De JRPG. Het blijft een opvallende soort in het gaming-ecosysteem. Hoge stemmetjes, catchy deuntjes en over-de-top actie zijn toch wel de sleutelwoorden voor dit genre. Toch zijn er net als in iedere andere soort buitenbeentjes. Titels die het net even wat anders proberen, maar betaalt deze gok zich altijd even goed uit? In het geval van Tokyo RPG Factory’s I Am Setsuna is dat een ja, al dan wel met wisselende gevoelens.

Misschien denk je: I Am Setsuna, die naam heb ik al eerder voorbij horen komen. Dat kan heel goed kloppen: de titel verscheen in 2016 al voor de pc en de PlayStation 4. Destijds zijn we echter niet toegekomen aan een review. Nu de game opnieuw in de winkels ligt voor de Switch, hebben we het alsnog opgepakt.

Het lijkt zo simpel

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen: het verhaal van I Am Setsuna is alles behalve standaard. De game begint met een simpele opdracht: op een klein eiland in een klein dorpje wordt iedere tien jaar een jonge vrouw aangewezen als offer om de demonen te temmen. Ook dit jaar is er weer een offer gekozen dat moet afreizen naar de Last Lands en daar een einde te maken aan haar leven. Jouw doel als Endir is om haar te vermoorden en te voorkomen dat dit gebeurt.

De toon is direct gezet in I Am Setsuna en sluit dan ook perfect aan bij de ijzige omgeving waarin de game zich afspeelt. Hoewel de opdracht simpel leek, lopen de plannen natuurlijk anders dan gedacht. In plaats van Setsuna te vermoorden, wordt Endir tegengehouden en tegen wil en dank meegesleurd in een avontuur. Een avontuur dat uiteindelijk verstrekkende gevolgen heeft voor alles en iedereen, inclusief Endir.

Een ode aan de klassiekers

Hoewel het verhaal misschien niet in de standaardklasse JRPG-avonturen valt, is de game zelf wel een eerbetoon aan vroege jaren van het genre. Een mooi voorbeeld daarvan is de besturing van de game. Net als in menig klassieker wandel je met de groep strijders over een open wereldkaart terwijl je van pittoreske dorpjes naar het centrum van al het kwaad gaat: een zwevend kasteel. Hoe kon het ook anders… In deze specifieke locaties vouwt het verhaal zich dan weer een beetje bij beetje uit. Daarbij doe je de klassieke locaties aan. Een stadje aan het water, een donker woud en menig kerker passeren de revue, zoals je van een beetje JRPG natuurlijk mag verwachten.

Opvallend daarbij is dat alles in de sneeuw is bedekt: de wereld van I Am Setsuna lijkt in een eeuwige staat van winter te zijn. Hoewel het een opvallende en moedige keuze is, zorgt het wel voor enige vermoeidheid. Hoewel de game maar een kleine twintig uur duurt, kun je na verloop van tijd geen sneeuwvlok meer zien. Toch zijn de besneeuwde vlaktes wel de perfecte metafoor voor het verhaal van de game: steriel, kil en vooral heel erg droevig. Keer op keer krijg je te maken met het leven en de dood. Of het nu gaat om kinderen die hun ouders verloren aan de demonen, de hebzucht van de mens of het lot van Setsuna: ze vallen geen van allen mee.

Timing en gevoel

Gelukkig zijn het niet alleen maar heftige emotionele verhalen en hagelwitte landschappen die in I Am Setsuna de dienst uitmaken. Waar demonen zijn, kan er vaak ook een aardig potje geknokt worden en in deze titel is dat niet anders. Daarbij maakt de JRPG gebruik van een klassiek turn-based systeem, in de vorm van het Active Time Battle systeem. Geen vaste volgorde qua aanvallen, maar een metertje dat per karakter vol loopt zodat je aan kunt vallen.

Daarnaast loopt er ook een tweede metertje op, welke pas begint te lopen wanneer je ATB-meter vol is. Is deze tweede ‘Setsuna’-meter vol, dan heb je de kans om extra schade uit te delen bij een aanval of een statuseffect toe te voegen aan jezelf of de tegenstander. Dit Momentum moet handmatig geactiveerd worden zodra je karakter aanvalt. Druk te vroeg of te laat en je kans vervalt.

Kies je krachten

Natuurlijk heeft ieder personage in je party een standaard aanval, maar in de meeste gevallen ga je het daar echt niet mee redden. Gelukkig heeft iedereen ook een heel arsenaal aan secundaire magische krachten die ze in kunnen zetten. Dat gaat echter niet vanzelf: in de wereld van I Am Setsuna maakt men gebruik van Spiritnite: magische stenen, geladen met spirituele krachten die de gebruiker in staat stelt speciale aanvallen uit te voeren. Denk daarbij aan controle van de elementen, het stilzetten van de tijd of het helen van wonden.

De Spiritnite is echter niet goedkoop en ook niet zomaar te maken. Om Spiritnite in handen te krijgen, moet je materialen verzamelen in de ijskoude natuur. Dit doe je door je ogen goed open te houden, maar ook op je best te zijn in een gevecht. Afhankelijk van hoe jij een vijand om het leven brengt, krijg je namelijk ook verschillende materialen. Schakel een element uit met bliksem en je krijgt hele andere items dan dat je een vijand vol overdaad middels een Overkill ten einde brengt. Vooral in de latere fase van de game ben je dan ook specifiek aan het jagen naar bijzondere materialen om de beste Spiritnite te verkrijgen.

Kort maar krachtig

Ik liet het eerder al even vallen: I Am Setsuna duurt maar een kleine twintig uur. Iets wat voor de gemiddelde JRPG-fan wat aan de korte kant zal voelen, helemaal met titels als Final Fantasy en Persona in het achterhoofd. Toch is dat in dit geval helemaal geen groot probleem, want I Am Setsuna vertelt een strak en bijzonder verhaal zonder al te veel rek of herhaling. Misschien is het dan ook maar beter dat de game niet langer duurt, vanwege het feit dat de game zo’n nietszeggend einde heeft.