Als ontwikkelaar Omega Force één ding leuk vindt, dan is het wel honderden vijanden tegelijk op je scherm tonen. Nog leuker is het natuurlijk om ze dan met een flinke knal allemaal weer van je scherm af te blazen. Ook in One Piece: Pirate Warriors 3 is dat niet anders. Hoewel de game origineel al in 2015 verscheen, doet de studio het nu nog eens over op de Nintendo Switch en dat pakt aardig uit.

Voor wie het principe van de gemiddelde Omega Force-game nog niet kent, leggen we de basisgameplay even kort uit. Jij wordt als speler in een grote omgeving gegooid, bestaande uit verschillende gangen en arena’s. In al deze gebieden verschijnen tientallen, zo niet honderden vijanden die jij dan weer met gemak van de kaart af blaast. Daarbij krijg je vaak verschillende opdrachten, zoals het verslaan van een eindbaas, het bevrijden van een gebied of het beschermen van een personage. Die trend zet zich in One Piece: Pirate Warriors 3 rustig voort.

Hij met de strooien hoed

Wie alle 800+ afleveringen van One Piece ondertussen heeft gezien, weet wel wie Monkey D. Luffy is. De kans is echter groot dat je daar helemaal geen tijd voor hebt gehad, maar daar schiet One Piece: Pirate Warriors 3 al snel te hulp. Voor de zoveelste maal wordt de lange reis van Luffy namelijk nog een keertje overgedaan, vanaf zijn eerste vriendschappen met Zoro en Nami tot aan de strijd tegen Doflamingo in Dressrosa.

Tijdens die reis kom je niet alleen een hele hoop vriendelijke en minder vriendelijke gezichten tegen, maar kom je ook langs alle grote locaties uit de serie. Bekende steden, locaties en scenario’s komen in een hoog tempo voorbij, waardoor de game voor de fan al snel een reis vol herinneringen is. Dat je daarbij ook nog eens een uurtje of twaalf bezig bent met de verhaallijn is een mooie bonus.

Een reisje rond de wereld

Hoewel de game met twaalf uur speeltijd al een aardig tussendoortje is, zou het geen Omega Force-titel zijn als je niet beloond zou worden om nog een paar keer terug te gaan naar de verschillende levels. Gedurende de verhaallijn, in deze game bekend als de Legend Log, verdien je stempels voor op je Legend Diary. Deze stempels verdien je door speciale acties uit te voeren: een x-aantal vijanden verslaan, met een specifiek personage spelen of een eindbaas met een speciale aanval uitschakelen. Heb je alle stempels behaald, dan krijg je weer speciale munten om je personages mee te verbeteren.

Mocht je dat allemaal gelukt zijn, dan is er ook nog de Dream Log: een modus waarbij je op willekeurige basis in verschillende scenario’s terechtkomt en het op moet nemen tegen tal van (vaak) sterkere vijanden. Deze modus biedt meer uitdaging dan de hoofdverhaallijn, omdat je hier niet goed kunt voorspellen in wat voor situaties je terechtkomt.

Op de opgeblazen vuist

Zoals ik aan het begin van de review opmerkte is het principe van One Piece: Pirate Warriors 3 niet veel anders dan andere Omega Force-games. Jij wordt aan het begin van je missie ergens op de kaart neergezet, waarna je met enig geweld flink wat tegenstanders mag omleggen. Toch zijn er wel wat dingen anders dan in die eerdere titels. Zo zit je in Pirate Warriors 3 gedurende het hele level vast aan het personage dat je kiest, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Fire Emblem Warriors.

Dat wil niet zeggen dat je er alleen voor staat: gedurende de gevechten vul je een meter, waarna je die kan activeren en een NPC op het veld kan roepen. Hij/zij staat je dan bij met extra aanvallen zolang je meter loopt, waarna je het kunt afsluiten met een enorme aanval om in een rake klap meer dan honderdvijftig vijanden uit te schakelen.

Meer van hetzelfde

Voor de echte fans van One Piece is Pirate Warriors 3 een feest van herkenning. Tientallen bekende gezichten, locaties en verhalen komen opnieuw voorbij. Toch is het al de zoveelste keer dat we deze voorbij zien komen, al dan niet telkens in iets andere vorm. Daarmee is de glans er ondertussen dan ook wel vanaf. Hoe tof de gevechten ook zijn, mijn hart kan maar zo vaak die hartverscheurende scène in Marineford aan.

Hetzelfde gaat natuurlijk op voor de gameplay die we ondertussen van binnen en van buiten kennen. Hoewel het ontzettend tof blijft om tientallen vijanden met één klap te verslaan, gaan de animaties en verplichte videootjes op den duur wel vervelen. Helemaal als je tien keer dezelfde gameplay in een ander jasje met een andere licentie krijgt voorgeschoteld, is de lol snel verdwenen.