Thief
In de gamewereld is de Thief-serie altijd een vreemde eend in de bijt geweest. Het doel is niet om de hoogste score te halen, zo veel mogelijk te doden of te vernietigen. Het doel van Thief is om zo stilletjes mogelijk te werk te gaan, stelen wat er te stelen valt en zo min mogelijk de confrontatie op te zoeken. Want vergeet niet: de hoofdrolspeler is geen vechtersbaas maar zoals de titel al zegt: een dief. Een Robin Hood in een Steampunk-wereld waar het verschil tussen arm en rijk gigantisch is. Iets liever dan dat heeft meesterdief Garrett niet. Want wat van jou is, kan heel snel van hem zijn.
Je speelt als Garrett, meesterdief in de Steampunk metropool genaamd The City. Na lang absent te zijn geweest, keert Garrett terug naar The City en komt erachter dat vrijwel niets meer is zoals het was. Een persoon genaamd The Baron heeft de macht overgenomen en heeft de stad volledig veranderd. De kloof tussen arm en rijk is nóg groter geworden en een mysterieuze plaag woedt over de arme districten van de stad. De spanningen tussen arm en rijk lopen op en Garrett bevindt zich hier precies tussenin. Niet dat hij het erg vindt; alle commotie die de spanningen oplevert, bieden Garrett alleen maar meer mogelijkheden om een bezoekje te brengen aan de rijken en hen te ontdoen van hun rijkdommen.
Eidos Montréal is de studio achter de nieuwe Thief en de verwachtingen zijn hooggespannen. In 2011 kwam het weergaloze Deus Ex: Human Revolution uit en daarmee bewees de studio niet alleen dat ze wisten hoe ze een goede stealth game moesten afleveren, maar ook hoe een geweldige game hoort te zijn. Ondanks dat de wereld waarin de games zich afspelen rijk genoeg zijn om meer verhalen uit te putten, hebben de dames en heren van Eidos Montréal besloten om de serie te rebooten. De eigenzinnige visuele stijl is gelukkig behouden: de game hanteert nog steeds de unieke mix van het Victoriaanse tijdperk, stoommachines en magie.
De laatste game in de Thief-serie is alweer meer dan tien jaar oud en de gaming wereld heeft niet stilgestaan. Innovaties in gameplay hebben plaatsgevonden en om mee te kunnen draaien heeft onze oude hond Garrett, naast een uitgebreide selectie aan toffe snufjes, ook wat nieuwe kunstjes geleerd. De Blackjack en de vertrouwde boog (inclusief een divers assortiment aan elementaire pijlen) maken hun welkom rentree, via een haak kan Garrett hogere plekken bereiken en zelfs zijn mechanisch oog dient nu voor meer dan alleen nightvision: het highlight interactieve dingen zoals relingen waar je aan kunt hangen, of brandbare vloeistoffen die je in je voordeel kunt gebruiken. Garrett kan via het nieuwe coversysteem achter alle objecten schuilen en om hoeken gluren om te controleren of de kust veilig is. De grootste toevoeging is waarschijnlijk de slide: Garrett beweegt zich voor een seconde razendsnel waardoor hij ongezien onder tafels kan glijden, langs open deuren kan bewegen of haastige wachters kan omzeilen.
Ondanks alle positieve dingen zijn er ook toevoegingen om minder enthousiast van te worden. Voor een serie die volledig draait om onopgemerkt te blijven en de schaduwen te omarmen, sta ik voor een raadsel waarom men de speler de optie heeft gegeven om wachters via een takedown uit te schakelen. Waarom Garrett voortaan een nieuwe krachtde frontale aanpak en waarin geweld niet verheerlijkt wordt. In Thief heeft de speler meer keuzes dan ooit om te bepalen hoe ze een missie aanpakken om met al die glimmende kostbaarheden ervandoor te gaan. Er zijn twee consolegeneraties voorbij gekomen sinds de laatste Thief en eind februari kunnen we zien of Garrett nog steeds één kan zijn met de duisternis.