Quantum Break
Tijd; je kan het maken, vergeten, bijhouden, doden en verslijten. Als je het ingaan van zomer- en wintertijd heel erg serieus neemt, kun je zelfs een uurtje in tijd reizen. Maar als er één ding zeker is, dan is het dat we het eigenlijk nooit hebben, tijd dan. Naar mate je ouder wordt, lijkt dat steeds maar erger te worden, en het manipuleren van tijd is dan ook een fantasie die steeds actueler begint te worden. Van oudsher dromen we er al van om de tijd naar onze hand te zetten, iets wat in talrijke boeken en films wordt aangekaart. Ook het aankomende Quantum Break van Remedy Entertainment past goed in dat straatje, al lijkt hierin ook een fenomeen te worden behandeld dat een stuk realistischer is, namelijk de consequenties die tijdmanipulatie met zich meebrengt.
Want de tijd manipuleren gaat niet geheel zonder slag of stoot, dat is iets waar protagonist Jack Joyce zich steeds meer van bewust raakt. Als jij je al ‘laggy’ voelt omdat de klok afgelopen zondag een uurtje vooruit is gezet, dan kun je je voorstellen dat het leven van Jack helemaal een dikke puinhoop is geworden. Jack heeft namelijk een tijdreis-experiment ‘gone bad’ overleefd. De upside daarvan is dat hij de tijd kan stilzetten of vertragen zonder daar zelf last van te hebben. De downside daarvan is dat dat slechts van tijdelijke aard is, gezien de tijd letterlijk op begint te raken na dit gefaalde experiment. De wereld om hem heen brokkelt namelijk letterlijk af naarmate de tijd verstrijkt. Om het allemaal lekker af te toppen is Jack niet de enige die dit experiment overleefd heeft. Paul Serene, de antagonist, overleefde de klap ook en heeft er ook zo zijn eigen gave aan over gehouden. Hij kan namelijk in de toekomst kijken, iets wat hem goed van pas komt. Serene heeft namelijk een eigen bedrijfje gestart en weet dus precies wat er komen gaat, maar ook hoe hij door de wereldsituatie aan de mensenmassa kan verdienen. Dat Joyce dan roet in het eten komt gooien, dat vindt ‘ie niet zo jofel.
Tot zover de synopsis van Remedy’s Quantum Break, die over een krap weekje te verkrijgen is voor je Xbox One of pc. Remedy staat erom bekend een kwaliteitsproduct op de toch al zo volle markt te willen gooien, en zal daar met Quantum Break geen uitzondering in willen maken. Wat kunnen we verwachten? Waarschijnlijk een gelikte cover-based third person shooter waarbij tijd, en het manipuleren ervan, de hoofdrol vormen. Nu lijkt dat allemaal niet zo enorm vernieuwend, want wanneer je aan tijdsmanipulatie in games denkt, denk je bijvoorbeeld al aan elke game waar ‘bullet-time’ een prominente rol in heeft gekregen. Tot dusver klopt dat ook, zij het niet dat Joyce wel wat meer in zijn mars heeft dan bullet-time. Ook de spelwereld om Joyce heen zorgt voor de nodige uitdagingen. Het is allemaal lekker fris en fruitig dat Joyce de tijd kan stilzetten, de wereld om hem heen weet zo hier en daar ook haar nukkigheid te tonen door de tijd te laten ‘stotteren’ op de meest ongelegen momenten. Wat er dan gebeurt, dat weet je helaas niet van tevoren. Serene wel, maar die zegt dan weer niks tegen je.
Wat er allemaal gaat plaatsvinden en hoe dat het verloop van de game beïnvloed, dat is aan jou. Keuzes maken gaat nooit zonder consequenties. Actie en reactie, zoals de heer Isaac Newton ons ooit vertelde, dat is aan de orde, ook in Quantum Break. Ook dat is niet iets heel nieuws in een game, vooral als je naar verhalende games van de huidige generatie consoles kijkt. Waar Remedy dan weer de innovatie in zoekt, is de begeleidende ‘live action’ serie die inherent verbonden is met de game. Dit houdt in dat je een episode van de game speelt en daarna een gedeelte van een tv-serie kijkt, waarin de keuzes die je in de game hebt gemaakt direct invloed hebben op het verloop ervan. Zo ervaar je een game en een interactieve serie in één. Scheelt je weer wat tijd.
Een game met een live action serie erin verweven valt of staat natuurlijk met goed acteertalent. Al is je game nog zo mooi, als het acteerwerk zo slap is als een natte vaatdoek heb je er ook weinig aan. Ook in dat geval kan ik je geruststellen. Aan een uitmuntende cast is namelijk ook gedacht. De mensen die al het acteerwerk voor je doen, zijn namelijk geen vreemden meer wanneer het gaat om het betere acteerwerk. Namen als Aidan Gilles (Paul Serene) en Lance Reddick schitterden al in HBO’s The Wire. Protagonist Jack Joyce wordt vertolkt door Shawn Ashmore (bekend van diverse X-men films) en de broer van Jack, William Joyce, wordt gespeeld door niemand minder dan Dominic Monaghan, beter bekend als Meriadoc ‘Merry’ Brandybuck uit Lord of the Rings. Ik kan er uiteraard naast zitten, maar ik denk dat dat wel goed gaat komen.
Ondanks de negativiteit omtrent de resolutie die onlangs weer de wereld in werd geslingerd door enkele pixeljunkies kan ik uit ervaring al vertellen dat Quatum Break een game gaat worden om door een ringetje te halen, een game waar Xbox One-bezitters trots op mogen zijn. Het ‘tekort’ aan pixels wordt namelijk ruimschoots gecompenseerd door een barrage aan special effects en ijzersterke gameplay. Ik kan dan zelf ook niet wachten om met de game aan de slag te gaan. Kon ik de tijd maar vast een paar dagen vooruit zetten. Dat uurtje van afgelopen zondag zet ook geen zoden aan de dijk…