Moonlighter

Tussen het geweld van de E3 door was het fijn om af en toe even te ontsnappen en te kijken hoe het met mijn winkel ging. Het prijzen van mijn koopwaar, een praatje maken met een klant en dan ’s avonds lekker naar bed. Althans, dat denkt de rest van het dorp, want stiekem ben ik een Moonlighter en leid ik ’s nachts een compleet ander leven.

Het combineren van game genres die we normaliter niet samen zien is altijd een risico, want games kunnen er al snel complex en ongebalanceerd van worden. Digital Sun Games heeft zich ook een dergelijk project op de hals gehaald door een management game te mixen met een klassieke dungeon crawler. Daarbij was dit ook nog hun eerste project en dat hebben ze gefinancierd met een Kickstarter-campagne. Dat is nogal een gok, maar soms moet je een beetje risico nemen als je een game wilt maken.

Armoede

Digital Sun heeft in ieder geval geen risico genomen als het gaat om de stijl van de game. Je hoeft maar een paar screenshots of een trailer te bekijken om te zien dat het veel leent van de vroegere Zelda-games. Het is een klassieke actie-rpg waarin je vijanden moet zien te raken met korte aanvallen, om vervolgens zo snel mogelijk weer weg te rollen. Dat vergt opperste concentratie, waardoor je gemakkelijk langs de fraaie pixelart van de game heen kijkt.

Gelukkig leidt de hoofdpersoon, Will, een dubbelleven en krijg je nog uitgebreid de tijd om naar de mooie vormgeving te kijken op het moment dat je de dungeon verlaat en terugkeert naar je winkel. Hier mag je de pas veroverde loot opslaan, verkopen of gebruiken om betere items van te maken. In eerste instantie moet je vooral items verkopen om het nodige kapitaal te verzamelen, waarmee je de winkel en de diensten in het dorp uit kunt breiden.

Zowel Will als het dorpje Rynoka waarin hij woont zijn nogal in een schamele staat. Will vecht namelijk in eerste instantie met een bezem en daarbij heeft hij de enige winkel in het dorp. Een goede monopolie-positie kun je denken, maar het is wel handig om een smid of een alchemist te hebben voor betere items en potions. Nu zijn deze er wel, maar aan het begin van Moonlighter hebben zij nog niet direct een winkelpand. Ook het dorpje moet je dus upgraden.

Kopen, kopen, niet kijken

Voordat je aan upgrades kunt denken, moet je eerst heel veel spullen zien te verkopen. Gelukkig is Moonlighter precies zo ingesteld dat er nooit een tekort is aan avonturiers en moet je je vooral richten op het vinden van de juiste prijs voor elk item. Dat is in eerste instantie een proces van trial and error.
Je geeft een item een prijs en wacht tot er een potentiële koper langskomt. Deze bekijkt een item en in een tekstballonnetje wordt weergeven wat zijn reactie is als hij het prijskaartje bekijkt. Afhankelijk hiervan kun je de prijs verhogen of verlagen, net zo lang tot je product niet te goedkoop, maar ook niet te duur is.

Het managen van de winkel is dus erg basic, al is het daardoor niet minder bevredigend om de gouden munten je kassa te zien binnenrollen. Zeker als je eenmaal de goede prijzen te pakken hebt, gaan alle items als warme broodjes over de toonbank. Natuurlijk vind je wel weer nieuwe items en kan het inschatten van de prijs opnieuw beginnen. Toch is uiteindelijk het enige wat de geldstroom onderbreekt een sporadische winkeldiefstal en een lege voorraad.

Rollen, duiken, vallen en weer opstaan

Je vult de voorraad van je winkel aan door de dungeons aan de rand van het dorp in te duiken. In het begin is er maar één dungeon beschikbaar. In deze Golem Dungeon moet je allerlei vijanden verslaan en vooral ook ontwijken. De combat is namelijk niet alleen een kwestie van op het juiste moment toeslaan, maar ook zorgen dat je niet geraakt wordt. Dit vraagt om een zeer nauwlettende besturing en je kunt de game dan ook alleen spelen met een controller of een toetsenbord. Volgens Digital Sun Games kun je alleen met deze besturing de precisie bereiken die je nodig hebt om de game uit te spelen.

Wanneer je naar behoren rolt, slaat en weer wegduikt, kom je uiteindelijk bij de eindbaas. Dit zal niet tijdens je eerste poging of zelfs de tweede of de derde zijn, want het vergt wat oefening en upgrades om alles te overleven. Wat ook helpt is om de alchemist in het dorpje een winkelpand te bezorgen, zodat je een lading health potions mee kunt nemen op je avonturen. Ook helpt het om je armour te upgraden en het wapen te kiezen dat bij jouw speelstijl past. Je kunt je voorstellen dat je met een schild en een zwaard makkelijker een inkomende aanval kunt pareren, waar je met een tweehandig zwaard de vijanden sneller in tweeën klieft. Daarnaast zitten er ook bij de wapens verschillende upgrade-niveaus in, die je tijdens je avontuur bij de smid kunt vrijspelen.

In totaal zijn er vijf verschillende dungeons, met elk verschillende vijanden en een unieke eindbaas. Bij het verslaan van de eindbaas krijg je de sleutel tot de volgende dungeon. In die zin herhaalt Moonlighter zichzelf en kan de game al snel een grind worden. Dat is niet per se erg, want de combat zit strak in elkaar en is daardoor erg plezierig. Toch zijn de enige verrassingen die je in de game gaat tegenkomen de vijanden zelf. Deze zorgen dat je je tactiek steeds moet aanpassen of moet combineren, omdat je tegelijk tegen verschillende vijanden vecht.

Niets is wat het lijkt

De vijanden zijn meteen het meest verrassende aan Moonlighter. De game vertelt verder geen bijzonder interessant verhaal en alle mechanieken van het verkopen van je items tot aan de complexe boss fights blijven bij de basis. Dit maakt Moonlighter bij vlagen repetitief en is het daarnaast geen game die uitnodigt om aan een tweede playthrough te beginnen. Behalve dan om de fijne soundtrack nog een keer te luisteren, want die is heerlijk.

Toch heeft Digital Sun Games een verstandige keuze gemaakt door de game niet te complex te maken. Elk onderdeel wat in de game zit is niet bijzonder vernieuwend of diepgaand, maar wel netjes afgewerkt. Het verkopen van items is simpel, maar geeft voldoening door de immer rinkelende buidel links bovenin. Het verslaan van eindbazen is best wel pittig, maar geen van hen komt in een lijstje van top 10 ergste eindbazen ooit. Dat is verder ook helemaal prima, want net zoals sommige winkeliers ’s nachts monsterverslindende helden zijn, is Moonlighter aan de basis een simpele actie-rpg, maar doet alles wat ze wel doet precies goed.