Wie betaalt, bepaalt
Zoals enkele van jullie, en vooral degenen die mij kennen, wel weten, speelt gamen al ruim 24 jaar een grote rol in mijn leven. Ik heb in bijna een kwart eeuw het gamelandschap behoorlijk zien veranderen, deels door het ouder (en hopelijk wijzer) worden, maar ook door het gedrag van uitgevers die ook met hun tijd mee willen gaan. Allemaal lekker boeiend natuurlijk, maar ik sta op het punt om ‘to the point’ te komen, dat beloof ik. De titel van dit artikel verraadt al een beetje waar ik heen wil, maar geef me de tijd om uit te leggen wat ik exact bedoel.
Het zit namelijk zo: ik voel me benadeeld door de industrie vandaag de dag. Nu ben ik ook een beetje een oude sikkeneurige gamer aan het worden, maar het is menens vandaag. Voor het eerst in mijn 32-jarige bestaan op deze aardbol ben ik een beetje pissig op een bepaalde uitgever. Waarom? Dat zal ik je eens even haarfijn gaan uitleggen. Misschien herken je zelfs wat. Om maar met de deur in huis te vallen: ik hekel exclusieve verkoopdeals met de grote retailers en e-tailers. Ik weet dat er niets aan te doen is en dat het er nu eenmaal bijhoort, maar ik kan het niet helpen. Een mailtje dat onlangs als een stoeptegel mijn mailbox in gedonderd kwam, deed me weer eens aan dit feit herinneren.
Dit mailtje kwam namelijk van een kleine zelfstandige retailer waar ik ruim 14 van de 24 jaar mijn games koop. Het zijn dit soort kleine zelfstandigen die hun brood moeten verdienen met de verkoop aan de vaste klanten die ze nog hebben, gezien ze vaak totaal kapot geconcurreerd worden door de prijsvechters die als paddenstoelen uit de grond schieten. Bij deze retailer heb ik geruime tijd geleden een pre-order geplaatst van een behoorlijk gewilde Collectors Edition. Alles leek geruime tijd in kannen en kruiken, totdat deze retailer me erop attendeerde dat een andere, veel grotere, retailer exclusiviteit probeerde af te kopen en de kans aanwezig was dat mijn Collectors Edition niet geleverd zou kunnen worden. Volgens de vertegenwoordiger van de uitgever ging hij er alles aan doen om toch te kunnen leveren, maar beloftes kon hij helaas niet maken.
Nu, ongeveer een week voor release, komt de vertegenwoordiger, en dus ook de retailer, met het verlossende en teleurstellende bericht: De Collectors Edition kan helaas niet geleverd worden. De uitgever kon helaas niet één exemplaar uitleveren aan mijn retailer en dat vind ik moeilijk te verkroppen. Steeds vaker zie ik dat uitgevers zelf hun Collectors Editions gaan verkopen of exclusief via een partner, een partner die daar dus gewoon keihard een zak geld voor op tafel heeft gesmeten. Het is dan ook nu dat ik me afvraag: draait het bij deze bedrijven louter nog om het geld? Doet de consument er dan werkelijk niet meer toe? Gaat men serieus om de centen de kleine retailers (die net zo goed verantwoordelijk zijn voor het succes die vele uitgevers nu genieten) helemaal naar de klote helpen door ze totaal uit de markt te concurreren?
Nu weet ik dat mijn relaas absoluut geen enkel effect heeft op deze ontwikkeling en ik zie het voor de kleine zelfstandige dan ook somber in. In mijn opinie hebben de grote jongens jarenlang de zakken geld van de ‘kleintjes’ geaccepteerd, maar nu lijkt het erop dat ze bedankt worden. Erg spijtig, gezien het wel vaak deze ‘kleintjes’ zijn die het echte gevoel van de gamestore nog in stand proberen te houden. Anywho, het zal wel met jeugdsentiment te maken hebben…