Het einde van het jaar: het ideale moment om terug te blikken op 52 weken vol games, nieuws en aankondigingen uit de game-industrie. Ook bij Pixel Vault is dat niet anders en dus hebben we al onze redacteuren gevraagd om terug te blikken op hun game jaar. Ricardo kijkt vandaag in zijn terugblik terug op 2014!

Het is altijd lastig om een terugblik te werpen op een jaar in de gamesindustrie. Wat ik gespeeld heb, ben ik aan het einde van het jaar voor het grootste deel vergeten, maar een snelle blik op mijn opgeslagen gamedata laat me al snel zien wat ik heb uitgespookt. Een van de dingen die mij het meeste is bijgebleven, is dat ik begin van 2014 de overschakeling mocht maken van de PlayStation 3 naar de PlayStation 4. Ik was in 2013 namelijk twee dagen, volgens het nieuwe pre-order ultimatum, te laat om gegarandeerd te zijn van een PlayStation 4. Ik was nog volop bezig met toppers voor de PlayStation 3, dus dit bericht ontving ik met gemengde gevoelens. Met Sony’s nieuwste console erbij moest ik begin 2014 schakelen tussen beide consoles met South Park: The Stick of Truth en Diablo III naar Killzone: Shadowfall, Resogun en Don’t Starve. Het wisselen tussen beide consoles kwam steeds minder voor, omdat de PlayStation 4 steeds meer aanging. De snelheid waarmee alles ging en vooral het gevoel van de “nieuwe” controller, zorgden ervoor dat ik onwennig begon te reageren op de vorige console die mij zoveel jaar plezier bracht. Het is geen geval van uit het oog en uit het hart, want ik wil nog weleens terugdenken aan apparaten die ik vroeger allemaal heb gehad.

Killzone-Shadowfall

Als ik dit doe dan valt me iets op wat vooral in 2014 een veel behandeld item is geweest. Het gaat mij om games die uitgebracht worden met teveel technische problemen, waardoor veel games in het begin onspeelbaar waren. Of dit nu door bugs of serverproblemen kwam, ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat veel uitgevers zich hieraan schuldig maken. De meeste games die ik dit jaar heb gespeeld, hadden op de eerste dag al een Day One-patch en vaak moesten er nog allerlei tweaks via updates komen. Games krijgen een deadline en er mag niet afgeweken worden van de datum, want de aandeelhouders verwachten geld voor de investering die ze gemaakt hebben. Het ergste van dit is dat de verkoop van games alleen maar stijgt en vooral via pre-orders. Zelf was ik hier ook schuldig aan, maar sinds een half jaar bestel ik niets meer vooruit, zodat ik niet weer teleurgesteld word door een game die de verwachting niet waar kan maken. Ik kan alleen maar hopen dat anderen mijn voorbeeld volgen, zodat er een duidelijk signaal naar uitgevers wordt gestuurd en zij meer verantwoording nemen voor hun producten en niet achteraf. Hypes worden gecreëerd en verwachtingen van gamers nemen toe, maar ik heb dit jaar teveel games gespeeld die de beloftes niet konden waarmaken. Zowel de PlayStation 4 en Xbox One hadden veel beloofd voor dit jaar, maar daar is jammer genoeg naar mijn mening te weinig van ingelost. Het echte next-gen gevoel blijft uit en naar mijn mening is Nintendo dan ook de winnaar van 2014, want games van Nintendo zijn simpelweg klaar wanneer ze klaar zijn en dat zie je eraan af.

Een andere grote verandering voor mij in 2014 is dat ik bij mijn vriendin ben gaan inwonen. Het is voor mij altijd belangrijk geweest dat ik een vriendin zou krijgen die begrip toont voor een hobby als games, maar daarbovenop is zij zelf ook nog eens een gamer. Er wordt nu een huishouden gerund dat onder andere op liefde voor games loopt. In de huiskamer met twee beeldschermen, twee consoles (PlayStation 4 en Wii U) en twee verschillende games doen, is wat je mag verwachten en anders kunnen we er urenlang over praten. We delen beide een passie voor Pokémon-games en zitten dan ook vaak deze games op de bank te doen en allerlei strategieën te bespreken. Het is haar daarom ook vergeven dat ze, in mijn ogen, haar tijd verdoet met The Sims 4, maar dat zal zij ook doen als ik weer “Falcon Kick” uitbrul tijdens Super Smash Bros. Ik heb het altijd moeten aannemen, maar ik ben nu het levende bewijs dat vrouwen als deze bestaan en ik kan mijn blijdschap hiervoor moeilijk verwoorden. Dit is dan ook met stip de leukste gebeurtenis van het gamejaar 2014!

Afsluitend hoop ik van harte dat uitgevers leren van het te snel uitbrengen van hun producten. Gamers zijn gewend om te moeten wachten op een game en extra tijd die genomen wordt om een game nog beter, en in het ergste geval zelfs speelbaar, te maken zullen wij dan ook met dank in acht nemen. Hierbij proost ik alvast op een mooi gamejaar in 2015 waarin hopelijk de game-community meer voorop wordt gesteld en niet de verkoopcijfers!