Gwent: The Witcher Card Game – Een bittere pil
Elke redacteur heeft bij Pixel Vault wel een game waar hij/zij bijna niet op kan wachten. Zo heeft Amador Gears of War, Rebecca Pokémon en Twan… Die kon niet wachten op Gwent: The Witcher Card Game. Hij was dan ook zo blij als een kind toen hij een uitnodiging kreeg voor de bèta van de game. Hij vertelt je over zijn ervaring tot nu toe.
Gwent, wat heb ik jou vaak gespeeld in The Witcher 3. Voordat de verhaallijn en zijmissies werden gespeeld, was ik altijd wel op zoek naar opdrachten waarbij ik nieuwe kaarten kon winnen. Bij elke winkelier en handelaar moest er gestopt worden om te kijken of er nog iets werd verkocht. Gelukkig is de zoektocht naar nieuwe kaarten nu over. Nu krijg je ze gewoon na een paar potjes spelen.
De essentie
Toch beginnen we even vooraan. Wat is Gwent namelijk? Het spel is begonnen als een kaartspel binnen The Witcher 3. Geralt kon tijdens zijn zoektocht naar de Wild Hunt kaarten verzamelen, winnen en kopen. Met deze kaarten kon hij dan spelen tegen andere Gwenthousiasten. Het spel ging dan als volgt: elke speler had tien kaarten en kon deze verdelen over drie linies. Zo was er een linie voor dichtbij (de zwaardvechters), de middenweg (de boogschutters) en de lange afstand (de katapulten). Iedere beurt mocht je als speler één kaart plaatsen op het veld en de tegenstander reageert hier dan op. Uiteindelijk is het de bedoeling dat je twee rondes wint.
In essentie is er niet veel veranderd in de stand-alone kaartgame van CD Projekt RED. Er zijn nog steeds drie linies en je kunt als speler nog steeds maar één kaart per beurt neerleggen. Toch zijn er een hoop andere dingen aangepast die de essentie van het spel in mijn ogen kapot maken. Gwent was namelijk een heerlijk spel dat op het eerste oog makkelijk leek, maar toch veel diepgang kende. Het grote pluspunt van Gwent zoals die in The Witcher zit, is dat de game ondanks de diepgang altijd overzichtelijk was. Jammer genoeg is dit nu niet het geval.
Hoe kan dit?
Het grootste probleem is namelijk dat er nauwelijks overzicht is per ronde. De meeste kaarten hebben zoveel extra functies dat je soms echt met de handen in het haar zit. Het is al een aantal keer voorgekomen dat de tegenstander een kaart speelt waardoor een aantal andere kaarten een nieuwe waarde krijgen. Ook zijn er kaarten die twee van je eigen kaarten extra punten geven, maar het ergens anders weer weghalen. Meermaals ben ik de voortgang in een ronde kwijtgeraakt en kon ik het niet meer volgen. Dit heeft tevens te maken met de hoeveelheid kaarten die er zijn. In mijn ogen is het niet duidelijk te zien wat de extra’s zijn van de kaarten.
Daarnaast speelt nog mee dat er nu een onderscheid wordt gemaakt tussen verschillende kleuren kaarten. Hierbij is het verschil tussen de bronzen en gouden kaart nauwelijks te zien op je scherm. Telkens moet je er met je muis overheen om eens goed te kijken hoe het nou precies zit. Het is een pijnlijk punt dat de speelsnelheid zeker niet ten goede komt.
De ouderwetse flappentap
Ik vind het oprecht vervelend om te zeggen, maar we zijn er nog niet. Laten we maar eens kijken naar het model dat de bèta al hanteert. Hierin word je namelijk al aangespoord om de portemonnee te trekken en de flappen te laten rollen. Natuurlijk, ik snap dat de Poolse ontwikkelaar dit systeem moet testen, maar er wordt wel heel erg veel focus en aandacht op gelegd. Aangezien het een gesloten bèta is op dit moment kun je spelers tegemoet komen en ze wat virtueel geld geven. Helaas is dit geen optie.
Dit neemt bij mij het gevoel niet weg dat de game een klassiek pay-to-win model gaat krijgen. De prijzen voor deze kaartjes zijn daarbij ook niet misselijk. Voor €2,69 mag je twee pakketjes openen, waarbij je maar liefst vier nieuwe kaarten krijgt. Gelukkig is er wel in-game geld te verdienen waarmee je kaarten kunt kopen, maar dit gaat bedroevend langzaam. Hierdoor zullen veel mensen vallen voor het verdienmodel van de game.
Het heeft er dan ook voor gezorgd dat ik de game alleen verder ben blijven spelen omdat ik er nou eenmaal iets zinnigs over moest roepen. Zodra de laatste punt dadelijk gezet is, gaat het spel helaas linea recta van de harde schijf. Het lijkt mij duidelijk dat CD Projekt RED nog een hoop werk te verrichten heeft voordat de game volgend jaar definitief uitkomt. Het enige positieve hieraan is dan ook dat het nog slechts een bèta betreft en dat de game dus nog kan verbeteren.