The Last Guardian
Het wachten op de release van The Last Guardian heeft menig gamer grijze haren bezorgd. Op 6 december kunnen we dan eindelijk aan de slag met de game die al zeven jaar op zich laat wachten. In 2009 was ik nog niet zo fanatiek binnen het game-wereldje en het was dan ook eigenlijk puur toeval dat ik de onthulling van The Last Guardian op internet tegenkwam. Stiekem heb ik met open mond zitten kijken en was meteen enorm onder de indruk, deze game moest en zou ik hebben! Na een aantal jaar waarin de titel van de aardbodem leek te zijn verdwenen, was ontwikkelaar Team Ico op de E3 2015 aanwezig met goed nieuws. Door alle vertraging is de hype rondom de game intussen enorm geworden en het blijft dan altijd de vraag of deze aan alle verwachtingen kan voldoen.
The Last Guardian is geïnspireerd door twee eerdere games van Team Ico: Shadow of the Colossus en Ico. Beide games bevatten vergelijkbare gameplay-elementen. In de game bestuur je een (vooralsnog) naamloze jongen die gevangen is gezet in een vervallen oud kasteel. Jij begeleidt hem in zijn poging om te ontsnappen. Dit hoeft de jongen niet alleen te doen, want al snel ontmoet hij een enorm wezen dat nog het meest weg heeft van de fabelachtige griffioen. Het wezen draagt de naam Trico en vergezelt de jongen in zijn poging om te ontsnappen.
Vertrouwensband
The Last Guardian richt zich met name op puzzel-elementen waarbij het de taak van de speler is een puzzel op te lossen om zo beetje bij beetje verder te komen. Ook is de band die langzaam ontstaat tussen de jongen en Trico zeer van belang. In het begin is Trico nog zeer schuw en vertrouwt het beest je eigenlijk helemaal niet. Gezien het jouw taak is om hem aan te sturen zodat hij een actie uitvoert, kan dat aan het begin nog wat lastig zijn. Hij zal niet altijd luisteren en soms kost het zeer veel moeite om hem een bepaald iets te laten doen. Maar gedurende de game, zijn ze steeds langer samen en bouwen ze een vertrouwensband op.
Met name de band tussen de jongen en Trico is er een waardoor ik sterk uitkijk naar deze game. Ik ben benieuwd hoe dit zich ontwikkelt en hoe dit te merken zal zijn in de gameplay. Het feit dat Trico duidelijk een eigen persoonlijkheid heeft, lijkt mij heel interessant voor het verhaal en biedt veel mogelijkheden waarop de speler daar weer op in kan spelen. Ook is het verhaal zeer mysterieus, dit komt ook deels omdat er nog maar weinig bekendgemaakt is, maar het lijkt erop dat je er heel langzaam achterkomt wat er allemaal aan de hand is. Iets wat er in ieder geval bij mij altijd voor zorgt dat de game me steeds weer aantrekt om verder te spelen, want je wilt graag weten wat er allemaal gaande is.
Punten van zorg
Bovenstaande punten lijken samen te zorgen voor een sterke titel en ik kijk er dan ook zeer naar uit om met The Last Guardian aan de slag te gaan. Toch zijn er de laatste paar maanden een aantal dingen duidelijk geworden waardoor ik toch bang ben dat de titel de hype die het verzameld heeft niet waar kan maken. Dit met name door resultaten van mensen die de mogelijkheid hebben gehad een demo te spelen. De dingen die zij erover te zeggen hadden waren namelijk niet al te positief. Nu heb ik zelf niet de mogelijkheid gehad de demo zelf te spelen, maar de beelden en het commentaar die daarbij komen kijken bieden voldoende reden voor een aantal twijfels.
Zo wordt er met name geklaagd over de besturing, die heel stijf en onduidelijk aanvoelt. The Last Guardian richt zich sterk op puzzels en het oplossen daarvan. In de ruïnes van het kasteel komt daar af en toe flink wat klim en klauterwerk bij kijken. De besturing blijkt hier echt niet helemaal optimaal voor te werken en meer dan eens leidt dat ertoe dat de jongen iets doet wat je eigenlijk niet wilt, van een klif afspringen bijvoorbeeld. Daarbij zorgt de positie van de camera ook voor problemen. Deze is soms zeer storend en wordt op zo’n positie geplaatst dat je eigenlijk niet goed kan zien wat je doet.
Hype
Iets waar ik me ook zorgen over maak is de hype die om de game heen is ontstaan. Na al die jaren wachten is dit natuurlijk flink opgelopen en een hype komt meestal met zeer grote verwachtingen. Verwachtingen die vaak niet na te komen zijn. Natuurlijk kan dat in dit geval helemaal anders zijn, maar helaas komt een grote hype een game niet altijd ten goede.
Er lijken dus enige haken en ogen te zitten aan The Last Guardian en het blijft nog even afwachten in hoeverre deze te merken zijn tijdens de uiteindelijke release. Desalniettemin lijkt de game genoeg positieve features te bieden. Met name de diverse puzzels en creatieve oplossingen daarop en de band die ontstaat tussen de jongen en Trico zijn zeer interessant en ik kan niet wachten om dit zelf te kunnen ervaren. Na een wachttijd van meer dan zeven jaar kunnen we over een kleine drie weken, op 7 december, eindelijk zelf aan de slag met The Last Guardian op de PlayStation 4.