Dat er mooie dingen uit de Dutch Game Garden komen wisten we al, maar met Herald hebben we er weer een zeer toffe game van eigen bodem bij. Robert speelde de eerste twee boeken van dit interactieve kostuumdrama en is inmiddels zeer gefrustreerd dat hij nog even moet wachten op de volgende delen.

Eigenlijk ben ik niet zo’n fan van point & click-games, maar toen ik over Herald hoorde was ik toch geïntrigeerd. Ten eerste omdat interactief kostuumdrama natuurlijk erg fancy klinkt en ten tweede vanwege de maatschappelijke onderwerpen die Wispfire met hun game wil aansnijden. Daarom ging ik vorig jaar september bij de studio langs om te kijken waar ze mee bezig waren. Dat was veelbelovend. Inmiddels zijn de eerste twee delen uit en heb ik de zeeën richting het oosten mogen verkennen aan boord van de Herald.

Ruzie met de bootsman

Hoewel Herald als point & click staat aangemerkt op Steam, voelt het niet als een typische game uit dit genre. De omgevingen zijn dynamisch, je kunt gaan en staan waar je wil en het allerbelangrijkste is misschien wel: je hoeft niet constant te puzzelen. Waar je in de meeste point & click-avonturen soms goed vast kunt zitten in een puzzel, is het aan boord van de Herald nooit ver zoeken naar het volgende sleutelpunt. Het verhaal staat centraal en dat is dan ook waar de meeste interactiviteit zit.

Herald Devan Rensburg

Je neemt de rol aan van Devan Rensburg. Met hem ben je vooral met reizigers op het schip aan het praten. Tijdens deze gesprekken moet je voortdurend keuzes maken. Dit bepaald of Devan enigszins een heethoofd is of dat hij als het type ‘stille wateren hebben diepe gronden’ bekend komt te staan. Er zijn altijd drie mogelijkheden voor Devan om zich te manifesteren in een gesprek en dit heeft uiteindelijk invloed op hoe mensen met je aan boord omgaan. Zo raakte ik tijdens mijn speelsessie al snel uit de gratie bij de bootsman, waardoor ik later in het verhaal enige steun en toeverlaat bij de beste man wel kon vergeten. Hoewel de grote lijnen van het verhaal in deze eerste twee delen wel redelijk hetzelfde blijven, hebben je keuzes zeker merkbare invloed.

Zoals gezegd kun je dus vrij navigeren over het schip en ben je dus niet gebonden aan vaste scènes zoals bij de klassieke point & click-games. Hierdoorkun je de gedetailleerde omgevingen naar eigen inzicht verkennen. Uiteraard begin je wel onderaan als dekschrobber en mag je niet meteen overal op het schip komen, maar zelfs op het dek zijn er al hoekjes en gaatjes met allerlei leuke details gevuld. Gestapelde kisten, wapperende zeilen, hangende groenten in de kombuis en uiteraard matrozen die druk in de weer zijn kleden het geheel leuk aan. Het maakt dat je je meteen thuisvoelt op de Herald.

Tussen Oost en West

Dat thuisvoelen moet wel enigszins gerelativeerd worden als we kijken naar het verhaal en de setting van Herald. Devan Rensburg heeft dan wel een westerse naam en praat met een zwaar Engels accent, hij is wel degelijk geboren in het verre Oosten. Zijn afkomst is in de 19e eeuw een legitiem argument om hem als tweederangs burger neer te zetten. Discriminatie, racisme, kolonialisme: Devan krijgt er mee te maken en vanwege zijn huidskleur delft hij in deze situaties altijd het onderspit. Het bijzondere is hoe Wispfire deze thema’s heeft weten te verwerken. Er vloeien geen krachttermen of fysiek geweld, het ligt eerder als subtiele onderlaag bij je gesprekken met de passagiers en scheepslui aan boord.

Zo kan Devan wel degelijk opklimmen in rang aan boord, maar moet hij niet verwachten dat hij niet naar de pijpen van witte mannen hoeft te dansen. Het wordt nergens genoemd en Devan communiceert zijn ongenoegen over zijn positie nooit expliciet, maar het is wel degelijk aanwezig als je het wil zien. Hij zit letterlijk tussen oost en west in zodra de Herald de haven uit vaart, maar qua cultuur en maatschappelijke positie zit hij dat ook. Hij is Brits, voelt zich Brits, maar iedereen spreekt hem aan op het feit dat hij in het Oosten geboren is en er niet bij hoort.

Overigens moet ik niet Brits zeggen, maar een inwoner van The Protectorate. Het verhaal is duidelijk gebaseerd op bestaande imperiums uit de 19e eeuw, maar de naties hebben hun eigen namen gekregen in Herald. Dit geldt overigens voor het hele verhaal en decor van de game. Het schip is bijvoorbeeld geen exact replica maar een product van een lange studie van verschillende 19e eeuwse schepen door de mannen en vrouwen van Wispfire.

Volle kracht vooruit

De eerste twee boeken eindigen met een stevige plottwist: het hint naar een groter verhaal met meer impact en daarom kunnen de volgende twee delen niet snel genoeg komen. De eerste twee boeken speel je in een slordige drie uur uit, het dubbele als je verschillende keuzes wil proberen. Dat is de €9,99 absoluut waard. In het slechtste geval speel je een tof point & click avontuur, in het beste geval houdt je er een verbrede horizon aan over en uiteraard de frustratie dat je nog even moet wachten op deel III en IV.

Herald book I & II zijn nu verkrijgbaar op Steam.