SteelSeries is misschien nog niet de meest bekende naam als het op gaming-accessoires aankomt, maar toch maakt het bedrijf de laatste jaren furore door hun populaire Arctis-headset-serie. Nu doet de Deense fabrikant meer dan alleen headsets maken, dus het is voor ons tijd om ook in de wereld van muizen en toetsenborden te duiken. Wij kregen er enkele opgestuurd om te testen, beginnende met de SteelSeries Rival 600. De grote vraag: is een tweede sensor genoeg om zich te onderscheiden van de concurrentie?

Een gaming muis moet aan een aantal dingen voldoen: de muis moet lekker in de hand liggen, vlot reageren en ook een fijne selectie aan knoppen hebben voor al je inputs. Alle bijkomende functies zijn over het algemeen mooi meegenomen, maar fabrikanten kunnen hier ook in doorslaan. Bij de Rival 600 is de tweede sensor in de muis hetgeen waar SteelSeries het meest trots op is, maar is dat ook terecht?

Die handjes de lucht in

Tegenwoordig heeft praktisch iedere muis een enkele optische sensor, tenzij je gebruikmaakt van bijvoorbeeld een tekentablet of lasermuis. Die optische sensor die je aan de onderkant van je muis vindt is verantwoordelijk voor het bepalen van de bewegingen die je maakt ten opzichte van het oppervlak waarover je de muis beweegt. Daarom stopt je muis ook met bewegen wanneer je deze van het oppervlak afhaalt.

Dat laatste ligt voor veel gamers echter iets gevoeliger, want wanneer jij jouw muis optilt, beweegt je crosshair vaak nog even na. Dat komt simpelweg doordat het lichtsignaal vanuit je muis teruggekaatst wordt wanneer de muis van het oppervlak af is, waardoor deze een beweging detecteert. Niet ideaal wanneer je net een headshot wilt maken, maar toch bij moet stellen en je door de beweging je tegenstander compleet uit het oog verliest.

SteelSeries probeert dit op te lossen met een tweede optische sensor, een combinatie die de fabrikant het TrueMove3+ Dual Optical sensorpakket noemt. Deze tweede sensor is een dieptesensor die continu de afstand meet tussen jouw muis en het oppervlak waarop je speelt. Wanneer de sensor doorheeft dat je boven een bepaalde afstand zit, stopt deze met meten en heb je dus ook geen plotselinge trillingen meer op je beeldscherm.

De Deense fabrikant claimt trots op de website dat dit al vanaf een halve millimeter gedetecteerd kan worden. Gezien wij niet zo precies kunnen meten, moeten we het dan vooral op gevoel doen en daar kunnen we wel stellen dat het resultaat duidelijk is. Tussen de laagste en de hoogste instelling merk je duidelijk het verschil wanneer je probeert een fatsoenlijke headshot te maken maar toch moet bijdraaien. Vooral in de lange halen is dit goed te merken: de muis stopt dan direct zodra je deze optilt. Op hele korte stukjes ben je altijd nog afhankelijk van hoe stabiel je zelf bent in je bewegingen (spoiler: ik totaal niet).

Geen rugklachten

Hoe stabiel je muis ligt en hoe vlot deze over tafel glijdt heeft niet alleen te maken met je eigen handen of de ondergrond waarop je speelt. Ook het gewicht van de muis zelf heeft daar flinke impact op, met veel spelers in vlotte shooters die een lichte muis verkiezen boven een zwaardere. De SteelSeries Rival 600 begint standaard bij 96 gram, maar heeft voor spelers zoals ondergetekende die graag een zwaardere muis gebruiken een troef in handen.

De muis wordt namelijk standaard met acht gewichtjes van 4 gram geleverd, waarmee het totale gewicht van de muis dus op 128 gram komt. Deze gewichtjes komen in een handige siliconen case die je om je muiskabel heen kunt vouwen zodat je ze nooit kwijt bent. In mijn geval heeft de case echter weinig nut, aangezien de gewichtjes per direct in mijn muis zijn gegaan om het spelen prettiger te maken.

Het toevoegen, verwijderen of verplaatsen van de gewichtjes is een simpel proces. Beide side-grips van de muis zitten vast met enkele magneetjes en zijn dus makkelijk te verwijderen. Aan weerszijde van de muis vind je vier sloten om de gewichtjes in te plaatsen, waarna je de side-grips er weer gemakkelijk op kunt klikken.

Wanneer deze weer dicht zitten, zit alles stevig in elkaar. Mijn enige klacht is dat de gewichtjes niet erg vast klemmen, dus wanneer je de muis weer openmaakt en net wat meer kracht moet zetten, kunnen de gewichtjes in de rondte vliegen. Uitkijken dus voor muren, ramen en pc-kasten, want voor je het weet heb je een beschadiging.

Vingers aan de knoppen

Wanneer de gewichtjes op hun plaats zitten en de side-grips weer op hun plek klikken, heb je toegang tot zeven verschillende knoppen op de Rival 600. Naast je standaard linker- en rechtermuisknop heb je je scrollwieltje die ook als middelste muisknop fungeert. Daarachter tref je een knop aan die standaard staat ingesteld op het wisselen tussen CPI-modi en die bepaalt hoe snel je muis over je beeldscherm beweegt.

Aan de linkerkant van de muis tref je dan nog een drietal knoppen aan, waarbij de achterste twee standaard dienen als je vooruit- en terugknop in bijvoorbeeld je webbrowser. Als laatste zit er ter hoogte van je duimtop een knop die standaard niet heel veel doet, maar die in games een extra functie kan krijgen als reload, push-to-talk of sniper-knop.

De muis is gemaakt van hard plastic, maar heeft geen goedkoop gevoel. Dat komt vooral door de siliconen soft-touch laag die de muis heeft op de knoppen en de side-grips. Daardoor ligt de Rival 600 fijn in de hand en heb ik nooit het gevoel gehad dat deze weg zou glippen.

Ditzelfde materiaal is eveneens gebruikt voor de los te koppelen USB-kabel, maar helaas is dit geen ‘braided’ kabel zoals bijvoorbeeld Razer over het algemeen wel heeft. ‘Braided’ kabels voelen over het algemeen toch steviger aan en hebben er minder last van dat ze ergens achter blijven haken. Dat gezegd hebbende heeft de standaard meegeleverde kabel van de Rival 600 tot nu toe prima dienst gedaan zonder enige problemen.

Altijd feest met RGB

Natuurlijk kan een beetje gaming-accessoire tegenwoordig niet zonder een vleugje RGB en ook met de Rival 600 is dat niet anders. De muis beschikt over acht ‘lighting zones’ die individueel zijn aan te sturen. Deze zijn verdeeld over het scrollwiel, twee strips die naar de zijkant toe lopen en het logo onder je palm.

Het aansturen van deze verlichting gebeurt via SteelSeries’ eigen software, de SteelSeries Engine. In deze software stel je naast je verlichting ook de functies van je knoppen in, de gevoeligheid van je muis en verschillende macro’s die je wilt hebben. Daarbij biedt de Deense fabrikant koppelingen met onder andere Discord, waardoor je dus gemakkelijk via verlichte knoppen kunt zien of jij aan het praten bent, iemand anders praat, je een notificatie krijgt en ga zo maar door.

Helaas heeft de software momenteel nog wat stabiliteitsproblemen, waardoor niet alles altijd even lekker werkt. Bijvoorbeeld Prism Sync, waarbij je verlichting over meerdere accessoires gelijk loopt, moet nogal eens uit en aan worden gezet omdat je toetsenbord plots compleet andere kleuren weergeeft. Natuurlijk werkt de muis ook prima zonder deze software, maar als SteelSeries de software net zo stabiel krijgt als de Rival 600, dan hebben ze een gouden pakket in handen.

Waar voor je geld

Met de Rival 600 zet SteelSeries dus een zeer goede muis neer, maar dat komt wel met een prijskaartje. Momenteel betaal je net geen 90 euro voor de muis, wat aan de pittige kant is voor een bedrade muis, zeker aangezien de competitie daar al snel tien tot twintig euro onder zit met vergelijkbare features. Daarnaast heb je voor veertig euro meer het draadloze broertje van de Rival 600: de Rival 650. Wanneer je echter een beetje oplet is deze in de aanbieding een stuk goedkoper te verkrijgen, waardoor ook dit een interessante optie wordt.

Ondanks dat 90 euro aan de hogere kant is, geeft de muis veel waar voor het geld. De flexibiliteit in het indelen van je muis met de gewichten, de overzichtelijke software en de fijne behuizing maken de Rival 600 tot een plezier om mee te gamen. Vooral wanneer je nog een standaard of goedkopere muis gebruikt en op zoek bent naar een waardig opstapje, ben je bij de Rival 600 sowieso aan het goede adres.