Into the Breach

Met eigen ogen zie je hoe voor je neus een kolencentrale wordt verscheurd door een reusachtig insect. Met flatgebouw-formaat kwamen ze uit de grond gekropen en verslonden stuk voor stuk jouw collega’s. Het maakte hun niet uit dat zij in een met titanium bewapende mech zaten. Dit was slechts een blik om te openen. Deze wereld lijkt verloren, maar gelukkig zijn hier nog genoeg van in het multiversum. Is dit een nieuwe actie blockbuster? Nee, dit is Into the Breach.

Subset Games is een kleine studio met momenteel maar twee games op hun kerfstok. Toch is de naam Subset Games relatief groot. Dit komt door hun eerste game FTL (Faster Than Light). De game was simpel van design, prachtig kwa artstyle en was met tijden ook nog eens bizar moeilijk. Op 27 februari kwam Into the Breach uit. Is deze game wederom een meesterwerk of bleek dat FTL een gelukstreffer was?

Once more, into the breach

Bij het initieel opstarten van de game word je direct in het diepe gegooid. De sirenes loeien en een commandant schreeuwt tegen je dat stront aan de knikker is. Als speler ben je op dit moment onbewust van wat er gaande is, maar je wordt in je mech suit gehesen en the Breach in gestuurd.

Al snel leer je dat the Breach een rift is tussen verschillende tijdlijnen in het multiversum. Het zit namelijk zo: de aarde wordt aangevallen door gigantische insectachtige wezens die niks liever doen dan vernietigen en oppeuzelen. In eerste instantie is de mensheid er niet in geslaagd om zichzelf te verdedigen en is de Aarde verloren gegaan.

Ze hebben echter wel de mogelijkheid gekregen om dit te herkansen. Door middel van the Breach kunnen ze terug in de tijd naar een parallelle wereld waar alles nog niet verloren is. Wat je hebt geleerd van je vorige fouten kun je nu dus inzetten om deze wereld wél te redden.  Natuurlijk neem je het niet met je blote vuisten tegen de insecten van flat formaat. Dit doe je namelijk door mechs van flatgebouw formaat.

Per poging heb je drie piloten die je ieder in een aparte mech stopt. In het begin heb je drie types waar je uit kunt kiezen, maar gaandeweg speel je nieuwe subclasses en squads vrij. Hierna kun je je eigen trio samenstellen om zo het effectiefst het ongedierte te bestrijden.

Plan de campagne

Heb je eenmaal de juiste mechs uitgezocht, dan is het tijd om je werk te doen. Er zijn vier eilanden die je moet beschermen en elk eiland heeft een aantal zones. Elk eiland heeft zijn eigen land type, zo is er een bebost gebied, een woestijn, een poollandschap en een gerobotiseerd eiland. Heb je tenminste twee eilanden beschermd, dan kun je het eindgevecht aangaan.

Het maakt niet uit in welke volgorde je welke eilanden eerst beschermt en ook niet welke types je eerst aanpakt. Het beschermen van zo’n eiland doe je door het beschermen van de zones die het eiland heeft. Elke zone wordt aangevallen door de insectoïden en het is aan jou om de inwoners en infrastructuur van die zone te beschermen. Doe je dit succesvol, dan krijg je een beloning. Er zijn drie beloningen die je kunt krijgen. Eerst is er ‘Grid Power’ wat in praktijk de levensbalk van je campagne is. Iedere keer als een gebouw gesloopt wordt, dan gaat hier een punt vanaf. Heb je geen power meer, dan word je overrompeld door insecten en is deze wereld verloren. Het is dus van belang dat je deze punten verzamelt na een succesvolle missie om dit te voorkomen.

Als tweede zijn er ‘Power Cores’. Deze gebruik je om je mechs te upgraden. Aan de hand van de Power Cores kun je je mech meer hitpoints geven, meer bewegingspunten of zijn aanvallen versterken. Tot slot zijn er Credits. Deze Credits zijn het makkelijkst te verkrijgen, maar je hebt hier niet direct profijt van. Pas wanneer je een eiland compleet beveiligd hebt, kun je deze Credits spenderen om nieuwe wapens, Grid Power of Power Cores te kopen.

Wachten op je beurt

Heb je eenmaal een missie geaccepteerd om zo een zone te beschermen, dan ben je aangekomen bij de hoofdmode van de game: turn-based combat. Het combat-systeem is eenvoudig van aard en werkt daarom ook duidelijk en effectief.

Eerst bewegen de insecten en signaleren ze waar zij gaan aanvallen. Dit is meestal een gebouw of een mech. Daarna is het de beurt van de speler. Zoals eerder vermeld is het erg belangrijk dat je schade aan gebouwen vermijdt, dus is het aan jou om dit te voorkomen. Dit doe je door strategisch je aanvallen te plaatsen. Veel aanvallen hebben namelijk een ‘push-back’ eigenschap, waarmee je de insecten een plaatsje opzij kunt duwen.

Hierdoor kun je ervoor zorgen dat een insect zijn doel compleet mist. Anderzijds kun je je doelwit in een berg of een andere insect duwen om zo iets meer schade aan te brengen. Wil je erg gemeen zijn, dan kun je ook je vijanden in elkaars vuurlinie duwen, zodat ze zichzelf ombrengen. Hoewel dit allemaal erg simpel qua design is, wordt het al snel tactisch puzzelen om uit te vogelen wat de meest optimale optie is.

Dit is niet altijd even makkelijk en het lijkt erop dat Subset Games dit ook wist. Om deze reden krijg je per missie een keer de keuze om je beurt opnieuw te spelen, voor het geval dat je een grote fout hebt gemaakt.

Minder is meer

Ik heb al een paar keer laten blijken dat Into the Breach erg simpel qua design is, dat is ook duidelijk aan de visuele vormgeving. Je krijgt wat je ziet en er is verder geen poespas. Subset Games laat hier perfect zien hoe minder soms ook meer kan zijn. Door deze keuze voor design hebben ze ervoor kunnen zorgen dat wat ze hebben ook perfect werkt. De game speelt soepel en het is altijd duidelijk wat er gaande is en wat je kunt doen.

Into the Breach is ook absoluut geen makkelijke game. Het kostte mij toch wel een wereld of vijf voordat ik voor het eerst mijn eerste eiland had beschermd. Alleen om vervolgens weer te falen bij het volgende eiland of afgemaakt te worden bij het eindgevecht. Daarnaast heeft de game ook een flinke herspeelbaarheidsfactor. Door de grote hoeveelheid aan mechs kun je bijna eindeloos combineren om het optimale trio te vormen.

Deze game is fantastisch om tussen de bedrijven door even te spelen, maar houd de tijd wel in de gaten voordat je opeens een paar uur verder bent. Into the Breach is verkrijgbaar via Steam en GOG en kost 15 euro. Wat mij betreft absoluut de moeite waard.