Subnautica

Al maanden lang reis je door de ruimte met het vlaggenschip van Alterra: de Aurora. Jullie missie: het vinden en koloniseren van nieuwe bewoonbare werelden. Nog nooit eerder is een schip van deze proporties en deze robuustheid gebouwd. Niets kan het laten ‘zinken’. Tot de alarmbellen afgaan. Welkom in Subnautica!

Subnautica is de nieuwste game ontwikkeld door Unknown Worlds Entertainment onder leiding van Charlie Cleveland. De ontwikkeling van deze game begon al in 2013 en het spel  was overduidelijk een passieproject dat veel tijd en liefde nodig had. Die tijd en liefde kreeg de game, want Subnautica heeft lange tijd in early access doorgebracht voor de uiteindelijke release vandaag. Heeft de onafhankelijke studio zijn dromen kunnen vervullen? Is de game zo goed als hij had kunnen zijn? Deze vragen proberen we te beantwoorden.

Nooduitgang rechts

Subnautica begint niet op de waterige planeet waar de rest van de game zich afspeelt, maar aan boord van de Aurora. Dit ruimteschip heeft zo’n 1300 mensen aan boord. Haar missie: het vinden van bewoonbare planeten en deze vervolgens te onderzoeken en koloniseren. Dit plan komt echter letterlijk in het verschiet wanneer het schip de atmosfeer van de waterplaneet penetreert.

Een van de eerste beelden die je ziet door de ogen van jouw personage is de binnenkant van je reddingssloep, waarna de Aurora voor jouw ogen aan gruzelementen wordt geschoten. Na een harde landing in de oceaan word je wakker en lijk je in eerste instantie alleen. Vergezeld door een computerstem spelt zij jouw nieuwe missie uit: zie te overleven tot een reddingsteam je komt oppikken.

Zo gezegd, zo gedaan. De game neemt je tijdelijk aan de hand om de basis mechanics uit te leggen: dit is hoe je zwemt, dit is hoe je items kunt vinden en dat is hoe je nieuwe items kunt bouwen. Hierna laat de tutorial je los en moet je zelf je hoofd boven water zien te houden in deze enorme zee van content.

Er is zoveel te doen in deze game dat ik in de eerste paar uren echt geen flauw idee had waar ik moest beginnen. Op zich is dit logisch, want het personage dat je speelt heeft ook geen idee wat hij moet doen. Wanneer je dan eindelijk ietwat comfortabel bent met de wereld om je heen en de controls, nodigen de warme wateren je uit om erop uit te trekken.

Al snel blijkt dat jij niet de enige overlevende bent en krijg je oproepen van je ex-scheepsgenoten om ze te komen opzoeken, hun landing was namelijk nog minder prettig dan die van jou. Door het zoeken naar je collega’s kun je nieuwe technologieën vinden, waardoor je uiteindelijk een grotere thuisbasis kunt bouwen. Deze kun je zo gek maken als je wilt en uiteindelijk kun je ook een heuse onderzeeër tot je beschikking krijgen.

Diep in de zee

Hoewel het bouwen van die thuisbasis niet verplicht is, lijkt deze wel essentieel voor verhogen van je kansen tot overleven. Je kunt deze bekleden met kasten, items en je kunt er je eigen eten in verbouwen. Dit zorgt ervoor dat je beter voorbereid bent op het overleven in de oceaan.

Voor de mens is het namelijk essentieel dat je zuurstof binnenkrijgt. Met enkele updates ben je dus langer voorzien van zuurstof, waardoor je dieper in de oceaan kunt komen. Dit is nodig, omdat je in dieper gelegen stukken andere voorwerpen kunt vinden. Neem hierbij wel in acht dat er ook carnivoren rondzwemmen in dit reuzenaquarium.

Sommige carnivoren kun je nog wel de baas door behendig rond te zwemmen, maar als je ooit een Reaper tegenkomt, draai je dan alsjeblieft om en zwem heel snel weg. Mocht je last hebben van een fobie voor haaien en open wateren, dan kun je deze game overigens misschien überhaupt  het beste links laten liggen.

Ik heb geen last van deze fobieën,  maar wanneer ik opeens naar de zwarte dieperik keek, wetend dat er zomaar een Reaper op kan duiken, kreeg ik het af en toe Spaans benauwd. Dit geeft echter wel aan hoe goed de game jou met zich meetrekt. Je vergeet af en toe dat je in een game zit en je bent dus compleet ondergedompeld in de gamewereld.

Ongelukkig engine

Helaas zijn er ook elementen die deze immersie af en toe verstoren. Deze verstoringen komen echter niet voort uit hoe de game opgebouwd is. De wereld is prachtig en de oceanen bruisen van leven. Het verhaal is interessant en laat de speler de informatie zelf zoeken. De effecten die optreden wanneer het licht gebroken wordt door en realistische golfbewegingen van het water, zijn een grafisch spektakel.

Helaas is de game wel in de Unity Engine gebouwd. Unity is een prima engine en heeft geen moeite met het creëren van de voorgenoemde grafische beelden, maar staat niet bekend voor zijn stabiliteit. Met name wanneer je in een snelle onderzeeër zit en dus op rap tempo door de biomen vaart, heeft Unity het moeilijk.

Hierdoor is er veel pop-in, waardoor hele structuren twintig meter voor je neus opeens ontstaan. Dit gaat gepaard met kleine framedrops die niet zozeer game-breaking zijn, maar wel storen. Helaas kan het nog erger. Een enkele keer laadde een deel van de zeebodem gewoon niet in. Uiteindelijk kon ik het probleem oplossen door het gebied als het ware te rebooten: door een kilometer weg te varen en terug te keren. Het is dus niet een gamebrekend fenomeen, maar het haalt je wel uit je ‘game ritme’.

Dit gebrek is echter het enige gebrek waar de game aan lijdt. De UI in de game is goed ontworpen en intuïtief in gebruik. De tools die je worden aangereikt om je basis te bouwen zijn functioneel en laten je precies weten waar je aan toe bent. Er is werkelijk een onbezonnen hoeveelheid aan content, waar je tientallen uren mee zoet bent.