Bijna iedere gamer heeft wel de onenigheid tussen Hideo Kojima en Konami meegekregen. Een ruzie die al enkele maanden duurt met als dieptepunt het verwijderen van alle logo’s van Kojima Productions uit alles wat met Metal Gear Solid V: The Phantom Pain te maken heeft. De man die al vanaf 1987 bezig is met de Metal Gear-franchise verbannen van zijn eigen serie. Op de gamescom mochten Tim en ik de game checken waar gek genoeg de naam van Kojima op het startscherm nog te lezen was. Maar genoeg over dit voorval, laten we het vooral over de game hebben, want daar gaat het immers om.

De demo die te spelen was bestond uit de derde missie van de game waarin je met Big Boss a.k.a. Venom Snake een belangrijke commandant moet uitschakelen in een Russisch kamp in Afghanistan. Het lag volledig in mijn handen hoe ik dit ging aanpakken. Wil ik dit rustig en berekenend aanpakken, wat erg wordt aangemoedigd in Metal Gear Solid, of ga ik toch ‘guns blazing’ iedereen te lijf als een soort Rambo. Uiteindelijk koos ik voor het eerste en het bleek meteen geen makkie te worden, want je moet echt uit het zicht blijven. Anders wordt het een heel lastig verhaal om het doelwit rustig uit te schakelen. De vijand is namelijk erg intelligent en ze stoppen niet met zoeken tot ze je gevonden hebben, iets wat vaak ontbreekt bij de meeste games waar de AI na zo’n dertig seconden het weer voor gezien houdt.

Natuurlijk overschatte ik mijn skills en bij soldaat nummer drie ging het mis. Ik werd kort gezien en het hele kamp stond meteen paraat om je te zoeken of af te schieten. Even weglopen zit er niet in, want die gekke Russen weten niet van opgeven. Dit hoge realisme maakt The Phantom Pain toch behoorlijk lastig, waardoor de casual gamer misschien snel zal afhaken. Uiteindelijk ontaarde alles in een groot vuurgevecht en ook dit werkt zoals het moet. Toch moet je geduldig en tactisch te werk gaan, want je gaat behoorlijk snel dood als je te overhaast bent.

De intelligente Russen zorgen ook voor veel dynamiek in The Phantom Pain waardoor je altijd de tactiek moet aanpassen. Ben je iemand die vaak ‘s nachts aanvalt, dan zullen de vijanden op een gegeven moment extra lampen gebruiken. Of ben je zo’n gamer die met zijn auto als een bezetene een kamp door racet, dan zijn er na een tijdje extra wegversperringen aangelegd waardoor je een andere manier moet bedenken om het kamp binnen te komen. Dit houdt The Phantom Pain afwisselend en prikkelt de speler om constant van tactiek te veranderen.

De gameplay is tot nu toe dik en orde, maar ook grafisch staat de game als een huis. Afghanistan was werkelijk prachtig en sleept je direct mee in de gevaarlijke wereld. Naast Afghanistan zal Venom Snake ook nog in de jungles van Afrika belanden en kom je ook vaak in je eigen militaire kamp, Mother Base. Dit kamp kan je uitbreiden door goederen, wapens en gevangen op te pikken door middel van een soort ballon. Super handig natuurlijk, maar ook enorm grappig als je in een lollige bui de lokale dieren wilt ontvoeren. Ik bedoel een schaap aan een ballon, priceless.

Verhaaltechnisch ben ik met deze speelsessie niet veel wijzer geworden, maar we kregen te horen dat het verhaal wel een fatsoenlijke introductie krijgt. Gelukkig maar, want Metal Gear Solid staat bekend om zijn uitgebreid en gecompliceerd verhaal. Het is dus niet per se nodig om de vorige games van de franchise te spelen om het verhaal van The Phantom Pain te snappen. Al zullen de gamers met een Metal Gear verleden het wel een stuk makkelijker krijgen met het volgen van de verhaallijn.

In mijn ogen is Metal Gear Solid V: The Phantom Pain af en dat zou het ook moeten zijn, want 1 september ligt de game al in de winkel voor de PlayStation 4, Xbox One en pc. Wat ik heb gezien, is erg veelbelovend te noemen. Fans van de serie zullen smullen van The Phantom Pain, maar ik denk dat de gemiddelde gamer deze game erg gaat waarderen. Het zou zomaar wel eens de eerste najaarsknaller kunnen worden van 2015