Ik skydive met een andere speler op een pittoresk dorpje af, ik ben als eerste bij de grond en tref op een zolder een dubbelloops geweer aan. Ik storm naar buiten en uit het huis aan de overkant komt de andere speler. Zijn revolver is gelukkig niet opgewassen tegen mijn shotgungeweld. Dat is één, nog 98 tegenstanders te gaan.

Playerunknown’s Battlegrounds (PUBG) is officieel een indie-game, omdat deze wordt uitgegeven en ontwikkeld door Bluehole Inc. De game staat sinds vorige week echter al steevast bovenaan de lijst van best verkochte games op Steam en heeft al tienduizenden spelers wereldwijd. Dat is ook te merken op Twitch, waar de grote streamers al twee weken lang weinig anders spelen. Dat brengt helaas ook meteen enige zorgen met zich mee, want het zou niet de eerste survival shooter zijn die te vroeg piekt en in vroegtijdige toegang blijft hangen.

Battle Royale

Gedropt worden op een eiland met 99 andere mensen, met als doel dat er maar één iemand overblijft: voor de meesten doet dit waarschijnlijk denken aan de battle arena’s uit The Hunger Games, maar Battle Royale-fans weten dat dit een creatie is van de Japanse schrijver Koushu Takami. Hij schreef het boek waarin een klas scholieren op een eiland wordt gezet, dat bezaaid is met dodelijke wapens en elkaar één voor één van kant moeten maken.

Dit idee is niet alleen gekopieerd door de schrijfster van The Hunger Games, maar is door verschillende games overgenomen. H1Z1 had natuurlijk King of the Hill en ARMA 3 had de mod Battle Royale. PUBG zit daar een beetje tussenin. Het is een stuk realistischer en moeilijker dan H1Z1, maar je hoeft niet te leren omgaan met de diepe simulatie van ARMA 3.

Playerunknown's Battlegrounds
Pixel Vault

De game heeft op dit moment nog maar één map en drie modi waar je met 99 andere spelers boven een eiland van 8×8 km uit een vliegtuig gegooid wordt. Na je parachutesprong is het de bedoeling dat je zo snel mogelijk een wapen vindt en zorgt dat je in de cirkel komt die op de kaart wordt aangegeven. Wie niet snel genoeg binnen deze cirkel is, gaat dood. De cirkel wordt steeds kleiner, tot er maar één speler of team over is. Het is namelijk mogelijk om solo, in tweetallen of met een squad te spelen.

Landen, looten en rennen voor je leven

Elke sessie duurt tussen de 5 en 45 minuten, afhankelijk van hoelang je blijft leven. De eerste keuze die je moet maken, is het moment dat je uit het vliegtuig springt. Spring je meteen, dan heb je de meeste tijd om loot te vinden voor de cirkel kleiner wordt, maar dit doen bijna alle spelers. Het is dus de kunst om niet alleen zo snel mogelijk boven een plek met veel (militaire) loot je parachute open te trekken, maar ook om te zorgen dat je niet te veel tegenstanders hebt op het begin. Zoals je uit de intro kunt afleiden, is het in het eerste kwartier van de game vooral ook geluk hebben met de wapens die je vindt, anders ben je sowieso kansloos.

Of je nu loot vindt of niet, na vijf minuten gaat de cirkel zich bewegen. Als je een beetje centraal op het eiland bent geland, kun je de eerste krimp meestal nog wel wandelend overbruggen, maar aan de randen moet je meestal zorgen dat je een voertuig vindt. Een voordeel is dat je dan waarschijnlijk in alle rust hebt kunnen looten, nadeel: je moet met een luidruchtige buggy, Jeep of Dacia langs zestig andere spelers rijden. Ik zeg zestig, omdat de eerste veertig spelers meestal sneuvelen in de eerste gevechten om loot. Zoals de revolverknakker die ten prooi viel aan mijn double-barreled shotgun.

Na de initiële krimp van de cirkel volgt er elke twee minuten een nieuwe krimp en komen de overgebleven spelers steeds dichter bij elkaar. Meestal zitten de laatste tien spelers in een straal van honderd meter bij elkaar achter een boom, steen of muurtje te schuilen en komt het aan op tactisch spelen en scherp schieten. Meestal heb je dan al een zeer hoge hartslag en giert de adrenaline door je lijf, want je kunt je tegenstander virtueel ruiken. Eén kleine misstap naast je strobaal en je bent er geweest.

Battle Royaler

Dit hele Battle Royale-verhaal speelt zich dus nog af in vroegtijdige toegang en het is bewonderenswaardig hoe goed de game al in elkaar steekt. Wel kampen de servers zo nu en dan met de nodige lag en is het geluid van schoten al twee keer getweaked in de afgelopen twee weken. Bovendien heb je een stevige pc nodig om de game ook maar een beetje fatsoenlijk te kunnen draaien. Desondanks is PUBG in tegenstelling tot veel concurrenten al een vrij sterke game.

Daarnaast is het instapniveau en de benodigde tijdsinvestering een stuk lager dan bij bijvoorbeeld ARMA 3 of DayZ. Na twee potjes heb je wel door welke kogels in de negentien verschillende vuurwapens moeten en is het nemen van een lange-afstandsschot moeilijk, maar geen hogere wiskunde. Het is ook fijn dat de potjes niet oneindig zijn. Wanneer je een beetje weet te overleven, speel je hooguit drie kwartier. Dat is een mooi afgebakend stukje survivalplezier.

Het is nu cruciaal dat Bluehole Inc. dit weet vast te houden. Met potjes waar telkens 95-100 man aan meedoet, moet je een grote spelersbasis hebben. Anders worden de wachtrijen te lang en haken mensen nog sneller af. Daarom moeten ze updates blijven aanvoeren en zorgen dat de game uitgebreider en beter wordt. Wanneer ze dat lukt en ze in hun positieve vicieuze cirkel kunnen blijven, twijfel ik er niet over dat Playerunknown’s Battlegrounds boven de concurrenten uitstijgt en het gehele online survival shooter-genre naar een hoger niveau brengt.