Wat kan je over Big Boss zeggen? Een heleboel, behalve dat hij een supermens is. Hij heeft nooit bovennatuurlijke krachten getoond en is, als je alles opzij zet, niets meer dan een normale soldaat. Toegegeven, hij staat in de wereld van Metal Gear te boek als de allerbeste soldaat, maar een “simpele” soldaat niettemin. Wat is het dan dat Big Boss zo apart maakt? Waarom zou je hem dan überhaupt een titel geven als extraordinair?

Misschien wel omdat het leven van Big Boss vreselijk bewogen is. Dat zijn leven bijna evenveel bochten heeft als een gemiddelde achtbaan, zo niet meer. In essentie is Big Boss niets meer dan een soldaat, maar dan wel een soldaat met idealen. Een soldaat die gelooft in loyaliteit en op zoek is naar zijn plek in de wereld. Maar telkens wanneer hij denkt die plek te hebben gevonden, wordt die plek van hem afgenomen. Door corrupte regeringen, spoken uit het verleden of zelfs een kloon die één van zijn acht kinderen voor moet stellen. Want in de wereld van Metal Gear (Solid) kan nooit iets simpel zijn.

De oudere spelers onder ons groeiden op met het idee dat Big Boss een slechterik is. In zijn eerste optreden in Metal Gear voor de NES was hij de CO voor Solid Snake, maar bleek hij aan het einde van de game de slechterik te zijn. In het onofficiële vervolg op de NES-versie van Metal Gear, genaamd Metal Gear 2: Snake’s Revenge zou Big Boss weer de rol van de bad guy op zich nemen. Deze keer als vuurspuwende cyborg na alle verwondingen die hij op had gelopen aan het einde van de eerste Metal Gear. Zo ver we wisten, was dat het einde van Big Boss. Zelfs toen Metal Gear Solid in 1998 om de hoek kwam kijken, waar terroristen Shadow Moses in Alaska hadden overgenomen en het stoffelijk overschot van “de grootste soldaat aller tijden” opeisten. Wat hadden spelers gemist? Was Big Boss niet de slechterik in de voorgaande Metal Gear-games? Waarom wordt hij nu plotseling de beste soldaat aller tijden genoemd? Het antwoord zou pas veel later komen in 2005, met de release van Metal Gear Solid 3: Snake Eater. De game waarin we de oorsprong van alles zouden meekrijgen.

We leren het echte verhaal van Big Boss kennen wanneer hij nog een relatief groentje is. In 1964 moet hij een Russische wetenschapper uit het USSR zien te krijgen totdat hij wordt verraden door zijn mentor; The Boss. Ze blijkt een overloper te zijn, ontvoert de Russische wetenschapper zelf en laat Big Boss (destijds nog onder de naam Naked Snake) zwaargewond achter. Wat volgt is een verhaal van meerdere plotwendingen waarbij niemand is die wie hij of zij lijkt te zijn. The Boss blijkt geen verrader te zijn, andere mensen weer wel en wanneer het erop aankomt, is hij zelf de persoon die de trekker overhaalt en zijn voormalige mentor vermoord. Zij is gestorven voor haar land en heeft alles opgeofferd en de wereld een betere plek gemaakt zonder dat iemand dat ooit te weten zal gaan komen. Het is iets wat hem voor de rest van zijn leven zal blijven achtervolgen. Het is dan dat hij het idee krijgt voor een utopie voor krijgers, soldaten en huurlingen. Niet langer zullen mensen zoals hij beschouwd worden als simpele instrumenten voor de oorlogvoering. Niet langer zullen soldaten onder hem begraven worden met naamloze graven, zonder ooit het respect te krijgen wat ze hebben verdiend door hun leven te geven voor iets waar ze in geloofden. Zijn idealen zijn wat hem voor de rest van zijn leven en de serie zal gaan voortdrijven.

Wat volgde waren vele pogingen om zijn krijgers-utopie te verwezenlijken, maar het mocht telkens niet zo zijn. Dat is misschien de reden waarom het verhaal van Big Boss zo interessant is. Hij is niet een goed persoon, maar ook geen kwaad persoon. Je snapt waarom hij de dingen doet die hij doet. Je kan het hem niet kwalijk nemen, omdat je je in zijn situatie kan verplaatsen. Uitgekotst en gebruikt door alle instanties die hij hoorde te vertegenwoordigen, nee, beschermen zelfs. We weten allemaal hoe het is om verraden te worden, te twijfelen of je wel het goede pad beloopt, of dat je je afvraagt of je wel je dromen moet achtervolgen. Misschien is dat de reden waarom zoveel mensen zich met Big Boss, of met zijn verleden kunnen identificeren. Hij is maar een gewone man die goed is in wat hij doet, zonder dat iemand hem daar ooit voor heeft bedankt. Hij wil niets liever dan te zorgen voor zijn naasten en te voorkomen dat hen overkomt wat al zoveel mensen is overkomen. Om de erkenning te krijgen voor zijn daden, ook al moet hij af en toe het slechte pad op om dat te realiseren. Dat je met Big Boss eigenlijk alleen maar prequels speelt, maakt het alleen maar meer tragisch, want het is alsof je een boek gaat lezen waarvan je het einde al kent. Een einde dat bitter is. Maar ondanks de vele tegenslagen, geeft hij nooit op. En dat maakt hem extraordinair.