Het is het jaar XXXX. Er heerst paniek op de straten. De vijand is op zoek naar een nieuwe muze en meisjes van over de hele wereld worden ontvoerd. Zelfs de meisjes op meisjesscholen zijn niet meer veilig en zonder de meisjes kan liefde niet meer opbloeien. Tijd voor Gunvolt en zijn vrienden Ekoro en Beck om daar een stokje voor te steken. Alleen zij zijn in staat om de vreselijke terreur af te wenden en onze meisjes te beschermen. Een voor een gaan ze de stedelijke faciliteiten af om ze te bevrijden, want zoals een groot man ooit zei: ‘No one steals our chicks… and lives!’.

Van het begin af aan is het duidelijk dat Mighty Gunvolt zichzelf he-le-maal niet serieus neemt. Je start de game en het verhaal wordt voorgeschoteld. Een lap tekst verschijnt in beeld die kant noch wal raakt en vol staat met spelfouten. Er is geen touw aan vast te knopen en dat is helemaal expres gedaan; een knipoog naar de games van vroeger die dat per ongeluk deden. Mighty Gunvolt is een eerbetoon aan de oude NES-games en past perfect in het rijtje van de 8-bit-Mega Man-revival die we de afgelopen jaren hebben gezien: de terugkeer van 8-bit Mega Man in Mega Man 9 en 10, maar ook de door een fan gemaakte Mega Man vs. Street Fighter. Net als die games is Mighty Gunvolt gebaseerd op de oude Mega Man-games.

Mighty Gunvolt is een old-school side-scrolling platformgame. Je bestuurt één van de drie helden door negen verschillende levels en aan het einde van elk level bevindt zich een eindbaas. Versla ze allemaal en hoera, je hebt de game uitgespeeld. De gameplay van Mighty Gunvolt is identiek aan Mega Man, al hebben de drie verschillende personages onderlinge verschillen. Gunvolt kan twee keer springen en kan hogere plekken bezoeken, Ekoro kan net als Princess Toadstool in Mario 2 in de lucht zweven en vijanden rekruteren, terwijl Beck door smalle plekken heen kan gliden, waardoor hij kortere wegen kan nemen of items kan bereiken die voor de rest onbereikbaar zijn. Voor de rest is het vrij standaard: je kunt springen en schieten en het is aan jou om door de levels te navigeren en te overleven.

De levels in Mighty Gunvolt zijn bijzonder kleurrijk en bieden uitdaging. Er zijn genoeg vijanden om je het leven zuur te maken, maar een health powerup is nooit ver weg. De levels zelf zijn uitdagend zonder ooit frustrerend te zijn. Ze bieden de perfecte moeilijkheidsgraad voor iedere speler. Helaas kan datzelfde niet gezegd worden over de verschillende eindbazen. De balans tussen hen is ver te zoeken: sommigen zijn veel te makkelijk terwijl anderen veel te moeilijk zijn.

De presentatie van Mighty Gunvolt is zonder twijfel het allerleukste aan de game. De omgevingen, animaties en muziek zijn mooi gemaakt en je hebt tijdens het spelen echt het idee dat dit een oude NES-game had kunnen zijn, minus de constante slowdown en grafische glitches die op zouden moeten treden. De muziek is op één of twee tracks na super, het 8-bit gevoel komt sterk naar voren in de graphics en de levels zijn lekker veelzijdig.

De game is voor verschillende (nieuwe) platformen verkrijgbaar, maar is in essentie een ‘oude’ game. Er zijn maar negen levels (waarvan vier optioneel) en hoewel je de game drie keer uit kunt spelen vanwege de verschillende speelbare personages, blijft het bezoekje aan Mighty Gunvolt-land kort. Daar staat tegenover dat Mighty Gunvolt voor een habbekrats verkrijgbaar is. Maar zelfs voor de zeer lage prijs voelt het nog steeds een klein beetje karig aan. Begrijp me niet verkeerd, Mighty Gunvolt is erg leuk maar kost nog geen vijftien minuten om uit te spelen. Ik kan Mighty Gunvolt zeker aanraden, maar realiseer wel: voordat je het weet is het alweer voorbij.