Rocket League Championship Series seizoen 2, the Grand Finals – And the crowd goes wild!
Zes radiografisch bestuurbare autootjes, een hele lading aan raketkracht, één grote bal en een theater in Amsterdam. Je zou het op het eerste gezicht niet direct verwachten, maar in de wereld van de eSports is Rocket League mateloos populair. Dat bleek afgelopen weekend in het Amsterdam Theater waar de finales van de Rocket League Championship Series werden gehouden. Dat allemaal voor een trofee en de prettige som van 50.000 dollar.
De opkomst van eSports in Nederland
ESports is booming, dat is ons ondertussen helemaal duidelijk. Met evenementen links en rechts begint de nieuwe tak van sport ook in Nederland serieus voet aan de grond te krijgen. Zo waren we vorige week nog bij de ESL Benelux Championships in de Amsterdam ArenA, waarbij gamers uit Nederland, België en Luxemburg streden om podiumplekken in Hearthstone, League of Legends en Counter-Strike: Global Offensive. Toch was er lichte teleurstelling toen we hoorden dat het een ‘net niet spektakel’ was en hielden we onze harten toch een beetje vast.
Want als je met drie van zulke titels geen volle zalen kunt krijgen, hoe moet het dan met een spelletje waarin twee teams van drie radiografisch gestuurde autootjes het tegen elkaar opnemen? Zo boeiend kan dat toch niet zijn? Niets bleek minder waar. In het enigszins afgelegen Amsterdam Theater waren er honderden fans bijeen gekomen om te kijken hoe acht teams het tegen elkaar opnamen voor de titel van Beste Rocket League-team 2016. Spanning, sensatie, teleurstelling en blijdschap, ze kwamen allemaal voorbij. En zoals de Amerikanen altijd roepen: ‘And the crowd goes wild!’
Internationale allure
Waar zit het grote verschil dan in, hoor ik mezelf nog denken. Waarschijnlijk in het stukje internationale allure waar het toernooi toch over beschikt. In tegenstelling tot de ESL Benelux Championships strijden er in de Rocket League Championship Series namelijk teams van over heel Europa en Noord-Amerika mee. Wat een paar maanden geleden begon met zestien verschillende teams, is langzaam uitgedund naar het achttal teams dat dit weekend in Amsterdam was te vinden.
Vanuit Noord-Amerika wisten Orbit eSports, NRG, Genesis en Take 3 zich te kwalificeren voor de finales in Amsterdam. Aan de Europese kant van het toernooi zagen we Northern Gaming, Mockit Aces, Flipsid3 Tactics en Precision Z. Of het de atmosfeer was, de jetlag of gewoon pure pech weten we niet, maar in de eerste wedstrijden delfden alle Noord-Amerikaanse teams al snel het onderspit.
Het echte eSports-gevoel
Met die hele atmosfeer zat het overigens wel goed. Waar men het bij de ESL nog moest doen met een klein presentatiezaaltje, was er door de dames en heren van Psyonix en Twitch gekozen voor een grote theaterzaal. Het lijkt de perfecte keuze te zijn geweest, want het zorgde ervoor dat bij iedere actie en goal het publiek uit zijn dak ging. Zo ontzettend aanstekelijk dat, zelfs wanneer je serieus verslag probeert te doen, je niets anders kunt dan er in meegaan.
Dit had voornamelijk te maken met de slimme podiumopstelling waarvoor was gekozen door de organisatie. In het midden van het podium stond de grote bokaal te lonken terwijl aan weerszijden de twee teams zaten. Overigens blijft dit, in mijn ogen, wel het grootste nadeel van eSports. Je zit altijd tegen de achterkant van zes of tien monitoren aan te kijken, waardoor er al snel een grote barrière komt tussen de spelers en het publiek. Maar goed, dat zorgde er niet voor dat de gameplay, waar het uiteindelijk om draait, niet goed was te volgen. Op twee enorme doeken werden de beelden geprojecteerd, met een derde doek dat naar het midden van het podium werd geschoven als er geen matches waren.
Natuurlijk waren het niet alleen de buitenlandse teams die een bijdrage leverden aan de internationale allure van het toernooi. Net als bij menig ander toernooi werden de matches voorzien van lekker overdreven Amerikaans commentaar waarbij ieder detail direct geanalyseerd werd. Dat werd afgewisseld met de bekende podiuminterviews en deskanalyses voor en na de wedstrijden. Iets wat allemaal perfect aansluit op de internationale ambities van het toernooi.
Niet groter maken dan het is
Ondanks die internationale insteek van de Rocket League Championship Series maakt het toernooi zichzelf niet groter dan dat het daadwerkelijk is en dat was goed te merken als je buiten het theater kwam. Geen uitbundige stands of evenementen om het toernooi heen, maar een simpele aankleding dat het hele verhaal wel ten goede kwam. Razer was aanwezig met een leuke stand waar de nieuwe controllers van de Taiwanese fabrikant te testen waren, terwijl sponsor NZXT verschillende computerkasten en nieuwe componenten liet zien. Geen wereldschokkende dingen, maar dat is ook niet nodig. De actie vindt immers toch in het theater plaats.
Misschien is dat dan ook wel de belangrijkste tip voor organisatoren van toekomstige evenementen: maak je evenement niet groter dan dat het moet zijn. De finales van de Rocket League Championship Series waren juist zo spectaculair doordat het belangrijkste onderdeel, het daadwerkelijk toernooi, zo goed werd neergezet. Als dat goed is, zijn alle andere bijkomstigheden alleen maar pluspunten. Het feit dat er ook nog een Europees team met de hoofdprijs naar huis ging, is natuurlijk mooi meegenomen.