SSX 3

De Olympische Winterspelen zijn inmiddels begonnen en ik zit constant aan de buis gekluisterd als ons kleine landje strijdt voor een plek op dat felbegeerde podium. Omdat we helaas niet elke dag kunnen genieten van onze Hollanders besloot ik SSX 3 uit de diepvries te halen. De snowboardgame waar ik vroeger mijn eigen Olympische Spelen mee hield tezamen met mijn vrienden.

Als puisterige pubers werden we in 2003 aardig verwend met allerlei mooie game franchises die tegenwoordig niet meer weg te denken zijn uit de gamegeschiedenis. SSX (Super SnowCross) was er daar een van.  Zoals de titel al doet vermoeden, was dit het derde deel uit de reeks en had het flink wat verwachtingen waar te maken na het succesvolle tweede deel: SSX Tricky.   

Ijskoud je gang gaan

De opzet voor de SSX-games is simpel. Aan het begin kies je een snowboarder die het beste bij je past. Zo kun je bijvoorbeeld snowboarders kiezen die erg goed zijn in de bochten maken, stabiel kunnen staan of juist pieken in het doen van stunts. Uiteindelijk maakt het geen fluit uit welke je kiest, want je kunt na het winnen van races de skills van je racer upgraden. De keuze die je maakt is vooral gebaseerd op het karikaturale uiterlijk. Mijn favoriet blijft nog steeds Moby Jones, een vrij arrogante Brit met krankzinnige uitspraken.

Als je klaar bent met het kiezen van je karakter is het de beurt aan welk parcour je wilt afleggen. Zo is er de klassieke race waar het gaat om de snelste tijd, maar kun je ook een parcours kiezen waar je zoveel mogelijk punten binnen harkt. Deze parcours zijn gevuld met ramps, hellingen, rails en allerlei andere voorwerpen die het uitvoeren van trucs makkelijker moet maken. Elke keer als je een succesvolle stunt uitvoert, krijg je punten die naar je boostbalk gaan. Als deze vol is, kun je deze op elk moment inzetten om je snelheid te boosten.

De meeste trucs in SSX zijn gebaseerd op trucs in de echte wereld, maar de meer ingewikkelde trucs tarten de natuurwetten. Tot slot kun je ook gewoon op eigen houtje het parcours verkennen in de freeride, zodat je alle geheime wegen of de beste plekken voor trucs kunt ontdekken.

Volle vaart die berg af

Waar de eerste delen je nog lieten kiezen uit allerlei banen verspreid over de hele wereld, besloot deel drie het een tikkeltje anders aan te pakken. Deze keer waren alle races op een grote berg. Naarmate je verder kwam in de game kreeg je toegang tot allerlei andere pistes om daar je kunsten te vertonen. Wat het meeste indruk op mij maakte, was toch wel het feit dat je een race kon unlocken die helemaal bovenaan de berg begon. Vanaf het puntje van de eerste piek naar beneden duurde dan ook dik tien minuten, terwijl vanaf piek drie dit wel een half uur kon duren. Dankzij de enorm verbeterde graphics en het slimme design van de route was dit absoluut geen straf. Ik kan me nog herinneren dat de game je echt het gevoel gaf dat je met een flinke snelheid de berg af raasde. Dit gevoel krijg ik nog steeds, ondanks dat we nu ontzettend verwend zijn met moderne graphics.

Als sneeuw voor de zon

Wat mij gelijk opviel, was het feit dat de laadtijden minimaal zijn. Als je met hoge snelheid van een berg af raast, is de kans groot dat je ergens halverwege de mist in gaat. Het is dan ook geen enkel probleem om het level opnieuw te laden en je race meteen te hervatten. De laadtijden die er zijn, worden gevuld met een cutscene waar je je karakter in een gondel naar boven ziet gaan of waar je door een vliegtuig wordt afgezet boven op de berg. Het enige moment waar je even moet wachten, is na het verlaten van The Lodge, waar je telkens terugkeert om je karakter aan te passen. Zelfs tijdens die laadtijden hoef je je niet te vervelen, want op de achtergrond speelt een ontzettend relaxte soundtrack. Het zijn misschien de kleine dingen, maar ze zorgen ervoor dat je betrokken blijft bij SSX 3.

Sneeuwhappen met z’n allen

Hoewel het doel in alle modi vrijwel hetzelfde is, namelijk het bereiken van de finish, wordt dit nooit saai. Je kunt namelijk allerlei kleine dingen ontdekken in het landschap. Zo kun je iconen verzamelen die je meer geld opleveren of kun je iconen verzamelen waarbij je een bepaalde challenge moet uitvoeren. Deze minigames laten je bijvoorbeeld door een aantal hoepels springen of tegen doelen aan meppen. Al deze kleine doelen werken ontzettend verslavend en zorgen ervoor dat je de game urenlang kunt doorspelen. De game heeft zelfs wat vechtmoves in petto. Zo kun je andere snowboarders van hun board af meppen zodat jij een boost krijgt, maar moet je je ook verdedigen tegen aanvallen van anderen. Als je echter denkt dat je zomaar iedereen kunt neermeppen, dan heb je het mis. De tegenstanders onthouden dit namelijk en doen er dan ook alles aan om jou die race uit te knikkeren.

Het hoogtepunt in de game vind ik nog steeds de splitscreen-functionaliteit. Tegen AI-tegenstanders snowboarden is hartstikke leuk, maar de lol die je hebt als je je vriend een rechtse geeft waardoor hij in de bosjes eindigt, blijft het beste. Of als je beide een ontzettend gave truc uithaalt en jij hem perfect landt, terwijl je maat met zijn snufferd in de sneeuw belandt. Ik heb het dan ook meerdere malen de Mario Kart onder de snowboardgames genoemd. Er zijn dan ook vele vriendschappen op het spel gezet tijdens onze gamesessies.

SSX 3 blijft een geweldige game. Grafisch maakte de game destijds een grote stap voorwaarts en voelden de omgevingen levendiger aan dan voorheen. De sneeuw die glinstert in de zon en de verschillende diktes in sneeuw kwamen in die tijd niet vaak voor. De game is over de top qua trucs en karakters maar stoort geen moment. Dit is echt een game die je in je collectie moet hebben als je een retro gameavond wilt houden. Een moderne game als STEEP bijvoorbeeld ziet er daadwerkelijk prachtig uit en heeft genoeg modi te bieden, maar kan niet tegen het goede ouwe couch co-op gevoel op wat je bij SSX 3 wel krijgt. De tijd waarin je samen op de bank zit en elkaars controller uit de handen probeert te slaan, mag van mij wel terugkomen. Terwijl de rest van Nederland zich in hun oranje outfit nestelt voor de tv, raas ik nog even de berg af in SSX 3.