Nioh

In het nauw gedreven door de eindbaas probeer ik nog een laatste klap te geven. Dat moet nog wel lukken, denk ik redelijk naïef. Het blijkt inderdaad een domme actie. Na een rake klap verschijnt de mededeling dat William Adams dood is. Gelukkig plaatst Nioh je al snel weer terug in de actie. Tijd voor de volgende poging.

Wie dus als een dolle de aanval zoekt, gaat waarschijnlijk falen. Zelf trapte ik in het begin ook iets te vaak in deze val. Hierbij ging William Adams vaker dood dan me lief was en kon ik keer op keer opnieuw beginnen. Waar dit waarschijnlijk klinkt als een te moeilijke of wellicht zelfs slechte game, bewijst Nioh keer op keer het tegendeel.

In den beginne

Nioh is een game ontwikkeld door Team Ninja. Deze ontwikkelaar kennen we onder andere van Dead or Alive en de Ninja Gaiden-games. Met Nioh probeert de ontwikkelaar een game te maken die in het genre van Dark Souls past. Toch is het al vrij snel duidelijk dat het niet om een simpele kloon gaat van From Software’s populaire franchise. De game bevat namelijk veel diepgang in interessante concepten, om te beginnen bij het verhaal.

Dit bestaat uit een mengeling van waargebeurde feiten en fictie. Als speler ga je op pad met William Adams, een westerse samoerai die op zoek is naar Amrita, een steen die de mogelijkheid biedt tot oneindig leven. In zijn queeste op zoek naar deze steen blijkt hij niet de enige te zijn die hier interesse in heeft. Aangezien de steen grote krachten heeft, valt het wel te raden wat er gebeurt als deze in verkeerde handen valt.

Ondanks dat het verhaal redelijk origineel is dankzij de mengeling van fictie en waargebeurde geschiedenis, wekte het af en toe wel een frons op mijn voorhoofd. Zo zijn sommige delen moeilijk te begrijpen en is het plot hier en daar behoorlijk rommelig. Stoort dat? Soms wel: het is niet altijd even duidelijk waarom je nou op een locatie bent. Toch hindert het de game niet. Deze plaatst je vrijwel direct in de actie, waardoor het verhaal al snel naar de achtergrond verdwijnt. Dan is het enkel nog vechten dat de klok slaat.

Gladder dan ijs

Dat het vechtsysteem zoveel goed maakt, komt door de enorme diepgang die het biedt. Dit is voor een groot gedeelte te danken aan de verschillende wapens, die allemaal verschillende speelstijlen met zich meebrengen. Zo is er te kiezen uit een enkel zwaard, een dubbel zwaard, een lans, een bijl en nog veel meer. Elk wapen kent haar eigen kracht en zwakte. Zo zijn zwaarden handzaam, maar richten ze minder schade aan. Een bijl zorgt dan weer voor meer schade, maar is zwaar en dus langzamer. Buiten deze wapens heeft de game ook nog afstandswapens zoals geweren en een pijl en boog. Hierdoor zijn vijanden op veel verschillende manieren te benaderen.

Verder heeft Team Ninja nog een mechanisme bedacht om diepgang toe te voegen, namelijk de manier waarop je het wapen vasthoudt. Dit kan in de zogenaamde low, medium en high stance. De low stance zorgt voor veel snelheid, maar weinig schade. De medium stance zorgt voor gemiddelde schade, maar is verdedigend weer heel sterk. De high stance zorgt voor veel schade, maar schiet verdedigend te kort. Het wisselen tussen deze stances gaat soepel en snel. Hiermee voelt het hele gevechtssysteem gladder dan ijs aan. Zeer prettig wanneer je aangevallen wordt door een vijand en je huidige strategie niet werkt. Middels een druk op de knop verander je van aanvalsmodus en probeer je een nieuwe tactiek.

Raak niet vermoeid

Belangrijk hierbij is om op je Ki te letten. Dit staat gelijk aan het uithoudingsvermogen van je karakter. Wanneer je Ki op is, is het niet mogelijk om een aanval te plaatsen of om snel te ontwijken. Je energie is namelijk op en totdat dit is aangevuld, ben je zeer kwetsbaar. Hierdoor wordt het belangrijk om in gevechten tactisch te werk te gaan. Het heeft dus geen zin om continu op een vijand in te blijven hakken, omdat je hierdoor snel vermoeid bent. Dit geldt overigens ook andersom. Wanneer een vijand continu op jou inhakt, raakt deze ook vermoeid. Op deze momenten is het aan jou om genadeloos hard toe te slaan.

Wanneer je wat verder in de game bent en je langzamerhand steeds beter wordt in het managen van je Ki, wordt de echte kracht van Nioh zichtbaar. De game herbergt een heerlijke flow die bestaat uit aanvallen, ontwijken en het aanvullen van je Ki. Dit geldt vooral wanneer je de lichtere wapens en low of medium stance gebruikt. Zo nu en dan had ik het idee dat de high stance net iets te traag was en de heerlijke flow doorbrak. Overigens kan dit ook gewoon aan mijn aangeleerde speelstijl liggen en wil ik het dus niet als negatief bestempelen.

Iets anders dat je wel uit de flow haalt, maar ook zeker niet negatief te noemen is, is je spirit animal. Wanneer de meter van je spirit animal vol is, is deze te gebruiken als extra kracht. Dankzij je spirit animal ben je tijdelijk onverslaanbaar en doen je aanvallen nog meer schade. De game herbergt veel verschillende spirit animals, welke je kan wisselen bij elke shrine. Een shrine is een klein monument waar je kan opslaan, maar waar je ook terugkeert wanneer je dood bent gegaan.

Herrezen uit de dood

Over doodgaan gesproken: een ander sterk punt aan de game zijn de laadtijden. Elke keer wanneer je denkt dat je nog wel een laatste klap kan geven, ben je te laat en vind je een vroege dood. De game heeft hierbij maar weinig tijd nodig om het level te herladen en binnen no time ben je weer aan de slag. Het draagt bij aan het lekkere tempo van de game. Uiteraard wil je niet continu sterven, maar wanneer het toch gebeurt, speel je zo weer verder.

Overigens is doodgaan in de game niet direct de grootste straf. Met elke dood leer je weer iets meer over de speelstijl van je tegenstander. Het is dan aan jou om te ontrafelen hoe je deze vijanden het beste kan doden. Hoe vaker je het probeert, hoe meer de patronen zichtbaar worden. Daarnaast verlies je wel al je experience points, maar behoud je de wapens en armor. Hierdoor is het mogelijk om relatief snel terug te komen op de plek waar je bent gestorven om zo je experience points weer op te rapen. Doordat je deze punten weer op wilt rapen (je wilt natuurlijk niet dat je harde werk voor niets was), moedigt de game je keer op keer aan om de vijand weer opnieuw te bestrijden. Doordat je gelijk weer op zoek gaat naar je lichaam, blijft het tempo ook hoog liggen.