Een overmacht aan Vikingen en ander gespierd grut baande zich een weg naar de basis van mijn tegenstander. Het laatste kanon werd uitgeschakeld en de basis lag open, samen met alle werksters die druk bezig waren met goud verzamelen uit een nabije mijn. De vrouwen stonden in de weg en werden in stukken gehakt door mijn eenheden. “Ben ik nu verantwoordelijk voor de gruwelijke dood van al deze onschuldige vrouwen? Ik weet niet hoe ik mij hierover moet voelen” zei ik lachend naar de Nintendo-medewerker. Hij begon ook te lachen. Ondertussen waren de vrouwen dood en lag de vijandelijke basis in puin. Een negatief beeld misschien, maar het smaakte naar meer.

Ik heb misschien het idee gewekt dat Swords & Soldiers 2 een zeer gewelddadige game is. Maak je geen zorgen, deze Wii U indie-Eshop-only titel doet denken aan het vroege werk van Bullfrog en Blizzard. Het geweld wat gebruik wordt is niets meer dan wat je in gemiddelde tekenfilm ziet. De game beschikt over een prachtig kleurenpalet en lekkere zwarte “fourth-wall” brekende humor die alleen de volwassenen zullen begrijpen. Het hele Viking-sfeertje wat de game handhaaft is prima gedaan, al is het thema de laatste jaren al vaker gebruikt. Wat wel vernieuwend is, is de gameplay.

Swords&Soldiers2_04

Ik had in het begin veel moeite met begrijpen hoe de game nou eigenlijk in elkaar stak. Is het een RTS? Een God-game? Een MOBA? Geen van dat allen, maar tegelijkertijd allemaal. De gameplay vindt plaats op een 2-D veld, met in sommige gevallen meerdere paden (boven en onder). De bedoeling is om een basis te bouwen, een constant inkomen te vergaren door middel van vrouwelijke werkers en manschappen te creëren die de vijand aanvallen. Niks nieuws onder de zon voor onze RTS fans, maar hier komt het MOBA aspect ter spel: de eenheden die je maakt om aan te vallen kan je niet besturen. Zodra een eenheid klaar is zal ie automatisch de richting van de vijand opgaan om aan te vallen. Het is aan jouw om ervoor te zorgen dat de eenheden de weg van de minste weerstand zullen betreden. Terwijl jouw eenheden de vijand benaderen kan je de rest van je geld investeren in nieuwe gebouwen, die uiteraard hun eigen tech-trees met zich mee brengen, of gewoon: meer units.

Of je de keuze maakt voor extra eenheden, meer goud stopt in het researchen van techs of ervoor kiest om een verdediging te plaatsen kan later in het potje een groot verschil maken. Gelukkig kan je er ook voor kiezen om zelf deel te nemen in de schermutselingen. Je kan weliswaar geen eenheden commanderen, maar je hebt als overseer magische krachten die je kan gebruiken mits je genoeg mana hebt. De spells in de demo waren nog maar gelimiteerd, maar denk aan de hero units uit Warcraft 3, of de spreuken die je als Keeper had in de Dungeon Keeper games. Ik had een healing-spell tot mijn beschikking zodat ik een unit kon healen (handig voor de wat meer tanky-units), of een spreuk waarmee ik vijandelijke eenheden kon bevriezen. De hele combinatie van alles continue strak in de gaten moeten houden en multitasken was interessant, al was het niet nodig voor de demo.

De game maakt knap gebruik van de Gamepad, al is die niet nodig. Alle commando’s die je kan geven kunnen via het touchscreen gegeven worden, of via de cursor en hotkeys. Hoewel het touchscreen vele malen beter werkte (het hele slagveld was te zien, zodat je niet steeds heen en weer hoefde te scrollen), vond ik dat de icoontjes waarop gedrukt moest worden iets te klein waren en te dicht op elkaar stonden. Zo deed ik een paar keer een bevries-spreuk toen ik de heal-spreuk wilde gebruiken, of maakte ik ranged-units terwijl ik tanky-units wilde bouwen. Ik heb niet de dikste vingers, dus hopelijk zal dit nog aangepast worden, want voorlopig had ik maar één keuze en dat was via het grote scherm.

Ik zal het eerlijk bekennen: ik wist niet wat de game in zou houden, of het leuk was en was van plan er eigenlijk niet naar om te kijken. Ik ben blij dat ik dat uiteindelijk wel heb gedaan, al stond het niet eens op mijn planning. De game biedt unieke gameplay, gevatte humor en een mooie vormgeving. En dat allemaal gemaakt hier in ons eigen kikkerlandje.