The Surge 2
Dark Souls, sciencefiction, afgehakte ledematen. Wie van deze combinatie van trefwoorden direct enthousiast wordt, is bij The Surge 2 aan het juiste adres. Het duistere sciencefictionsausje en het unieke limb targeting-systeem maakten het origineel erg vermakelijk. Weet dit vervolg eveneens te overtuigen?
Het succes van FromSoftwares Dark Souls-serie zorgt ervoor dat de hoeveelheid klonen van deze games amper nog te tellen is. The Surge van Deck13 Interactive was een meer memorabele variant op de formule. Voor het vervolg beloofde de ontwikkelaar ons een verbetering van de goede elementen in combinatie met meer vrijheid en variatie.
Steve Buscemi?
Die beloofde vrijheid komt vrijwel meteen om de hoek kijken. Na een erg kort introducerend filmpje krijg je namelijk een heuse character creator te zien. Waar je in het eerste deel nog opgescheept zat met Warren – een saaie, ietwat knorrige man van middelbare leeftijd – kun je in deel twee dus je eigen personage uit de grond stampen.
Hierbij krijg je de keuze uit zes verschillende rudimentaire achtergrondverhalen, twee verschillende seksen en een heel scala aan kapsels, wenkbrauwen en neuzen. Nadat mijn eerste poging strandde bij een heavy operator die wel erg veel weg had van Steve Buscemi, kwam ik bij een tweede poging niet veel verder dan een voormalige smokkelaar met een baard en een hipsterknot. Het zij zo. Gelukkig zit je personage een groot deel van de game toch verstopt onder dikke lagen pantser!
Nanorobots en kleine meisjes
Je zorgvuldig aangemaakte personage wordt vervolgens wakker uit een coma die het gevolg is van een vliegtuigcrash. Je bent terecht gekomen in Jericho City en daar is het goed mis. De stad lijdt onder dezelfde problemen als de CREO fabriek uit het eerste deel: een door nanorobots veroorzaakt virus waardoor zowel mensen als machines tot een vreselijke bloeddorst gedreven worden.
Waar het verhaal in de eerste Surge zich grotendeels op de achtergrond afspeelde en je daarmee als speler de keuze liet er wel of geen kennis van te nemen, treedt het verhaal in deel twee meer op de voorgrond. Het draait om de verschillende groeperingen in Jericho City en een klein meisje dat naast de speler als enige de vliegtuigcrash heeft overleefd. Helaas is het verhaal ondanks de prominente plaats vaak verwarrend en vooral ook niet bijster interessant.
Naast het hoofdverhaal kom je veel NPC’s tegen die vaak hele lappen tekst te vertellen hebben en je op diverse sidequests sturen. Die sidequests komen helaas vaak niet verder dan ‘zoek mijn schuldeiser en maak hem dood’, of ‘verzamel vijf van deze zaadjes en breng ze naar me toe’. Niet erg inspirerend dus, maar omdat het vinden van bepaalde personages in het doolhof van Jericho City vaak nog een hele uitdaging is, levert het toch enige voldoening op wanneer je iemands ex-vriendin op een verborgen locatie weet te vinden.
Jericho City
Dat brengt me direct bij de grootste kracht van The Surge 2: het level design. Daarbij moet allereerst opgemerkt worden dat de omgevingen een stuk gevarieerder zijn dan in het eerste deel. Waar je in het eerste deel de hele game doorbracht binnen industriële setting van de CREO fabriek, schotelt Jericho City je een gevarieerder palet aan levels voor. Van de grauwe havens van Port Nixon, tot het verwoeste stadscentrum en de groene oase van Gideon’s Rock: aan variatie geen gebrek.
Daarbij is de manier waarop de levels in elkaar zitten net als in het eerste deel steengoed. Precies zoals je van een Soulslike kunt verwachten, zijn de levels uitdagende doolhoven waarbij je steeds shortcuts tegenkomt die je terugbrengen naar een ziekenboeg, de The Surge variant op bonfires. De hoeveelheid mogelijke routes en het gebrek aan een minimap zorgen er geregeld voor dat je compleet gedesoriënteerd raakt, om pas na een aantal pogingen de logica van een level te doorzien.
Daarbij is The Surge 2 voorzien van een goede scheut Metroidvania, omdat sommige delen van levels pas bereikbaar zijn nadat je ergens een upgrade of item hebt gehaald. Zo zijn bepaalde deuren alleen te openen met de EMP 44 Starfish upgrade voor je drone, en zul je een Force Hook nodig hebben om de ziplines die je in de game tegenkomt te gebruiken.
Vechten geblazen
Een sterk level design is in een game als The Surge 2 natuurlijk alleen wat waard als deze levels ook bewoond worden door uitdagende vijanden. Gelukkig is daaraan geen gebrek. Op iedere hoek staat wel een maniak op je te wachten om je met een vlammenwerper, enorme moersleutel of set aan grijpklauwen te lijf te gaan. Daarbij is The Surge 2 in het begin erg uitdagend, vooral omdat de vijanden vaak in groepen bij elkaar geplaatst staan. Waar je het tegen één vijand nog wel kunt winnen, delf je tegen een hele groep dikwijls het onderspit.
Naast gevechten met normale vijanden kunnen natuurlijk ook gevechten met eindbazen niet ontbreken. The Surge 2 gaat hier net als zijn voorganger meer spaarzaam mee om dan games als Dark Souls of Sekiro. Dat is goed nieuws voor spelers die niet iedere vijf minuten vast willen zitten bij nog een eindbaas. De keerzijde hiervan is dat het gros van de eindbazen in The Surge 2 niet de intensiteit hebben van hun tegenhangers in de eerder genoemde FromSoftware titels.
De combat in The Surge 2 staat net als in het eerste deel als een huis. Grotendeels werkt het hetzelfde als in Dark Souls. Daarnaast heb je in The Surge 2 een batterijmeter die volloopt wanneer je aanvalt. Ieder vol streepje kan ingewisseld worden voor een healing item, wat uitnodigt om eerder agressief dan defensief te spelen. Ook de defensieve speler komt echter aan zijn trekken. The Surge 2 bevat namelijk de toevoeging van directional block en parry, waarbij je door goed te timen en te kijken naar de de richting van een aanval, deze kunt blokkeren of pareren.
Meer loot
De stamina-based Dark Souls-combat is daarnaast verrijkt met het heerlijke limb targeting-systeem dat we kennen uit het eerste deel. Met je rechterstick richt je aanvallen op een bepaald lichaamsdeel. Een ongepantserd lichaamsdeel heeft het voordeel dat je vijand eerder het loodje legt, een gepantserd lichaamsdeel levert goede loot op. Wanneer je een lichaamsdeel genoeg beschadigd hebt, kun je dit met een gruwelijke finishing move van het lichaam van je vijand afrukken. Dat deze finishers per wapentype verschillen, maakt dat je deze animaties niet gauw zat bent.
Bovendien loont het in The Surge 2 om je tegenstanders te ontdoen van wapens en armor, want je komt tot ver in de game interessante nieuwe items tegen. Mijn favoriet was uiteindelijk de speer, maar ook met een kort zwaard of de snelle klauwen kon ik regelmatig goed uit de voeten. Waar in het eerste deel al snel geen nieuw item op kon tegen mijn geüpgradede zaag, bleef ik in deel twee nieuwe en betere wapens vinden. De game blijft je uitnodigen om te experimenteren met nieuwe wapentypes, wat erg te prijzen valt.