Heel wat gamers hebben alweer bijna een maand de Nintendo Switch in huis en de cijfers liegen er niet om. De console ging al meer dan anderhalf miljoen keer over de toonbank en The Legend of Zelda: Breath of the Wild kreeg de ene na de andere 10. Nu het stof begint neer te dalen vraagt Kevin zich af wat er gaat volgen voor de console en of het enorme succes van Breath of the Wild niet meteen de grootste horde is voor Nintendo’s nieuwste platform.

Vliegend van start

Op 3 maart 2017 was het eindelijk zo ver: na ruim anderhalf jaar aan geruchten en een half jaar aan brokjes informatie lag de Nintendo Switch in de winkels. Tenminste, als je er eentje in bestelling had staan, want in de meeste gevallen was de nieuwste generatie spelcomputers van Nintendo gewoon helemaal uitverkocht. Los ergens nog eentje op de kop tikken zat er niet in of je moest heel veel geluk hebben. Ook een maand na release lijkt het nog niet veel beter te gaan met de bevoorrading: grote webwinkels als Bol.com en Coolblue willen je best op de hoogte houden, maar wanneer er weer nieuwe exemplaren komen, is nog onduidelijk.

Voordat je de hooivorken en fakkels uit de schuur haalt omdat er zo weinig consoles zijn: haal even diep adem. De stormloop op een nieuwe console is namelijk niet heel vreemd, hoewel Nintendo wel historisch slecht is in het bevoorraden van nieuwe producten. Ja, we zijn de Nintendo Mini-NES nog niet vergeten en gaan dat ook voorlopig niet doen. Niet dat Nintendo echt iets te klagen heeft met de eerste cijfers: in de eerste veertien dagen ging de console ruim anderhalf miljoen keer over de toonbank. Een net aantal voor een console waar in eerste instantie niet heel veel vertrouwen in was.

Als je dan een kijkje neemt bij de concurrenten, zien we vergelijkbare maar wel iets hogere cijfers. Het gras is immers altijd groener bij de buren. De PlayStation 4 wist in de eerste twee weken na de lancering in de VS (Europa volgde twee weken later en Japan vier maanden later) zo’n 2,1 miljoen consoles over de toonbank te duwen. Microsoft in eenzelfde situatie leverde vergelijkbare cijfers aan: bij de lancering in de VS wist de gigant uit Redmond in de eerste 18 dagen 2 miljoen consoles te verkopen. Er ligt dus zeker een gat tussen Nintendo en de concurrentie, maar dat is misschien niet heel raar aangezien er ook geen consoles uit voorraad leverbaar zijn.

De joker: een jongen genaamd Link

Zijn dit soort basale getallen na een maand in de verkoop voldoende om een console al tot succes of mislukking te benoemen? Absoluut niet, want ook bij de Xbox One zagen we dat de console pas na langere tijd echt op stoom kwam en zelfs enkele maanden meer verkocht dan de PlayStation 4. Daarnaast had Nintendo bij release het geluk dat ze een joker hadden. Een kaart waarvan iedereen wist dat deze gespeeld ging worden maar niemand aan zag komen wat de impact was: The Legend of Zelda: Breath of the Wild.

Hoewel spanningen hoog waren voor de game, was er ook veel twijfel en onduidelijkheid over de game. Wat ging Nintendo nou precies doen met het nieuwste deel in de langlopende serie? Konden ze de beloften van haast ultieme vrijheid waarmaken op een console die op het eerste gezicht niet bijzonder krachtig is? Wat bleek: een volmondig ja. Nog voordat de Nintendo Switch daadwerkelijk in de winkels lag, vlogen de negens en tienen de game om de oren.

Een maand na release staat Breath of the Wild in de boeken als één van de beste games ooit op Metacritic met een gemiddelde score van 97. In de buurt van titels als GTA V (die zowel voor de PlayStation 3, 4, Xbox One en pc in de lijst staat), SoulCalibur en verschillende Tony Hawk-games. Is het daarmee dan ook de beste Zelda-game aller tijden? In mijn opinie wel, maar Metacritic denkt daar anders over: bovenaan de lijst prijkt The Legend of Zelda: Ocarina of Time, met de haast perfecte score van 99. Leuke side-note: In de top 20 games (unieke games, niet per platform) staat Nintendo er 7 keer in met een exclusive.

Pieken en dalen

Nintendo heeft dus met The Legend of Zelda: Breath of the Wild een enorm succes in handen. Een ouderwetse system-seller: een reden voor mensen om de nieuwe console te kopen. Daarin schuilt echter ook meteen het grootste gevaar van het succes, want na een goede veertig uur aan gameplay zit het verhaal er in Breath of the Wild echt wel op en dan valt er plots een leegte.

Dagelijks gaat de Nintendo Switch mee de trein in, om tijdens het forenzen wat loze minuutjes weg te spelen. Wat blijkt: de console is daar meer dan perfect voor. Ik stap in de bus, ga zitten en haal het ding uit mijn tas. Ik speel een twintig minuutjes, maak mijn overstap, plof neer in de trein en ga weer verder. Zo gaat het de afgelopen maand dag in, dag uit. Nu mijn avontuur in Hyrule echter ten einde is, blijft er vrij weinig meer over om te doen. Momenteel vul ik mijn loze minuten vooral met het zoeken naar nieuwe tempels en de eeuwige poging om de voltooingsmeter in de game boven de 50 procent te krijgen.

Helaas zal dat niet genoeg zijn. Ik wil meer games van dit kaliber: groot, meeslepend, uitdagend maar wel op zakformaat. Zoals Andrew Webster van The Verge al riep: Ik wil games als Mass Effect: Andromeda, Persona 5 en Horizon Zero Dawn op mijn Switch kunnen spelen. Ik wil nog meer uren spenderen met de console die ondanks zijn formaat toch prettig in de hand ligt. Ik wil haltes missen, rennen voor een trein terug en dan weer verdwaald raken in die game. Nintendo laat me dat echter niet doen en dat is jammer.

Hoe nu verder?

Hoewel er beetje bij beetje wel enkele games binnendruppelen, stel ik mezelf de afgelopen dagen regelmatig de vraag: hoe moet het nu verder met de Switch? Natuurlijk, als ik thuis ben slinger ik mijn PlayStation aan om Horizon te spelen of kruip ik achter mijn pc om Mass Effect te spelen. Die momenten dat ik echter niet thuis ben, zijn de momenten waarin het gebrekkige aanbod van de Switch pijnlijk duidelijk worden. Dit zijn dan ook precies de momenten waarin de Switch begon te schijnen met Breath of the Wild en in de toekomst weer kan doen: de ervaring van thuis, zonder dat je thuis hoeft te zijn.

Natuurlijk kunnen we over een maand lekker aan de slag met Mario Kart 8 Deluxe en in mei krijgen we ook Disgaea 5, maar daarna is het nog afwachten. Ook heeft geen van deze games dezelfde allure of magnitude van een Breath of the Wild (ondanks dat ik me kostelijk hoop te vermaken met Disgaea). De eerste titel die daar pas echt bij in de buurt lijkt te komen, is Super Mario Odyssey en die zie ik niet meer in 2017 verschijnen.

Wanneer je de feiten op een rijtje zet, is het misschien een bittere pil om te slikken. Hoewel het er voor de Nintendo Switch de komende maanden als familie-console prima uitziet, zal het voor de wat meer gepassioneerde gamer een stevig rantsoen worden. Af en toe een proefje van wat zou kunnen of Breath of the Wild nog maar een keer opnieuw opwarmen. Niet dat dat een hele grote straf is, maar op den duur zal ook daar de smaak van af gaan…