Het is zeldzaam dat we een nieuwe videogame uit Nederland mogen verwelkomen. Met Karmaflow: The Rock Opera Videogame hebben we er een nieuwe bij. Gemaakt door Basecamp Games uit ’s-Hertogenbosch is het zeker een unieke game. Zoals de titel niet doet vermoeden is het een puzzel/platformergame. Zoals de titel wél doet vermoeden wordt er veel in gezongen en staat muziek centraal. De mix tussen allerlei soorten metal en klassieke opera werkt en klinkt goed. Het doet me dan ook deugd om te zeggen dat Karmaflow: The Rock Opera Videogame een fantastische soundtrack heeft. Het is alleen jammer dat Karmaflow: The Rock Opera Videogame wordt verpest door een sloot aan bugs en frustrerende platforming.

Er heerst onrust in de wereld. De krachten die alles in balans moeten houden, zijn afwezig en zorgen ervoor dat alles in het honderd loopt. De taak is aan jou, als de KarmaKeeper, om de problemen te verhelpen en alles recht te zetten, zodat de flow van karma weer goed loopt en dat er weer balans is in die wereld. Karmaflow kent vijf hoofdstukken, oftewel vijf unieke werelden, die ieder een groot probleem voorschotelen. Je betreedt een wereld en al spelende ontdek je waardoor die wereld uit balans is. Wat volgt is een puzzelgame waarbij platforming centraal staat. Je lost in elke wereld wat puzzels op waarna het verhaal achter de wereld stukje bij beetje duidelijk wordt. Als alles opgelost is en het verhaal een hoogtepunt bereikt (of durf ik te zeggen, een climax?), bevriest de tijd en moet jij als KarmaKeeper een keuze maken met alle gevolgen van dien. Kies jij voor de zoon, of voor de dochter? Wil je dat de wereld met die keuze geregeerd zal worden door lucht, waardoor alle waterwezens zullen sterven? Of kies je voor water, waardoor alle luchtwezens sterven? Kies je ervoor de rots-god te houden aan zijn afspraak om de wereld bijeen te houden waarbij hij nooit vrijheid zal kennen, of laat je hem vrij waardoor de wereld in gevaar komt?

Deze verhalen worden nooit op een normale manier verteld. De tweede helft van de titel van de game is dan ook niet voor niets “The Rock Opera Videogame”. Alle cutscenes en gesprekken ontvouwen zich zoals je zou zien in een opera. Alles wordt op een zeer dramatische manier gezongen, emoties veranderen bijna per seconde en de viool en piano die zo kenmerkend zijn voor klassieke muziek hebben plaats moeten maken voor de elektrische gitaar en basgitaar. Nu is opera niet voor iedereen, maar opera met een vleugje rock is natuurlijk andere koek, al heb ik het idee dat het woord ‘rock’ alleen is gekozen omdat het lekker klinkt. Een betere benaming zou ‘metal opera’ zijn. Vergis je niet: het is zeker opera, maar als je bij rock denkt aan muziek als AC/DC, Guns & Roses of Kiss, ben je hier aan het verkeerde adres. Dit is de thuishaven van bands zoals Epica, Cradle of Filth en Dragonforce. Als je niet van dit soort muziek houdt, zal KarmaFlow weinig doen om je van gedachten te laten veranderen. Maar als jouw hart sneller gaat kloppen bij het horen van deze bands, welkom: er staan je heel wat grunts te wachten.

Het thema muziek is gelukkig niet alleen in de muziek terug te vinden. KarmaFlow kent een aantal spectaculaire designs als het op personages aankomt, waar muziek en muziekinstrumenten in zijn verworven, maar ook de verschillende werelden hebben een muzikaal tintje. Met name de eerste wereld zit slim in elkaar. Veel delen bestaan uit instrumenten. Blaasinstrumenten, slaginstrumenten en meer maken deel uit van de omgeving, lijken ook een nut te dienen en zijn niet toegevoegd om muzikaal over te komen. Ook de puzzels zijn door muziek geïnspireerd. De meest opmerkelijke vind je in de derde wereld, waarbij je een Simon Says-puzzel moet oplossen, maar het alleen kan als je je oren de kost geeft. Er is geen visuele cue om aan te geven in welke volgorde je welke noot aan moet slaan. Het is geen onmogelijke puzzel, maar het is zonder meer een puzzel waarbij iemand die thuis is in de muziek een streepje voor heeft. Helaas zijn niet alle puzzels zo. En dan bedoel ik niet dat ze allemaal muziek-gerelateerd moeten zijn, maar de puzzel die ik net opnoemde, is het soort puzzel dat in één klap duidelijk is aan de speler. KarmaFlow kent helaas een paar puzzels die vreselijk onduidelijk in elkaar steken. Je weet als speler ongeveer wat er verwacht wordt, maar hoe het gedaan moet worden weet je niet. Het doet afbreuk aan wat begint als een leuke game, maar is verre van het meest frustrerende aan KarmaFlow.

De grootste bron van ergernis in Karmaflow is waarschijnlijk de platforming en dan niet eens zozeer de omgevingen, maar de abilities van de Keeper zelf. Je hebt in Karmaflow de beschikking over een double-jump. Je springt in de lucht, waarna je nog een keer kunt springen. Een standaard videogame-move waarmee we ongetwijfeld allemaal bekend zijn. Het probleem hier is dat de grond waar je overheen zweeft, zelden vlak is. Je maakt soms minuscule valpartijtjes die zo klein zijn dat je niet doorhebt dat je eigenlijk viel. Als je op dat moment springt, heb je eigenlijk je tweede sprong gemaakt, terwijl je denkt dat het pas de eerste was. Ik hoef denk ik niet verder uit te leggen hoe vervelend dit kan uitpakken: regelmatig probeerde ik over een afgrond of ravijn te springen waar ik beide sprongen voor nodig had. Denkend dat ik nog een sprong tegoed had, drukte ik op de spatiebalk, om erachter te komen dat ik mijn tweede sprong al had verbruikt. Kort daarna veranderde ik na een aantal seconden vrije val in een pannenkoek. Dit is mij zo vreselijk vaak overkomen dat ik op den duur serieus overwoog mijn laptop uit het raam te gooien om een einde te maken aan mijn frustratie.

Helaas stopte het daar niet bij. Ik hoop ten zeerste dat de build waar ik over beschikte niet de volledige retailversie is. Met het aantal bugs en glitches die ik in mijn playthrough ben tegengekomen zou het team zich moeten schamen om hun game in deze staat te leveren. Muziek en stemmen vielen regelmatig weg, zowel ingame als tijdens de cutscenes. Ik ben tot twee keer toe door de wereld heen gevallen, waarna ik nergens dood kon gaan en gedwongen was om mijn laatste savefile te laden. Ook ben ik een aantal keer vast komen te zitten in een muur en ben ik een keer uit een Karmaflow geduwd door helemaal niets en duwde een onzichtbare kracht mij tegen een muur. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.

Ik heb ontzettend veel respect voor het team van Basecamp Games, voor wat ze hebben gemaakt en al het werk dat ze met een klein team hebben weten neer te zetten. Ik kan het eigenlijk niet over mijn hart krijgen om zoiets origineels en unieks als Karmaflow: The Rock Opera Videogame een slecht cijfer te geven. De designs zijn uniek en het hele concept is verfrissend. Maar de gameplay kent te veel haken en ogen om te overzien. De platforming zorgt voor onnodige hoofdpijn en de game is rijk aan bugs en glitches. Als Basecamp Games de technische prestaties weet te verbeteren (zodat in ieder geval de bugs zijn verwijderd), resteert een puzzel/platformgame met een uniek concept met een paar misstappen. Als metal niet je ding is, zal de game je sowieso niet aanspreken, maar mocht je er wel van houden, zou je de fouten wel kunnen vergeven. Maar zelfs dan nog zou KarmaFlow: The Rock Opera Videogame te gelimiteerd blijven om aan iedereen aan te raden.