonder is echter de beperkte hoeveelheid die je mee kunt nemen. Een verzamelaar als ik neemt graag zo veel mogelijk van alles mee wat ik onderweg tegenkom. Het is voor mij begrijpelijk dat er een grens wordt gesteld aan je inventaris, maar deze grens is voor de grote hoeveelheid grondstoffen die je nodig hebt relatief klein. Daarbij komt nog kijken dat je met meerdere quests tegelijk bezig bent en je voor al deze quests ook het nodige moet verzamelen.

Niet alleen de grondstoffen komen in je inventaris terecht, maar ook de cosmetics die je vindt. Hierover later meer. Deze cosmetics vind je slechts eenmalig en nemen dus gelijk een waardevolle plek in beslag. Als gamer had ik hier liever een aparte inventaris voor, aangezien je de ruimte in je inventaris hard nodig hebt voor alle quests.

Zoals eerder vermeld kun je de look van jouw karakter ook aanpassen naar je eigen smaak. Je vindt gedurende jouw reis allerlei kapsels, haarkleuren, kledingstukken en accessoires. Dat maakt dit spel nog vrijer dan het al was. Uiteraard kun je ook kledingstukken maken zodra je lid bent geworden van de Tailors Guild. Hier heb ik mij echter niet aan gewaagd, gezien mijn inventaris al vol genoeg zat met allerlei kledingstukken. Voor iemand die het personaliseren van zijn of haar karakter leuk vindt, is Yonder zeker geschikt.

De Vierdaagse is er niks bij

Het grootste minpunt heb ik voor het laatst bewaard: je komt lastig van de ene plek naar de andere. In het begin moet je alles te voet afleggen. Dat is voor even leuk, maar als je constant lange afstanden moet lopen, irriteert mij dit wel. Na een tijdje kwam ik erachter dat Sage Stones een verlichting bieden voor mijn in-game beentjes. Dit zijn stenen die je teleporteren naar een verzamelpunt. Vanuit dit punt kun je een andere Sage Stone inwandelen, waardoor je weer op een andere plek uitkomt. Helaas moet je iedere Sage Stone apart vinden en unlocken, wat ook enige tijd kost.