P.A.M.E.L.A. – Schrikken van je eigen schaduw

Horrorgames zijn allang niet nieuw meer, maar dat betekent niet dat je eraan went. Zo af en toe komt er nog een game op de markt die enorm griezelig is, niet vanwege de jump scares, maar vanwege de sfeer. P.A.M.E.L.A. is precies zo’n game. Je schrikt wel, maar met name van stomme alledaagse dingen die eigenlijk totaal niet eng zijn. Deze titel moet het meer hebben van een soort griezelig ‘niet weten wat er nu gaat komen’. De game is momenteel in Early Access en het is dus het perfecte moment om te checken of deze potentie heeft.

Zoek het maar uit

P.A.M.E.L.A. is het type game waarbij de ontwikkelaars je alles heerlijk zelf laten uitzoeken. Hoe lang je doet over een bepaald stukje is dus net hoe jij zelf in elkaar zit en het inzicht hebt om verder te komen. Gezien ik een behoorlijke angsthaas ben, begon het bij mij wat moeizaam. Je personage wordt wakker in een capsule en door een paar zinnetjes tekst kom je erachter dat je dingen kan scannen en alleen bent in een groot gebouw. Daar houdt de uitleg wel op en het is aan jou om de boel te verkennen.

Stapje voor stapje onderzocht ik het gebouw, dat ontzettend donker is. Door wat gefrommel met een aantal knoppen kwam ik er gelukkig achter dat er een zaklamp-optie is om vervolgens de schrik van mijn leven te krijgen. Ik stond namelijk oog in oog met een soort verwrongen paspop. Nu zul je misschien denken: serieus? Je schrok van een paspop? Maar dat is nou net hetgeen dat zo mooi is aan deze game. Er is geen muziek, het is pikkedonker en je zaklamp verlicht maar een heel klein stukje. De game heeft geen jump scares nodig om eng te zijn, eigenlijk is je eigen schaduw al afdoende.

Ben ik alleen?

Al snel kom je erachter dat je compleet alleen lijkt te zijn in het gebouw. Het is een soort medisch centrum, maar dan volledig verlaten. Jij bent de enige normale wakkere die rondloopt en aan het verkennen is. Nu zeg ik bewust ‘normale’, want na wat rond te lopen in het gebouw kom je erachter dat je niet de enige bent. Al snel komt er een ander mensachtig iets op je afstommelen. Deze wezen bewegen zich strompelend voort, aangevuld met een gegrom en gemurmel, waardoor ik maar één conclusie kan trekken: zombies.

Gelukkig heb je de mogelijkheid om aan te vallen en kun je redelijk goed op hen inslaan om jezelf te verdedigen. Eerder benoemde ik al dat je de mogelijkheid hebt om spullen te scannen. Dit werkt ook op de diverse kistjes die je door de game heen vindt. Deze kun je hacken door op de juiste moment de spatiebalk in te drukken. Met een beetje geluk vind je een wapen waarmee je jezelf kunt verdedigen. Het eerste wapen dat ik in ieder geval in handen kreeg, kon een soort stroomstoot geven, wat perfect werkte op de zombies.

Nadat ik er één een kopje kleiner had gemaakt, kwam er een ander personage op me aflopen. Een soort android die vanaf een afstandje al tegen me begon te brabbelen. Mijn opluchting was groot om een ander te zien, maar het bleek een beveiligingsrobot te zijn, die niet zo blij was om mij te zien. Al snel was ik degene die de grond van dichtbij mocht bekijken en mocht ik weer helemaal bij het begin beginnen.

Potentie

De game is op en top survival. Het is niet de bedoeling om ergens op af te rennen, maar juist te sneaken en te hopen dat je verder komt. Sommige dingen zoals een intercom kun je scannen, waardoor je af en toe een paar zinnen verhaal krijgt. Hier houdt het dan ook wel mee op, het is een game puur gericht op overleven en het verhaal vogel je zelf maar lekker uit.

Het is heel duidelijk te merken dat de game zich nog in een vroege fase van de Early Access bevindt. Zo is het eerste laadscherm wanneer je de game opstart ontiegelijk lang, ik praat dan echt over enkele minuten, zo niet meer. Gelukkig is ontwikkelaar NVYVE Studios hiervan op de hoogte. Ook kun je eigenlijk niet met de opties rommelen, iets wat in deze game nou net even niet zo handig is, gezien het verschil tussen de minimumeisen en de aanbevolen eisen redelijk groot is. Zo is de minimumeis voor de grafische kaart een NVIDIA GTX 550 Ti (of AMD equivalent), terwijl een NVIDIA GTX 970 aanbevolen is. Het verschil is dus behoorlijk, en je kunt niet aan de instellingen zitten om deze zo optimaal mogelijk te maken voor de grafische kaart die jij bezit.

Ook in de gamewereld is het goed te merken. Zo liep de android bij mij op een gegeven moment tegen een muur aan en bleef daar maar tegenaan lopen. Op zich handig voor mij, want ik kon er stiekem langslopen, maar de bedoeling is dat natuurlijk niet. Op de dingetjes na die op het moment nog niet lekker lopen, lijkt P.A.M.E.L.A. zeer zeker potentie te hebben. Met name het enge sfeertje dat er hangt, laat een enorme indruk achter en ik kan niet wachten om te zien hoe de game zich in de komende periode nog verder weet te ontwikkelen.