Het lijkt de laatste tijd de periode van de remasters te zijn met alle titels die een HD-sausje krijgen of onderdeel gemaakt worden van een collectie. Of je hier nou juist voor of tegen bent als gamer, feit blijft dat dit voor sommigen de uitgelezen mogelijkheid is om een game die ze destijds niet hebben opgepakt, alsnog te spelen. Zo ook met Valkyria Chronicles Remastered, die in eerste instantie enkel voor de PlayStation 3 uitkwam in 2008. De tactical role-playing game kwam op 17 mei geremastered uit voor de PlayStation 4 en hoewel het genre in eerste instantie niet mijn favoriete is, heb ik genoeg van de titel gezien om erg enthousiast te zijn en kon dan ook niet wachten om ermee aan de slag te gaan.

De beste punten aan Valkyria Chronicles Remastered vallen eigenlijk meteen op en zorgen ervoor dat je vanaf seconde één onder de indruk bent. Deze punten zijn gericht op de grafische beelden en de muziek waarvan de titel is voorzien. Grafisch gezien is Valkyria enorm uniek en biedt een soort potloodgetekende beelden die niet zouden misstaan in een prentenboek. De muziek waarvan de beelden, maar ook de gevechten die de titel je voorschotelt, is zo enorm episch dat je op sommige momenten jezelf erop betrapt meer met de muziek dan met de gameplay bezig te zijn. Ik moet zeggen dat ik bijna geneigd was om een CD aan te schaffen om zo ook van de muziek te kunnen genieten als ik niet aan het gamen ben.

valkyria chronicles remastered 002

De referentie naar een prentenboek is er eigenlijk een die je door de titel zelf wordt ingegeven, gezien je de gehele game vanuit een soort boek speelt. De diverse hoofdstukken die je kunt spelen staan weergegeven op de pagina’s van dit boek. Deze pagina’s bieden niet alleen missies, maar daarnaast ook verhaalsegmenten om meer diepgang te bieden. De game start met het personage Welkin, een jongen met korte militaire achtergrond die terugkeert naar het dorp waar hij is opgegroeid. In eerste instantie wordt hij daar aangehouden door Alicia, die onderdeel is van het leger. Maar op het moment dat oorlog uitbreekt in het kleine dorpje is Welkin ook nodig in een poging om de schade beperkt te houden.

De gameplay is zoals eerder benoemd gericht op tactical role-playing door middel van turn-based combat. Je krijgt een aantal beurten waarmee je jouw personages aanstuurt waarna het de beurt is aan de tegenstander. Deze turn-based combat werkt prima en is goed in balans, waardoor je niet het idee krijgt dat de tegenstander in het voordeel is. Wat wel een groot nadeel is aan de beurten, is dat je moet wachten tot de tegenstander klaar is met zijn beurt. Hartstikke logisch, maar het duurt soms een minuut of twee voordat deze al zijn zetten verbruikt heeft. Iets wat na verloop van tijd behoorlijk irritant wordt en een doorspoelknop zou dan ook geen overbodige luxe zijn geweest. Het wordt wat uitleg betreft langzaam opgebouwd zodat je niet meteen een smak aan mogelijkheden op je bord gelegd krijgt. Hetzelfde valt niet te zeggen voor de moeilijkheidsgraad, die voor de verhaallijnmissies nergens in te stellen en behoorlijk heftig is. Het moet er wel bij benoemd worden dat ik een ‘noob’ ben wat betreft dit genre, dus mogelijk dat veteranen zich totaal niet hierin kunnen vinden, maar toch vind ik het jammer dat het voor een beginner op sommige momenten zover komt dat je bijna mopperend je controller weg wil leggen.

Aan het begin van je beurt krijg je een soort overview van de map, waarna je een personage kan kiezen om aan te sturen. Vervolgens kun je dit personage besturen vanuit een third-person view waarin je hem kan laten verplaatsen, aanvallen of bukken achter een stuk muur om zo meer beschermd te zitten. Op sommige momenten wil het nog wel eens gebeuren dat jouw karakter niet helemaal doet wat jij wilt, maar als je de besturing eenmaal onder de knie hebt, valt dit hartstikke mee. Door je personages op de juiste manier aan te sturen en aan te laten vallen kun je de vijand verslaan en de missie behalen.

Het team dat je meeneemt tijdens een missie kun je zelf samenstellen uit een aantal recruits. Elk heeft een eigen specialiteit, variërend van scout tot aan sniper en van tank tot aan shocktroopers. Het is hierbij aan jou om je team zo gebalanceerd mogelijk op te bouwen. Ook heeft elk personage weer zijn eigen karakterkenmerken. Een voorbeeld hiervan is ‘allergisch voor pollen’, dit personage zal minder goed kunnen verdedigen in de buurt van hoog gras. Allemaal kleine dingetjes die heel belangrijk zijn om rekening mee te houden en uiteindelijk bepalen of jij de overwinning behaald. Daarnaast is het mogelijk om je personages te levelen door middel van experience. Gelukkig gebeurt dit per klasse en niet per individu, waardoor het niet nodig is om oneindig te grinden. Het is belangrijk om je personages een beetje goed geleveld te houden. Niet alleen om verder te komen, maar zij kunnen ook doodgaan tijdens een battle en dan zul je ze niet meer terugzien. Om eerlijk te zijn heeft dit een aantal keer mijn hart gebroken en zorgde ik er daarna voor dat de overgebleven soldaten goed voorbereid het slagveld ingingen.

Om experience op te bouwen kun je natuurlijk verder gaan in de hoofdverhaallijn, maar dan zul je mogelijk merken dat je op gegeven moment niet verder komt, omdat het niveau te hoog wordt. Geen zorgen, om je te voorzien van de benodigde punten heb je ook het tabblad genaamd ‘skirmishes’; kleinere levels die je oneindig kan spelen. Hier kun je experience opbouwen, oefenen, funds verzamelen voor upgrades en gewoon een korte match spelen als je daar zin in hebt. Het fijne aan deze levels is dat je hier wel de moeilijkheidsgraad in kan stellen, wat een hele verademing kan zijn ten opzichte van de verhaallijn. Ik greep deze mogelijkheid dan ook met beide handen aan om even te oefenen en daarmee mijn leger klaar te stomen voor de strijd.

De titel biedt wat dat betreft genoeg afwisseling in de diverse spelmodi. Daarnaast zul je zien dat het samenstellen van je team behoorlijk wat tijd van je vraagt, maar dan niet op een negatieve manier. Niks is goed of fout en je kunt je team op een manier afstellen die jij fijn vindt om te spelen. Doordat je dingen zelf helemaal in kan stellen en je hierbij rekening moet houden met een flink aantal factoren, vergt het ook wel het nodige denkwerk, iets waar je eigenlijk ook maar net zin in moet hebben. Maar houd jij wel van tactisch spelen en strategisch nadenken, dan zit je met Valkyria Chronicles Remastered helemaal goed.