GriN, de onafhankelijke studio achter de game Woolfe: The Red Hood Diaries is failliet verklaard. Dit heeft oprichter van de studio, Wim Wouters, na een lange stilte over de game uit de doeken gedaan. Hiermee kunnen ook de beloofde Kickstarter-backers helaas hun beloofde items uit het hoofd zetten.

Volgens Wouters heeft de studio geprobeerd de game te redden, maar uiteindelijk is de moeite tevergeefs geweest.

“Het is gebeurd, er is geen weg terug. We hebben het geprobeerd, en gefaald. Het team is nu ontbonden en we hebben faillisement aangevraagd gezien de uitstaande rekeningen niet betaald kunnen worden.”

Ondanks dat Woolfe in eerste instantie $72.000 wist op te halen lijkt Wouters de fout te wijten aan de reacties op het eerste hoofdstuk. De recensies van de media en de reacties van gamers waren volgens hem niet mals, iets wat hij niet zo goed kan begrijpen.

“In eerste instantie konden we niet geloven dat ons ‘kindje’ niet succesvoller was, in onze emoties gingen we zoeken naar een verklaring die niet met de game te maken had. Misschien zijn gamers gewoon verwende krengen, misschien is de indie-markt oververzadigd, misschien geven al die free-to-play games van grote studio’s spelers een verkeerd beeld van waarde. Hoe kan minder dan $10 te duur zijn voor een prachtige game als Woolfe? Hoe kan dit onze schuld zijn?”

Uiteindelijk zag Wouters in dat de fout toch bij GriN zelf lag. Vervelender wordt het uiteindelijk voor de backers die de game kende. Al de beloofde goodies kunnen helaas niet meer worden toegekend, ook al ligt het gros ervan klaar voor verzending.

“Het gekke ervan is dat we bijna alle beloningen klaar hebben liggen voor verzending. Alle backer stickers en brieven van deelname hebben alleen nog maar een postzegel nodig. Alle postersets zijn gedrukt, gesigneerd en klaar. Het artbook is klaar om gedrukt te worden, de soundtrack is klaar voor distributie, het DVD-hoesje is klaar voor productie. Maar we hebben letterlijk geen cent over voor postzegels, laat staan voor printkosten van artbooks en hoesjes”.

De response op het eerste hoofdstuk van de game zorgde er uiteindelijk voor dat geen een van de oorspronkelijk geïnteresseerde uitgevers zich nog aan de game wilde branden, waardoor GriN op zichzelf aangewezen was. Dit betekende dat de game alleen nog te redden was wanneer GriN de game zelf zou publiceren, waar men volgens Wouters gewoonweg de financiële middelen voor had.