Post Facto #21

archief
Pixel Vault op 20 januari 2020
Post Facto #21

Onze redactie is elke week druk met het tikken van game nieuws, het schrijven van achtergronden en het pennen van reviews, maar ondertussen wordt er ook nog van alles gespeeld, gelezen en bezocht. Daarom stellen we aan onze redactie de vraag: “Waar hebben jullie je nu écht mee beziggehouden de afgelopen week?”

De week zit er weer op. In de afgelopen zeven dagen is er veel gebeurd in de gamewereld. Zo stierven we duizend doden in Cuphead, waardoor we zelfs over de dood na gingen denken, kon de helft van de redactie alleen nog maar poepgrappen maken na het spelen van South Park: The Fractured But Whole en speelden sommigen Overwatch om lekker aan dit alles te ontsnappen. Als dat nog niet genoeg was, hebben we ook nog een nieuwe redacteur bij Pixel Vault! Jeroen, take it away… 

Jeroen van Unen

Sinds het begin van deze week maak ik ook deel uit van het zootje ongeregeld bij Pixel Vault, waar ik mijn passie voor schrijven, verhalen en games perfect kan combineren. Terwijl ik nog bezig ben om mijn werkzaamheden voor Pixel Vault in mijn huidige schema te passen, sterf ik duizend doden in de stijl van de jaren ’30-cartoons tijdens het spelen van Cuphead. Ik vind het fantastisch.

Cuphead 
 Pixel Vault

Ik stapte Cuphead in zonder enige voorkennis en met formidabele nostalgische wanen. Het beeld van een simpel, kort spelletje viel snel uiteen, maar dat maakt niet uit; ik heb me bijzonder goed vermaakt. De frustratie diende slechts als brandstof om door te blijven gaan tot ik eindelijk verder kon naar het volgende eiland, waar alles uiteraard nog lastiger werd. Cuphead is een van de weinige games die substantieel moeilijker wordt als je het in co-op speelt. Desalniettemin raad ik iedereen aan de game uit te proberen. Soms is het heerlijk om een avondje lekker samen te vloeken.

In de laatste vrije uurtjes die niet door Cuphead werden opgeslokt, heb ik me vermaakt met de eerste paar afleveringen van het derde seizoen van Lucifer die intussen op Netflix te zien zijn. Als groot liefhebber van antihelden is dit een van mijn favoriete series van dit moment.

Luuc ten Velde

Deze week kwam er een game uit waar ik sinds de aankondiging al naar uitkeek. Natuurlijk heb ik het over South Park: The Fractured but Whole. Ik flipte helemaal toen de aankondig vorig jaar kwam tijdens de E3 en na een aantal keer te zijn uitgesteld, is het eindelijk hier. Ik ben op slag verliefd, want de game speelt nog beter dan het origineel. Ik heb afgelopen dinsdag direct een flink aantal uren in het spel gestoken en het is voor mij een match made in heaven. Ik ben van jongs af aan al fan van alles wat met superhelden te maken heeft en dat maakt de game toch extra speciaal.

[Pas op: minimale spoilers voor South Park: The Fractured but Whole]

South Park: The Fractured But Whole 
 Pixel Vault

Zonder in al te veel detail te gaan, is het beste wat ik tot nu toe heb gespeeld mijn missie die ik van de politie kreeg. Ik stond klaar in mijn strippersoutfit om het doelwit uit te schakelen. Kom ik tot mijn verbazing bij een onschuldige man aan. Was er een reden dat ik de man helemaal in elkaar heb geslagen? Nee, ik geloof het niet. Was de politie blij dat ik het gedaan heb? Jazeker wel. Lag ik in een deuk op de bank van het lachen? Ga er maar vanuit.

Rohald De Bruyne

Net als Luuc heb ik afgelopen week veel tijd gestopt in South Park: The Fractured but Whole. Ik heb de game vooral bekeken als buitenstaander van de South Park-franchise, aangezien dit normaal niet mijn niche is. Het eerste kwartier van South Park-afleveringen vind ik meestal nog redelijk grappig met scherpe politieke opvattingen. Waar ik echter minder fan van ben is de tweede helft, waar meestal alles zo radicaal absurd wordt doorgetrokken dat ik het niet meer trek.

Hoewel de game hier nog wel een stevig handje van heeft, heb ik toch nog erg genoten van de game. Hoe dat precies komt en wat ik verder van de game vond, kun je in mijn review lezen die sinds gisteren online is. Dan ga ik nu snel verder met Elex, ook zo’n toffe game, maar wel compleet anders. Mijn review van deze game is aankomende week te lezen op Pixel Vault, maar het eerste half uur kun je al bekijken via ons YouTube-kanaal.

Jessica de Haan

Hoera! Ik heb eindelijk een beetje tijd gehad om te gamen! In tegenstelling tot mijn lieve collega’s, gebruik ik deze kans om juist aan een oudere, maar niet minder populaire game te beginnen, namelijk Overwatch. Al langer wil ik aan de game beginnen, maar vanwege het reeds genoemde gebrek aan tijd en een onhandige angst voor falen en sociale interacties (yep, zelfs online), kwam hier nooit wat van.

Overwatch Year of the Rooster I Pixel Vault

Ondertussen kijk ik overdag al uit naar mijn uurtje Overwatch-en ‘s avonds . Hoewel ik er nog niet heel goed in ben, geniet ik ervan om de personages steeds beter te leren kennen. Het gepuzzel om uit te vinden welke daarvan het beste bij mij past en welke totaal niet was voorheen mijn grootste angst, maar dat is nu juist deel van de pret geworden. Het feit dat ik zelfs als speler met het laagste level in het team Play of the Game bereik, zorgt ervoor dat ik alleen maar sneller aan het volgende potje wil beginnen.

Zoals je ziet, hebben we ons aardig vermaakt, maar het liefst horen we wat jij, onze lezer, hebt gedaan. Waar heb jij je afgelopen week mee vermaakt? We lezen het graag!