Post Facto #34
Onze redactie is elke week druk met het tikken van game nieuws, het schrijven van achtergronden en het pennen van reviews, maar ondertussen wordt er ook nog van alles gespeeld, gelezen en bezocht. Daarom stellen we aan onze redactie de vraag: “Waar hebben jullie je nu écht mee beziggehouden de afgelopen week?”
De week zit er weer op. In de afgelopen zeven dagen is er veel gebeurd in de gamewereld. In de afgelopen week hebben we twee grote releases gehad, namelijk Monster Hunter: World en Dragon Ball FighterZ. Zijn onze crewleden hiermee aan de gang gegaan of werken ze nog steeds aan hun backlog?
Robert
Afgelopen week kwam per toeval een wat oudere game op mijn pad: Factorio. Voor iedereen die deze game in 2012 gemist heeft (net als ik): het is een soort Minecraft dat eruitziet als Red Alert. Daarnaast hoef je niet tot in de eeuwigheid steen, kolen en ijzer te mijnen, want het is in Factorio juist de bedoeling om dit allemaal te automatiseren. Ik heb tot nu toe 10+ uren in deze game gestopt, waarin ik de katalysator was van mijn eigen industriële revolutie.
IJzer vormde ik om tot staal, waarmee ik motoren kon maken die inmiddels mijn eerste trein aandrijven. Die trein heeft nieuwe, olierijke gebieden bereikbaar gemaakt. Bij elke kleine technologische revolutie ligt een volgend doel klaar, waarvoor je altijd nieuwe, complexere productielijnen moet opzetten. Er is wel een zogenaamd einddoel, waarbij je een raket moet bouwen. Dat klinkt spannend, maar is uiteindelijk niets meer dan een betekenisloos einddoel zodat je maar wilt blijven produceren en dat is dan ook precies wat ik ga doen.
Kevin
We kunnen nu echt zeggen dat het nieuwe jaar is begonnen: we hebben deze week niet één, maar twee grote releases. Zowel Monster Hunter: World als Dragon Ball FighterZ ligt sinds deze week in de schappen. Dat brengt echter ook meteen een ander ‘probleem’ met zich mee: de tijd van games op je gemak inhalen en lekker doorspelen is nu al weer voorbij. En dat terwijl mijn backlog nog lang niet leeg is.
Gelukkig ben ik er al wel weer achter dat er meer dan genoeg tijd in Monster Hunter: World kan gaan zitten. De game is grootser, dieper en mooier dan ooit tevoren, maar ook een heel stuk toegankelijker geworden. Een fijne verandering, aangezien voorgaande Monster Hunter-titels een enorme instapdrempel hadden en veel spelers daarom afschrikten. Op mijn volledige review zul je nog even moeten wachten, maar ik kan wel met plezier verklappen dat dit een game is om op je lijstje te zetten.
Jessica
Terwijl vele andere redactieleden het hebben over Monster Hunter: World en Dragon Ball FighterZ, ben ik eindelijk officieel terug de tijd in gegaan met The Witcher 3: Wild Hunt. Wachten op vakanties waarin je toch niet gaat doen wat je wilde doen, wordt alleen maar schaarser voor mij. Het werd dus tijd om me erbij neer te leggen dat ik elke avond een uur of twee de Northern Realms moet ontdekken.
Hoewel ik gemerkt heb dat de game niet zo perfect is als iedereen beweert, komt het beetje dat ik al gezien heb aardig in de buurt. De wereld is prachtig en soms loop ik langzaam naar de volgende missie toe om te zien hoe de zonnestralen door de bladeren schijnen. Af en toe sta ik gewoon stil om te luisteren naar het gekraak van de takken. Dat de combat niet altijd even soepel is of dat de game niet helemaal lekker bestuurt, doet er in dat soort momenten even niet toe.
Verder moet ik toegeven dat de manier waarop sidequests zijn opgezet, inderdaad indrukwekkend is. Het zijn vaak kleinere situaties die schetsen hoe het leven werkt in deze wereld en die je herinneren aan bepaalde aspecten van de mensheid. Dat je vaak zelf ook invloed uit kunt oefenen op de situaties, zet je extra aan het denken. Er is in de wereld van The Witcher namelijk geen goed of kwaad – alleen overleven.
Zoals je ziet, hebben we ons aardig vermaakt, maar het liefst horen we wat jij, onze lezer, hebt gedaan. Waar heb jij je afgelopen week mee vermaakt? We lezen het graag!