The Legend of Zelda: Breath of the Wild was het paradepaardje van Nintendo op de E3 dit jaar en werd voorzien van spectaculaire beelden. Veel fans zitten er al jaren op te wachten, maar nu lijkt de titel dan toch eindelijk al flinke vormen aan te nemen. Duidelijk is dat de game een enorme verandering binnen de Zelda-franchise gaat brengen, met name dankzij de immense wereld en de volledige vrijheid die je daarin hebt. Hoewel Nintendo na diens bescheiden persconferentie een aantal uur aan gameplay liet zien, is het toch leuker om de game ook daadwerkelijk zelf te ervaren. Op het pers-event in Maarssen mochten we dan ook een half uur lang zelf aan de slag met protagonist Link.

Er werden ons twee verschillende demo’s aangeboden, waarvan de eerste ons midden in de wereld van Hyrule plaatste. De tweede betrof het begin van de game en er werd verteld dat dit het exacte begin is zoals het straks zal zijn wanneer de game in de winkels ligt. Breath of the Wild zal zowel op de Wii U als de NX uitkomen en voor deze speelronde kregen we dan ook de Wii U gamepad in handen. De eerste demo bood volledige vrijheid om de wereld te verkennen zoals jij dat zelf wilde. Alles wat je kunt zien, zelfs heel ver aan de horizon, kun je bereiken als je geduldig genoeg bent om erheen te lopen.

Na het nieuws over de grootte van de map duurde het dan ook niet lang voordat we de knop indrukten die de map tevoorschijn haalde. Die liet zien dat het woord ‘gigantisch’ eigenlijk nog niet eens de lading ervan kan dekken. De plaats waar we stonden en datgene wat tijdens de demo te bereiken is, is een druppel op een gloeiende plaat. Hoewel de volledige kaart nog niet zichtbaar was, enkel het gebied waar we ons bevonden, stonden er al wel lijnen aangegeven van wat straks het volledige gebied gaat worden.

Terug in de game kozen we een richting en begonnen die kant op te lopen, wat de richting bleek te zijn naar het ijsgebied wat ik echter niet zomaar kon betreden zonder goed uitgerust te zijn. Anders zou Link doodvriezen. In de presentatie die vooraf plaatsvond zagen we dat daarvoor hete pepers gebruikt kunnen worden, alleen moesten die nog wel even gevonden worden. Vlak voor een vijandelijk kamp botste ik bijna tegen een wild zwijn op en gezien ik niet al te zacht aan het lopen was, schrok hij zich kapot en rende weg. Dit zorgde voor een reactie die in mijn voordeel was: hij rende namelijk richting het vijandelijke kamp. De goblins die daar de wacht hielden werden direct afgeleid door het wilde beest waardoor ik een aantal van hen sneaky van achter kon doden.

Naast ons zat er iemand die ons verschafte van uitleg en antwoorden op de nodige vragen. Hij gaf aan dat hij en de anderen met dezelfde taak een aantal uur in de demo hadden doorgebracht. Toch zagen ze nog steeds, na al die tijd, nieuwe dingen die gedaan of gevonden konden worden, zoals het volgende: in een gevecht met een goblin wilde ik hem slaan met een knuppel, maar laat deze nou net besloten hebben te blocken en vervolgens snel mijn wapen afhandig te maken. Het is op papier misschien lastig uit te leggen, maar het was zo perfect getimed van de vijand dat we echt met verbazing hebben zitten kijken. Het zijn deze kleine dingen waaraan te merken is dat deze Zelda een flinke upgrade is ten opzichte van het vorige deel. De mogelijkheden lijken eindeloos te zijn.

Helaas kon ik het sneeuwgebied pas betreden net voordat de demo afgelopen was, maar daardoor had ik toch nog snel de mogelijkheid om de verandering in omgeving te ervaren. Het landschap is natuurlijk anders, maar ook de vijanden zijn ofwel anders of warmer gekleed en het biedt andere gevaren zoals het vallen in ijswater waardoor je het loodje legt. Een andere nieuwe optie is het surfen met gebruik van je schild en hoewel dat ook in het gras kan, werkt dat net even wat beter op sneeuw. Om een leuke helling te proberen, besloten we het hogerop te zoeken door een berg te beklimmen. Dit kan overal en werkt hartstikke goed, je zult alleen moeten letten op je langzaam dalende stamina-balk en daardoor af en toe even moeten rusten zodat je de top kan bereiken. De tocht naar beneden was natuurlijk helemaal leuk en werd nog leuker nadat we merkten hoe soepel de besturing van het surfen loopt, zelfs op hoge snelheid.

Vervolgens was het de beurt aan de tweede demo, die zich helemaal aan het begin van Breath of the Wild afspeelt, om te stralen. De eerste beelden zijn bekend van de trailer en laten een soort bad gevuld met water zien met daarin slapende Link. Je hoort een stem die je op dringende toon verzoekt je ogen open te doen en wakker te worden. Eenmaal opgestaan merk je dat hij, slechts gekleed in een korte broek, zich in een grot bevindt. Een rots waar blauw licht vanaf komt trekt je aandacht en daar vind je de ‘Sheikah Slate’, een stenen tablet die je volgens de stem “zal begeleiden na jouw lange periode van slaap”. Enkele meters verder vind je twee schatkisten die je voorzien van een shirt en broek. Als speler bepaal je zelf of je iets met deze kleding doet. Je kunt ze beide aantrekken, maar als je liever alleen in een korte broek rondrent, kan dat ook.

Verderlopend lijk je de uitgang van de grot te benaderen, alleen blijkt deze afgesloten te zijn. Maar geen probleem, want een van blauwe gloed voorziene steen zorgt voor het eerste gebruik van de Sheikah Slate. De Slate dient als een multi-tool voor Link en het eerste nut ervan is het openen van de grot, waarna zonnestralen en het uitgestrekte landschap van Hyrule te aanschouwen zijn. In de verte is een oudere man te zien en de game stuurt erop aan om zijn richting op te gaan. Alles in deze Zelda wordt bepaald door de speler en het praten met de man is dus niet noodzakelijk, maar hij geeft wel wat informatie waar je iets aan hebt. Zo vertelt hij jou de naam van het gebied waar je jezelf bevindt, namelijk The Great Plateau.

Na een verdere wandeling in de omgeving begint de mysterieuze stem van het begin opnieuw tegen je te praten en stuurt je een bepaalde richting op. Daar aangekomen plaats je de Sheikah Slate op de daarvoor bestemde plek en vanuit het niets doemt er een toren op. Deze toren, Resurrection Tower, zorgt er na activatie voor dat de diverse Shrines beschikbaar worden. Deze Shrines bevatten puzzels die vergelijkbaar zijn met die van eerdere dungeons vergelijkbare en de speler moet diverse valkuilen en obstakels overwinnen om de kracht te krijgen die schuil gaat in die specifieke Shrine. Helaas was er te weinig tijd om de puzzel in een Shrine die we betraden volledig op te lossen, maar een korte blik maakt al duidelijk dat deze op sommige momenten vast en zeker zeer pittig zullen zijn. Over de gehele map bevinden zich uiteindelijk meer dan 100 Shrines als we Nintendo mogen geloven.

Dit betekende helaas alweer het einde voor beide demo’s. Hoewel we een flink half uur hebben mogen doorbrengen in Hyrule, was het helaas veel te snel afgelopen te zijn. Het spelen van Breath of the Wild maakt opnieuw de grootte van de map en de oneindige mogelijkheden duidelijk, iets dat fans ongetwijfeld een flink aantal speeluren gaat opleveren. Hoewel we de intro natuurlijk hebben gespeeld en daarmee een klein beeld hebben van het verhaal, zorgt dit juist ook voor de nodige vragen. Het was eigenlijk precies lang genoeg om ons lekker te maken, maar verder in volledige spanning te laten. Het spelen van de aankomende Zelda liet ons hongerig naar meer achter en het wordt aftellen tot aan de release.