Volgens Tim Schafer zijn games zoals Super Meat Boy en Bloodborne gemaakt voor spelers die vinden dat games van tegenwoordig te makkelijk zijn. Uit eigen ervaring vertelde hij dat hem was verteld een game te maken voor losers omdat daar er meer van waren, wat neerkwam op dat hij een makkelijkere game moest maken.

Volgens Schafer is één van de meest leuke aspecten van video games is juist niet weten wat je moet doen. Dat de speler zelf probeert en uitprobeert te vogelen wat de bedoeling is. Het is iets wat moeilijk is voor de maker aangezien je de speler niet teveel wil begeleiden maar ook niet wil dat ze stoppen met spelen omdat het te moeilijk is. Een andere manier is vrijwel alle obstakels weghalen zodat spelers helemaal niets meer hoeven te doen. Schafer vertelde in een interview een anekdote over dat hij bij een uitgever wat mensen zijn game liet proberen en dat hij op het einde te horen krijgen dat volledige secties verwijderd moesten worden. Secties of puzzels waarbij de speler dingen zelf moest ondervinden of proberen.

“Wat ik me heel duidelijk herinner is dat een belangrijk figuur van Microsoft me vertelde dat er winnaars en verliezers zijn. Ik moest de game voor de verliezers maken want daar waren er meer van.”

Deze niet-zo-subtiele opmerking betekent uiteraard dat de game makkelijk gemaakt moest worden omdat spelers (die geen moeite wilden doen) anders niet verder zouden spelen. Volgens Tim Schafer is de opkomst van moeilijke games zoals Super Meat Boy, Spelunky en Bloodborne geen verrassing. Hij zegt dat het een tegengeluid is voor alle games die door de jaren heen steeds gemakkelijker zijn geworden.

“Games zoals Super Meat Boy, Spelunky en Bloodborne hebben een nostalgische waarde omdat de speler niet wordt uitgelegd wat ze moeten doen. Je moet het zelf uit zien te vinden. Die spellen zijn vreselijk moeilijk, maar het is volgens mij een reactie op de games die in de periode 2000-2005 uit zijn gekomen die alles aan de speler uitlegde.”