Steep

Het heeft alweer wat jaren geduurd voordat er opnieuw een echte wintersportgame langskwam. Voorheen kenden we natuurlijk de SSX-serie, maar daar lijken we niet veel meer over te horen. Toch waren er kleine ontwikkelaars die het aandurfden om wintersportgames zoals Snow en Infinite Air te ontwikkelen. Beide games hadden vrij lage verwachtingen en verdwenen net zo snel als sneeuw voor de zon. Toch kondigde Ubisoft tijdens de E3 een wintersportgame aan en de eerste beelden beloofden veel goeds. In Steep wordt de focus gelegd op de extreme wintersporten zoals paragliden, snowboarden, skiën en skydiven. Dit alles in het prachtige Alpengebied.

Indrukwekkend sneeuwlandschap

Het prachtige Alpengebied is ook meteen het indrukwekkendste van Steep. Zodra je met de game begint, wordt je begroet door de enorme sneeuwlandschappen waar je in de verte andere bergtoppen, dorpjes en stukken bos kunt zien. Zelfs de bergwanden, sneeuw en vallende sneeuwvlokken zijn rijk aan detail en de afdrukken die je in de sneeuw maakt tijdens het beklimmen van een berg zijn realistisch. Al deze elementen bij elkaar zorgen voor een uitgestrekte spelwereld waarin je alle vrijheid hebt om te kiezen waar je naartoe wilt en hoe je dit wilt doen.

Als je Steep voor de eerste keer opstart, wordt je begroet door een introductie die je snel de besturing voor elke sport leert. Snel is het zeker, want je hebt nauwelijks tijd om aan de knoppen te wennen en gaat de eerste paar keren waarschijnlijk gigantisch onderuit. Ook neemt de titel je mee naar twee soorten uitdagingen die in het Alpengebied te vinden zijn: de klassieke tijdraces en stuntraces waar je zoveel mogelijk punten moet halen om een bepaalde medaille te winnen.

Na deze basisintroductie kun je gaan en staan waar je wilt en die vrijheid is heerlijk, maar in het begin ook overweldigend. De eerste uren is het dus vooral zoeken naar wat het winterlandschap allemaal te bieden heeft. Hier komt toch meteen een kritiekpunt om de hoek kijken. Tijdens het spelen van Steep heb je niet een verhaallijn die je kunt volgen en bestaat er ook geen algemeen doel om naartoe te werken. Dit zorgt er al snel voor dat je voor jezelf een doel bepaalt, zoals het hoogst haalbare level voor je karakter halen, maar daar blijft het al snel bij.

Gameplay

Ondanks dat je een introductie krijgt over het besturen van de verschillende sporten blijft het, vooral in het begin, enorm stoeien met de besturing. Hierin komt vooral het paragliden slecht uit de verf doordat deze vrij eentonig blijft en je vrijwel alleen maar aan je parachute hangt. De besturing is achteraf nergens meer terug te vinden en is het dus vooral vallen en opstaan. Het vliegen met wingsuit en snowboarden springen er wat mij betreft uit. Tijdens het vliegen met je wingsuit voel je de adrenaline door je lijf stromen en voel je je een ware professional als je rakelings langs een bergwand vliegt. Ook tijdens het snowboarden voel je je wendbaar en snel.

Het maken van trucs voelt daarbij echt als een overwinning als je deze goed landt. Helaas is de physics-engine van Steep een blok aan je been. Je weet nooit zeker of je je sprong goed kan landen omdat je op, zo lijkt het, willekeurige momenten onderuit gaat. Onder meer als je een schans afgaat kan de zwaartekracht opeens vele malen hoger zijn dan andere keren. De physics kunnen vooral tijdens de uitdagingen enorm in de weg zitten. De ene keer val je tijdens een stunt honderden meters naar beneden en land je hem perfect, terwijl je de andere keer door een klein hobbeltje keihard onderuit gaat. Dit is vooral frustrerend als je bijna je doel qua punten hebt gehaald waardoor je weer opnieuw kunt beginnen. De sneeuw en je karakter reageren daarentegen wel natuurgetrouw op deze capriolen. Het fijne aan Steep is dat je weer snel door kunt gaan met je races. Hierdoor voelt de game erg arcade aan, terwijl het toch beslist een simulator had kunnen zijn.

Je hebt daarnaast mede de keuze om te gaan skiën in plaats van snowboarden. Dit voelt precies hetzelfde als snowboarden, alleen sta je op twee planken. Jammer dat de ontwikkelaars deze tak van sport niet verder hebben ontwikkeld om ook een werkelijk verschil te maken tussen de gameplay van het snowboarden en skiën. Hierdoor blijf je vaak bij een van de twee hangen en heb je geen behoefte om de andere te gebruiken.

Multiplayer

Ubisoft doelt met Steep vooral op de multiplayer-aspecten en weet hiermee een enorme speeltuin te creëren. Het rondzwerven, racen en uitdagingen halen is de grootste kracht van de game. Daarnaast krijg je mede de mogelijkheid om zelf uitdagingen te maken en deze met andere spelers te delen. Multiplayer content genoeg dus, maar deze is dan ook hard nodig omdat Steep in je eentje spelen enorm saai wordt na verloop van tijd.

Na elke uitdaging of race kun je een herhaling terugkijken. Het leuke aan deze herhaling is dat je deze kunt bewerken en via verschillende camerastandpunten kunt kijken waaronder een GoPro-camera om deze vervolgens te delen met de online community. Nog een sterk punt aan Steep is het constant in actie zijn. Er zijn geen laadtijden waardoor je na elke geaccepteerde nieuwe uitdaging gelijk kunt beginnen met of zonder je vrienden. Dit zorgt ervoor dat de vaart erin blijft en je veel vrienden kunt uitdagen.

Met Steep slaat Ubisoft de plank niet helemaal mis. In tegendeel zelfs want in de kern is Steep een heel goede game met mooie vondsten en een prachtige spelwereld. Echter, de technische fouten die erin zijn geslopen gaan voor frustratie zorgen. Daarbij zwerf je te vaak doelloos rond en blijf je op zoek naar nieuwe uitdagingen in het toch al grote gebied. Daartegenover staat wel een goede multiplayer waardoor je met vrienden nog een flink aantal uren uit Steep kunt krijgen.