Zodra je een JRPG in je console stopt, hoop je toch altijd wel dat je minstens een uurtje of veertig bezig zal zijn. Je hoopt een spannend verhaal voorgeschoteld te krijgen en mee te leven met de hoofdrolspelers. Maar als dan na nog geen twintig uur de aftiteling verschijnt, vraag je je toch af wat er met de rest van de game is gebeurd. Met dat gevoel blijf ik dan ook achter na het spelen van Star Ocean: Integrity & Faithlessness.

Het verhaal begint zoals vele andere: de jonge zwaardvechter Fidel leeft in een klein dorpje, leidt een rustig bestaan en geniet van het leven samen met jeugdvriendin Miki. Wanneer er echter een ruimteshuttle uit de lucht komt vallen met daarin het mysterieuze meisje Relia, verandert dat echter allemaal. Het vormt vruchtbare grond voor een grootschalig avontuur op de thuisplaneet van Fidel en Miki en de ruimte daar voorbij. Maar hoewel de naam van de game spreekt over een oceaan van sterren, kom je nauwelijks voorbij de atmosfeer.

Star Ocean Integrity and Faithlessness 1

Pas na een uur of tien ga je voor het eerst echt van de planeet af, aan boord van het ruimteschip Charles D. Goule. Op dat moment denk je dat het avontuur echt gaat beginnen en dat je verafgelegen planeten mag gaan bezoeken, nieuwe bevolkingen ontdekken en spannende avonturen beleven. Niets is echter minder waar: buiten een enkele missie aan boord van een vijandig ruimteschip en de thuisbasis van de vijand op een asteroïde, zit je vast op planeet Faycreed IV.

Dit alles was niet erg geweest als de flora en fauna van Faycreed IV bijna uit hun voegen barstten met leuke, verschillende en unieke locaties. Maar ook hier slaat ontwikkelaar Tri-Ace de plank goed mis. In totaal zijn er zo’n zeven verschillende gebieden die je kan bezoeken, bestaande uit de bekende open graslandschappen, bergen, ijsvlaktes en bosstukken. Spannend zijn ze echter nooit en lange, loze gangen halen het tempo uit de game. Vooral wanneer je tussen de verschillende gebieden heen en weer moet rennen. Een quick travel-systeem komt pas na een uur of vijftien en ook dan kom je vaak niet precies op de plek waar je moet zijn.

Star Ocean: Integrity & Faithlessness weet het een en ander recht te trekken met de kern van de game: de RPG-elementen. Levels doen er niet zoveel toe in de nieuwe Star Ocean-game. Natuurlijk verdien je XP met gevechten, waardoor je in niveau omhoog gaat en dus ook meer HP en MP krijgt. Dit is echter niet waarmee je de in totaal zeven verschillende karakters gaat ontwikkelen. Dit doe je namelijk door middel van roles en skills. Met de roles ontwikkel je de verschillende aspecten van je karakter. Stop punten in de Attacker-role om krachtigere aanvallen te doen, stop punten in de Sage-role om magische aanvallen sneller uit te voeren en ga zo maar door.

Zo zijn er tientallen rollen die je door kan ontwikkelen om je team krachtiger te maken. Ieder teamlid is wel gelimiteerd aan een maximum van vier plekken om rollen aan toe te wijzen. Zo moet je gaan spelen met rollen en teamgenoten om te ontdekken welke combinaties het beste werken in verschillende situaties. Aan de andere kant zijn er de verschillende skills die karakter-gebonden zijn. Deze aanvallen en spreuken ontwikkel je door boeken die je tegenkomt in de wereld, krijgt na gevechten of als beloning na side-quests. Ook hierbij moet je echter kiezen: één boek is vaak toe te passen op twee karakters, maar slechts eenmalig bruikbaar.

Dit alles komt natuurlijk tot uiting in de situaties waarin je vijanden tegenover je krijgt. In gevechten ga je met maximaal zeven man de strijd aan en dat kan soms heel erg rommelig zijn. Wanneer er meerdere mensen tegelijk grote, bombastische aanvallen uitvoeren, vliegen het vuur, brokstukken en vijanden over het scherm heen. Hierdoor verlies je meer dan eens het overzicht over het slagveld en kan de verwarring groot zijn. Dit is echter een kwestie van tijd voordat je hier aan went.

Dat heeft ook te maken met het simpele gevechtssysteem in de nieuwe Star Ocean-titel. In de basis maak je gebruik van drie knoppen. De kruis-toets voor een lichte aanval, de cirkel-toets voor een zware en de vierkant-toets voor de verdediging. Dat is dan ook meteen het steen-papier-schaar-systeem waar de gameplay op rust: met een zware aanval doorbreek je de verdediging, met de verdediging blokkeer je lichte aanvallen en met een lichte aanvallen kan je een zware aanval halverwege stoppen. Heb je echter meer diepgang nodig, dan kan je door middel van de driehoek-toets het menu oproepen om specifieke spreuken af te vuren of items te gebruiken.

Dat menu zal je vooral in het latere gedeelte van de game nodig hebben, omdat Star Ocean dan verandert in Medic Simulator. In de laatste uren van de game ben je meer aan de slag met Miki, die dient als healer, dan als een van de andere karakters. Dat komt voornamelijk door het feit dat de A.I. in de game helemaal niet zo slim is. Tenminste: die van je medespelers is zwaar ondergeschikt. Aanvallen kunnen niet halverwege toch nog geannuleerd worden en wanneer een eindbaas zichzelf oplaadt voor een grote aanval, zal niemand eens bedenken dat het verstandig is om uit de buurt te blijven. Hierdoor ben je continu magische spreuken aan het uitvoeren om mensen in leven te houden, of als dit niet lukt, weer tot leven te brengen. Het is goed dat het kan, maar ik ben liever bezig met het vechten dan met het healen. Daarentegen lijkt de A.I. van de tegenstander wel op orde te zijn. Zwakke karakters worden vaak door meerdere vijanden tegelijk aangepakt en als de healer te veel haar werk doet, gaan de vijanden haar aanvallen.

Waar ik mijzelf op den duur misschien nog wel het meeste aan begon te ergeren, was de wispelturigheid van de visuele prestaties binnen de game. Zoals ik eerder al schreef zijn de omgevingen niet om over naar huis te schrijven, maar daarentegen is er veel tijd besteed aan de kostuums van zowel vriend als vijand. Overigens krijg je deze kostuums nagenoeg continu te zien, aangezien je niet van outfits kan veranderen en nieuwe gear geen impact heeft op je uiterlijk.

Maar waar kostuums mooi en gedetailleerd waren (het opvallende, licht pikante kostuum van Fiore buiten beschouwing gelaten), ontbraken de gezichten van de hoofdrolspelers aan alle emoties. Hoewel met ogen en mond emoties deels zijn over te brengen, komt het niet geloofwaardig over als de jonge Relia in huilen uitbarst terwijl ze een stalen gezicht er op nahoudt. Het haalt de emotie uit het verhaal en zorgt ervoor dat de karakters je minder doen dan dat ze zouden moeten. Iets wat eigenlijk centraal staat voor heel Star Ocean: Integrity & Faithlessness.