World of Warships stelt ons in staat om epische conflictscenario’s aan te pakken waarin duizenden tonnen aan staal en buskruit elkaar het leven zuur maken. Fregatten, torpedojagers, vliegdekschepen en kanonneerboten zijn allemaal aan de orde. Die schepen zuigen de makers echter niet uit hun duim, maar ze zijn gebaseerd op echte schepen die echt door de oceanen gegleden hebben.

Hoewel World of Warships geen simulator is waar alles tot in de details waarheidsgetrouw gebouwd is, doet Wargaming erg haar best om realistische content te maken. Om dit voor elkaar te krijgen gaat hun onderzoeksteam regelmatig een nauw samenwerkingsverband aan met musea. Het afgelopen jaar heeft de ontwikkelaar zich samen met het Marine Museum in Den Helder ingespannen om een eigen versie van de Hr. Ms. Friesland te water te laten in World of Warships. Tijdens een lezing in het museum vertelden een drietal veteranen die op het schip gediend hebben hun verhaal en deelden ze hun ervaringen op de Hr. Ms. Friesland.

De wereld in de ban van het communisme

Na de Tweede Wereldoorlog heeft het Nederlandse ministerie van defensie flink wat guldens gestoken in het opnieuw tot leven brengen van de Nederlandse marine en haar vloot. Toen de Duitse invasie aan het begin van de Tweede Wereldoorlog realiteit leek te worden, heeft Nederland de geallieerden om hulp gevraagd om de wateren te beschermen. Zoals toen wel meer gebeurde, werd die hulp wel beloofd, maar nooit gerealiseerd. Na de Tweede Wereldoorlog raakte de Westerse wereld in de ban van de angst voor het communisme. Vastberaden om niet langer hulpeloos te zijn, zette de Nederlandse overheid alle zeilen bij om een sterke vloot te realiseren ter verdediging van de Nederlandse wateren.

Friesland 2

De Hr. Ms. Friesland was een product van deze productiedrift, al is zij pas op 21 februari 1953 te water gelaten en werd zij op 22 maart 1956 in dienst gesteld. De Hr. Ms. Friesland was een van de acht Frieslandklasse onderzeebootjagers. Het schip heeft op onderzeeërs gejaagd tot ze uit dienst is gesteld in de zomer van 1979. Voor die tijd heeft het schip actie gezien in de wateren van Nieuw-Guinea en is ze ingezet als ondersteunend vuur tijdens de Amerikaanse oorlog met Noord-Korea.

Echte verhalen van echte zeelieden

Al deze informatie is ook te vinden op Wikipedia en historische websites. Tijdens de lezing kreeg ik echter ook wat informatie te horen die niet zo vrij verkrijgbaar is. Zo vertelde een van de ex-mariniers over het eten wat uit de kombuis kwam. Dit was een afwisseling tussen gekookte aardappelen met boontjes en andere ‘klassiek’ Hollandse gerechten als nasi met pindasaus. Zulke details laten de wereld aan boord van een oorlogsschip van een andere kant zien.

Misschien interessanter voor spelers van World of Warships was het verhaal over de wapens aan boord van de Friesland. Officieel gezien had het schip vier 12 cm kanonnen aan boord. Daarnaast waren er zes 40 mm mitrailleurs en tot slot waren er twee Bofors raketdieptebommenwerpers. Die laatsten waren echter nog een experimenteel ontwerp en ergens in de jaren zeventig vond er een catastrofaal ongeluk plaats tijdens een experiment na wat aanpassingen. Het ongeluk resulteerde in een ontploffing van het wapen, waarbij een aantal mensen gewond raakten. Een van de personen die hun verhaal mochten doen, raakte gewond bij dit ongeluk. Gelukkig betekende dit voor hem niet het einde van zijn carrière, al waren anderen ernstiger getroffen. Na het ongeluk is het wapen buiten gebruik gesteld en is er nooit meer iets mee gedaan.

Sloep vol mooie dames

Als laatste kwam er een vierde ex-marinier op het podium, die ook gediend had op de Friesland. Hem stond een bepaalde gebeurtenis nog vers in het geheugen. Op een stormachtige nacht ving het schip een noodsignaal op. Een kapitein is verplicht om op open water een noodsignaal te onderzoeken, dus de Friesland ging erop af. Het bleek hier te gaan om een klein bootje dat tegen de kliffen van een eiland bij Nieuw-Guinea aan dreigde te slaan.

Al snel werden er wat bemanningsleden opgetrommeld om in een sloep te springen om te kijken wat ze konden doen. Bemanning optrommelen was niet moeilijk, want op een of andere manier was het idee ontstaan dat dit schip vol mooie vrouwen zou zitten. Nadat de bemanning de golven trotseerde, bleek echter dat de boot vol met koeien zat. Deze koeien zijn gelukkig wel goed terecht gekomen.

Ik vond het een bijzondere ervaring om de intieme verhalen te horen van wat er op de schepen plaatsvond. Het maakt de kille geschiedenis van de koude oorlog wat warmer. Daarnaast geeft het de schepen in World of Warships wat meer persoonlijkheid. Tot slot is het tof om te zien hoe een stukje Nederlandse geschiedenis eer wordt aangedaan in een internationale game. Wellicht zien we de komende jaren wel meer Nederlandse schepen het strijdveld van World of Warships betreden. Wargaming sluit het in ieder geval niet uit.