Als de naam Morrowind je niks zegt, dan mag je van mij oprecht terug onder je steen gaan liggen. De Elder Scrolls-reeks heeft inmiddels flink wat delen voortgebracht, maar met Morrowind begon het allemaal voor menig gamer. Het wordt dan ook door velen de beste game ooit genoemd. Met Elder Scrolls Online sloeg ZeniMax Online Studios een hele andere weg in. Samen met je vrienden rond rennen en queesten uitvoeren in de geweldige wereld van Tamriel. De laatste uitbreiding laat ons de wondere wereld van Morrowind verkennen.

Laat ik hier meteen de gedachte van menig gamer verwoorden: de Elder Scrolls Online, ook wel ESO genoemd, viel voor veel fans enorm tegen. Waarom? De online versie van de Elder Scrolls voelde gewoon niet zoals we gewend waren. In Morrowind, Oblivion en Skyrim hadden fans het gevoel deel uit te maken van een groter geheel. In ESO voelde je je vaak verloren in de immense wereld. Daarnaast had ESO een slechte start, waardoor veel mensen waren afgehaakt. Het voelde gewoon niet zoals die oude Elder Scrolls games.

Toch verdient ESO veel meer lof, omdat juist deze game enorm veel diepgang biedt en je je Elder Scrolls kennis kunt uitbreiden. Het klopt dat het niet helemaal zoals die andere games voelde, maar dat is logisch. Het is een totaal ander genre. Inmiddels heeft ESO een stevige fanbase en komen er regelmatig uitbreidingen en updates. De laatste hierin is dus Morrowind.

De toerist uithangen

Toen bekend werd gemaakt dat ESO een uitbreiding genaamd Morrowind kreeg, zag je dat fans bijna door waren gedraaid van enthousiasme. Ze konden eindelijk terugkeren naar het beroemde eiland waar het voor de meesten begon. Ik heb vroeger ook Morrowind meerdere keren gespeeld en werd dus aardig enthousiast bij het starten van deze uitbreiding. Het is meteen raak zodra ik voet aan land zet op Vvardenfell. Nog steeds hangt er dezelfde sfeer als jaren terug. Zoals vroeger kunnen we weer ronddwalen in elventombes of vulkanische grotten bewonderen. Het enige verschil is deze keer dat je flink wat meer moet afreizen, want Vvardenfell is enorm groot.

ESO Morrowind
Pixel Vault

Je zult regelmatig van het ene uiterste naar het andere uiterste moeten reizen, maar dit is geen straf. Het eiland is gevuld met content en overal is wel een dorp of kerker te vinden waarin je weer kunt verdwalen. Als je minder zin hebt om elke keer afstanden af te leggen, dan gebruik je de wayshires, waardoor je snel kunt reizen.

Van alles wat

Zoals in elke Elder Scrolls game zijn ook in deze uitbreiding de queesten goed verantwoord. Het hoofdverhaal gaat over de god Vivec die langzaamaan zijn krachten aan het verliezen is. De missies die hierbij horen, zijn vaak een typisch gevalletje van “dit hebben we allemaal wel eens gezien” en met regelmaat moet je van de ene naar de andere plek om wat op te pikken.

Het verhaal, wat als een rode draad door deze missies loopt, is in ieder geval boeiend genoeg. Wat vooral een pluim verdient, is het stemmenwerk. Dit is namelijk dik in orde en zorgt ervoor dat het verhaal dynamisch blijft.

Een minpunt van de missies is dat het vooral gericht is op een solo ervaring. De missies zijn vrij makkelijk uit te voeren in je eentje, waardoor het niet uitnodigt om met anderen samen te spelen. Waar ESO nogal veel gebruikte maakte van het fenomeen Phasing, doet Morrowind dat niet. Phasing zorgt ervoor dat spelers elkaar niet kunnen zien als ze op een ander moment in de missie zijn. Morrowind voelt daarom compleet anders doordat je op sommige plekken bent omringd door een massa aan spelers. Dit is eerder storend dan dat het de beleving verbetert.

Ik zag twee beren…

Naast het nieuwe gebied voegt Morrowind ook een hele nieuwe klasse toe. De Warden is de eerste klasse die is toegevoegd sinds de release datum. Deze nieuwe klasse was voor mij het hoogtepunt uit de uitbreiding. Door de drie skill trees kun je drie verschillende rollen aannemen in ESO. Zo kun je met Green Balance jezelf en andere spelers genezen, waardoor je de rol van healer krijgt en kun je met bijvoorbeeld Winter’s Embrace veel meer schade incasseren. De mooiste toevoeging vind ik de Animal Companions, waardoor je dieren aan je zijde krijgt die voor je vechten. Zo kan een beer de klappen voor je opvangen terwijl jij op een veiligere afstand mee helpt.

Op een gegeven moment bleek mijn beer ergens achter een boom vast te hangen, waardoor ik dacht dat een beer van een medespeler mijn beer was. Je moet dus goed opletten of je companion constant achter je aan loopt. Ook heb ik een tijdje de Winter’s Embrace vaardigheden geprobeerd waarbij ik vooral de extra schilden en vertragende effecten de meest nuttige vond.

Wat deze nieuwe klasse zo goed maakt, zijn de skills die je veel kunt combineren. Complete vrijheid zoals in de standaard Elder Scrolls games krijg je niet, maar dit houdt de game wel in balans.

Oude rotten in het vak

Voor diegenen die Elder Scrolls Online sinds het begin der tijden aan het spelen zijn, is er genoeg te doen om Morrowind leuk te houden. Ja, ze zullen makkelijk door de missies heen gaan en het eiland is zo verkend, maar de zogeheten Battlegrounds voegen weer genoeg toe voor PvP gevechten.

De Battlegrounds zijn kleine arena’s waarin drie teams van vier spelers het met elkaar uitvechten in een Team Deathmatch, Capture the Flag of Domination. Waar de Alliance Wars vooral grote PvP gevechten zijn, zorgen de Battlegrounds voor snellere en korte gevechten. Een erg goede toevoeging aan de huidige game, omdat iemand zoals ik niet altijd zit te wachten op langzame gevechten.

Daarnaast kun je met deze gevechten weer punten verdienen zodat je speciale uitrusting of wapens kunt aanschaffen.

Met de Morrowind uitbreiding krijgen ESO spelers weer een heel nieuw gebied om te verkennen en een compleet nieuwe klasse om zich mee uit te leven. De missies verdienen geen originaliteitsprijs, maar zijn over het algemeen vermakelijk genoeg om je bezig te houden. De focus van deze uitbreiding ligt vooral op de nostalgie van de originele Morrowind maar gaat deze nooit evenaren. De nieuwe PvP gevechten nodigen zowel oude als nieuwe spelers uit om het tegen elkaar op te nemen, waardoor je veel meer interactie krijgt met anderen. Een vermakelijke uitbreiding waarmee je een flink aantal uren vooruit kunt. Vond je de originele ESO niks, dan ga je Morrowind ook niks vinden. Ik vertrek in ieder geval weer met mijn oversized beer richting Vvardenfell.