Het is slechts drie jaar geleden dat we voor het laatst een Mario Tennis-game zagen, maar voor velen zal dit toch langer aanvoelen. Het feit dat de gehele Wii U-collectie van Nintendo voor veel mensen aan hun neus is voorbijgegaan, zorgt ervoor dat je toch al flink wat jaren terug moet in het geheugen om weer een Mario Tennis-game voor de dag te halen. Het is dan ook maar goed dat de Japanse gigant zijn kans schoon ziet om de serie nieuw leven in te blazen met Mario Tennis Aces.

Hoewel Mario vooral bekend is door zijn prinses-reddende avonturen en capriolen op de kartbaan, heeft de loodgieter ondertussen ook voldoende ervaring op de sportvelden. Daarbij is tennis de langstlopende sportieve hobby van Mario, met zijn eerste ervaring daterende uit 1995. Voor mensen die echter nooit een Virtual Boy gehad hebben (bijna iedereen), moet het vooral de release van Mario Tennis op de Nintendo 64 zijn die goed is bijgebleven. In die tijd is er echter voldoende veranderd.

Luigi, je bent een pannenkoek

Je zou het misschien niet verwachten in een sportgame, maar Mario Tennis Aces begint zowaar met een verhaal. Het eerste verhaal sinds Mario Tennis: Power Tour uit 2015, want daarna had ontwikkelaar Camelot Software Planning er duidelijk even geen zin meer in. In dit verhaal gaan de zaken redelijk goed voor Mario gedurende zijn tijd in het Bask-koninkrijk: samen met Peach maakt hij in de dubbels Bowser en Bowser Jr. een kopje kleiner. Het is dan ook niet het enorme reptiel dat de boel verpest, maar Mario’s bloedeigen broer Luigi.

Wanneer Wario en Waluigi namelijk het toneel betreden, weet je al dat er iets niet helemaal lekker zit. Als de twee je dan ook nog een magisch tennisracket aan willen bieden, moeten de alarmbellen gaan rinkelen. Die gaan dan ook in alle maten af bij Mario, maar niet bij zijn minder snuggere broertje. Terwijl Wario en Waluigi de deur worden gewezen door Mario, lukt het Luigi niet om zijn grijpgrage handen thuis te houden en pakt hij het racket. Vanaf dat moment gaat het in een sneltreinvaart: Luigi zit onder een vloek, de prinsessen Peach en Daisy zijn in paniek en aan Mario de taak om het koninkrijk van Bask te redden.

Oefening baart kunst

Om de Story Mode uit Mario Tennis Aces nu een verhaal van epische proporties te noemen, is lichtelijk overdreven. Hoewel de modus vooral in de tweede helft wat meer uitdaging biedt, ben je er toch al gauw in een uurtje of vier doorheen. Gedurende die tijd krijg je verschillende opdrachten waarmee je spullen verzamelt die je nodig hebt om het koninkrijk te redden.

Zo moet je regelmatig je kwaliteiten bewijzen aan bewoners en bezoekers van het koninkrijk, maar staan er ook verschillende minigames op de planning. Denk aan driehonderd keer overspelen met een tegenstander, vijfentwintig keer een tegenstander passeren zonder dat hij de bal terugslaat of prijsschieten om een minimaal aantal punten binnen de tijd te behalen. Hoewel dit de eerste keren nog leuk is, forceert de tegenstander je vooral in de latere levels in zulke onmogelijke bochten dat sommige levels onhaalbaar lijken.

Wanneer je de verhaalmodus doorloopt, komen er hele lichte RPG-elementen bovendrijven. Zo stijgt Mario in levels als hij missies voltooit en kan hij ook nog verschillende rackets verdienen die betere kwaliteiten hebben. Vreemd genoeg komen deze elementen alleen maar voor in de verhaalmodus: zowel het levelsysteem als de verschillende typen rackets worden daarna meteen de deur uit gedaan.

Dat een levelsysteem niet direct wordt doorgevoerd, is nog wel te begrijpen. Dat vergroot de drempel tussen spelers namelijk enorm, vooral wanneer er geen matchmaking is. Een dergelijk excuus is er voor het ontbreken van personalisatie echter niet. Of het nu gaat om een eigen outfit of nieuwe kleur voor je racket, het was het minste wat Camelot had kunnen doen om de personages eigen te maken.

Voldoende keuze

Wanneer de verhaallijn is afgelopen en je vier uur enkel met Mario hebt getennist, kun je wel opgelucht ademhalen. Hoewel de naam van de game en de verhaalmodus anders doen vermoeden, zijn er meer spelers onder de zon dan alleen Mario. Met de release zijn er momenteel zestien personages beschikbaar, met bekende namen als Mario, Peach, Toad en Bowser.

Toch zie je ook direct een aantal opvallende namen voorbijkomen, die je misschien niet direct in een tennisgame verwacht: Boo, Spike en ook Chain Chomp zijn aanwezig. Het leuke aan de personages is dat ze zijn opgedeeld in verschillende speelstijlen. Zo zijn bijvoorbeeld Bowser en Donkey Kong wat langzamer, maan slaan ze harder. Daarentegen zijn Boo en Rosalina ‘tricky’ spelers, die hun slices heel veel effect mee kunnen geven.

Mochten de zestien personages niet voldoende zijn, dan is er goed nieuws. Momenteel zijn er nog minstens vijf personages verborgen, waarvan zowel Blooper als Koopa Troopa de komende maanden in online toernooien zijn te verdienen. Mocht je niet veel online spelen of de game daarna pas kopen, dan komen de extra personages ook gewoon los beschikbaar als gratis update.

Het veld op

Wanneer je een keuze hebt kunnen maken en eindelijk het veld op kunt stappen, kun je dat in een aantal modi doen. Free Play spreekt redelijk voor zich: je kiest een personage, je kiest een locatie en je stelt de regels in. Daarbij kun je ook nog kiezen om voor enkel- of dubbelspel te gaan, waarbij de laatste natuurlijk het leukste is met drie medespelers.

Wil je iets meer uitdaging, dan kun je in de Tournament Modus duiken. Hoewel de toernooien tegen computergestuurde tegenstanders enkel kunnen dienen als opwarmertje, is dat online wel anders. In een toernooischema word je willekeurig met andere spelers gematched die in hetzelfde stadium van een toernooi zijn. Met elke gewonnen wedstrijd verdien je weer punten om op de online ranking te stijgen, maar voor verliezers zit er maar één ding op: opnieuw beginnen aan het toernooi.

Ook met vrienden en familie

Het spat van Mario Tennis Aces aan alle kanten eraf dat de game perfect geschikt is om ook even snel met vrienden en familie te spelen. Om echter stap voor stap uit te moeten leggen wat ieder knopje doet, duurt vaak te lang. Als oplossing daarvoor kent de game een nieuwe Swing Mode. Hierin kunnen net als in Free Play verschillende regels gekozen worden, maar ook locaties en personages. Het grote verschil zit hem vooral in hoe je speelt.

Bij de Swing Mode is het namelijk de bedoeling dat je slechts één Joy-con in je hand neemt en deze dan als motion controller gaat gebruiken. Verschillende bewegingen leveren dan ook echt verschillende slagen op, zoals een lob, slice, back- of forehand. Daarbij is ook timing van cruciaal belang, want te vroeg of te laat slaan resulteert dus ook gewoon in een bal die alle kanten op kan vliegen. Dit wijkt dus af van de klassieke Wii Sports-ervaring, waar lukraak in de rondte slaan al een punt op kon leveren. Het vereist wat oefening, maar vooral wanneer iemand totaal geen gamingervaring heeft vormt dit de leukste modus.

Geen koud kunstje

Voor wie wel wat meer game-ervaring heeft, biedt Mario Tennis Aces natuurlijk ook voldoende uitdaging. Niet alleen in de vorm van de eerder genoemde tegenstanders in een online toernooi, maar ook in de skills die nodig zijn om deze tegenstanders te verslaan. De game heeft namelijk tal van verschillende trucjes in zijn arsenaal die je moet beheersen om als winnaar van het veld af te stappen.

De simpelste daarvan is het Zone Shot. Dit slow motion schot verdien je door voldoende energie te sparen tijdens de verschillende rally’s en dan op het juiste moment in een ster-marker je rechter trigger in te drukken. Op dat moment springt je personage in de lucht, vertraagt de tijd en kun jij richten om je schot te plaatsen. Als tegenstander moet je hier natuurlijk weerstand aan kunnen bieden en dat komt in de vorm van Zone Speed: druk de R-trigger op ieder ander moment in en je gebruikt jouw gespaarde energie om de tijd te vertragen. Perfect dus om een goed block uit te voeren en de bal de andere kant op te sturen om net dat cruciale punt te pakken.

Die timing is overigens hard nodig, want slechte timing levert schade op. Niet aan je personage, maar wel aan je racket en dat is heilig. Bij iedere wedstrijd krijg je namelijk maar een beperkt aantal rackets en loopt je racket te vaak schade op, dan breekt het. Breek te veel rackets in een wedstrijd en het is einde oefening. Daarnaast herstellen rackets niet. Dus vooral wanneer je in een lange wedstrijd zit, kun je maar beter zuinig zijn. Even onvoorzichtig zijn en je mag het veld afstappen met gebogen hoofd.

Mocht je de basis onder de knie hebben, dan zijn er nog de Special en Trick Shots om je spel naar een hoger niveau te tillen. De Special Shots zijn unieke aanvallen voor ieder personage wanneer hun energiebalk volledig is gevuld. Dit is een krachtige aanval die zelfs sterk genoeg is om het racket van de tegenstander in een enkel schot te breken. Voor balletjes die net buiten handbereik zijn heeft ieder personage ook een set aan Trick Shots. Deze schoten vereisen een perfecte timing, maar zorgen er wel voor dat je uit een onmogelijke situatie toch nog punten kunt scoren.

Zuurstokroze

We zijn door de jaren heen wel gewend geraakt aan Mario en zijn vrolijke kleurenpalet. Ook Mario Tennis Aces doet dit eer aan, want de felle kleuren druipen van je scherm af. De zestien personages hebben allemaal hun eigen stijl en gedrag, maar passen stuk voor stuk bij het vrolijke koninkrijk. Of het nu gaat om de persoonlijke intro’s, of de unieke Special Shots: ieder boegbeeld uit de serie heeft karakter en dat merk je.

Het feit dat de verschillende arena’s perfect aansluiten op de personages maakt het beeld natuurlijk compleet. De meeste gevechten worden uitgevochten op het gras of gravel van Marina Stadium, waarbij de grond oplicht met de huiskleuren van je personage. Daarbij zit het publiek natuurlijk vol met fans van jou en je tegenstander, inclusief logo’s van je personage op vlaggetjes, t-shirts en petjes. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat de andere omgevingen geen sfeer uitstralen: of je nu op een treinstation staat waarbij allerlei personages oversteken, of in de jungle met Piranha-planten die uit buizen omhoog komen, het ademt sfeer uit.

Er is dus meer dan genoeg om je even bezig te houden, vooral wanneer je online hoog in de ranglijsten wil staan. Daar zal dan ook de grootste groep hardcore gamers zich op focussen, want zoals het er nu naar uitziet is er voor de sologroep verder niet heel veel meer te beleven in Mario Tennis Aces.